28 augustus 2010: 15 jaar

Life wasn't that kind, but you're still fifteen in our mind.

Eind van de dag nog een knipoog van boven.

27 augustus 2010: Spring is in the air

Hi there, Nienke here :-)
Afgelopen weekend een gemixt geheel van feesten en bracken trekken, prima combinatie!
Vrijdagavond naar live music met Grant and Jo en onderstussen bijpraten en eten, altijd heel gezellig met hun. Bespraken het muziek aanbod in Kapiti en dat is helemaal niet slecht. Altijd rond het weekend wel ergens live music. Grant, Jo en ik gaan het komend weekend nog wat serieuzer aanpakken door samen naar The Fledermaus van Strauss te gaan die hier wordt opgevoerd. Ik ben benieuwd, ben niet echt een opera fan en eigenlijk al helemaal geen operette maar de kleinzoon van lieve vrienden speelt 1 van de hoofdrollen en ze had me het foldertje al drie keer gegeven dus ach ja een dosis cultur op z'n tijd is wel prima voor deze buiten hilbillie. Op zaterdag morgen deelde Hans zijn nieuwste farm idee mee; laten we the paddock die helemaal nooit gebruikt is aan de voorkant van het huis bruikbaar maken voor stock, oftwel 2 varkentjes. Eigenlijk wel een heel leuk idee! Vooral die Kunekune pigs, de inheemse NZ pig zijn erg leuk. Kune Kune in Maori betekent 'fat and round' en er is zelfs een associatie opgericht omdat ze in 1977 bijna extinct waren hier. Maar voordat die leuke biggetjes de paddock in kunnen moet er wat werk worden verzet.Hier stond dus borst hoogte bracken (die enorm fijne taaie varen waarmee ons hele land bezaaid is), hoog gras en daaronder bleken hopen en hopen hout en dikke boomstronken te liggen. Auto met trailer erbij, tractor en Hans en ik en hard werken. Zaterdag en zondag en Hans nog een deel van de woensdag maar het resultaat is er naar. Niet dat het af is, we gaan morgen weer verder. Dan moeten eerst de hekken in orde worden gemaakt met stroomdraad erop, dus het duurt even voordat die biggetjes hier lol kunnen hebben. Maar ze kunnen dan hier rondlopen en in het hele bos erachter, a true pigs paradise.
Op zaterdag avond was het lang aangekondigde feest voor Marcus, de jongste zoon van Margaret&Doug die 21 werd. Dat is hier een hele happening dus het was leuk om dat een keer mee te maken. De ouders geven of op 18e of 21e verjaardag een enorm feest waar dan zowel al hun vrienden komen als de vrienden van de kinderen. In Nederland hield het bij ons op bij het eindexamen feest want daarna woonde vrijwel niemand meer thuis en waarom zou je dan nog een keer zo'n feest geven? Maar zeker hier in rural Kapiti waar kinderen die niet gaan studeren maar werken weliswaar uit huis gaan maar vaak om de hoek gaan wonen en veelal dezelfde vriendenkring houden is dat dus een ander verhaal. Vrijdagmiddag ging ik al helpen om 20 kg piepers te jassen, want Margaret ging voor de verwachtte 200 mensen zelf koken! Enorme aanpakker is ze. Wel een tikkie gestresst was ze zodat ze 4 dagen vrij nam na het feest om bij te komen. Handig is als je een eigen farm hebt, dat je in ieder geval genoeg vlees hebt om iedereen voor te zetten. Verder hebben zij geweldige leuke vrienden die allemaal meehielpen met koken, feesten en vervolgens opruimen. Ook haar oude Maori tante die hier aan the beach woont in een schuur en nog ieder dag buiten kookt was er om te helpen, enorm lief tandeloos mens van ergens in de 70. Wij gingen met Sue en Em en hebben lekker geswingd.
Tijdens de speeches en het kijken naar al die grote slungels die met hun moeder staan te swingen hakt het er voor Hans en mij weer even in dat wij dat allemaal missen. Daar was ik me al jaren geleden op aan het verheugen; grote zonen met vriendinnen en vrienden en veel lol.
En dan ook nog eens Floris zijn verjaardag morgen, ik herleef zo alsof het gisteren was zijn geboorte en mis hem nog iedere seconde. Zag gisteren even Hugo van Albertine via Skype, groter dan Ap nu. Wow zo had het dus moeten zijn. Ga morgen maar eens een paar fruit bomen kopen en die uit Floris zijn naam op zijn verjaardag planten, nu kijk ik in onze tuin naar de meeuw en brandt daar morgen een kaarsje. Dit is de Rata die al begint te bloeien, 1 September begint hier de Lente en dat is eigenlijk al de afgelopen 2 weken zo. Wat dat betreft duurt die koude periode maar heel kort hier, eigenlijk alleen in July was het gewoon koud als de zon onder was en moest de electrische deken en het vuur aan. De afgelopen week hebben we de kachel al helemaal niet meer aangehad en is het boven zelfs zo warm dat we weer de sunblinds naar beneden hebben en 's avonds in t-shirt hier kunnen rondlopen. Dat wordt koken in de zomer! Maar goed, wel heerlijk de zon gaat ook weer later onder, 6.30 pm zo'n beetje. Hans kan nu na thuiskomst weer buiten dingen doen, helemaal blij! We krijgen binnenkort drie kalfjes die net geboren zijn van Doug, ze worden nu nog gevoed. Helaas niet door moeder want ze worden na 2 dagen al bij moeder weggehaald op een dairy farm draait het immers om de melk. Wel een beetje zielig vind ik maar ja. De mannetjes moet hij kwijt dus die worden verkocht. Wij krijgen dus drie mannetjes en het long term plan is dan om ze dan na 2 jaar in de vriezer te stoppen, zoals iedereen hier doet. Weet nog niet helemaal of het zover gaat komen bij ons, we zullen zien. Het begint hier dus gezellig te worden met kippen, koeien en varkens. De hond blijft voorlopig even van plastic vrees ik maar op zich kan ik daar mee leven. We hebben zoveel plannen om weekends weg te gaan weer volgende zomer en dan kan je al die andere dieren gewoon alleen laten voor drie dagen, maar een hond niet. Net concert van Sting geboekt op Mission Estate vineyard in Hawkes Bay in February, is in twee uur uitverkocht. Vorig jaar zouden we ook gaan maar was Hans ineens onverwacht terug in NL dus we zijn benieuwd. Wine festival is ook rond die tijd en dan WOMAD weer, je zou er bijna moe van worden ;-) Eerst naar Aussie voor een tripje met Philip & Noor die hier begin November aankomen, helemaal fijn.

Dat was 'm weer voor nu, ga even koffie zetten met heerlijke hollandse koek uit Bathmen!
xNienke

19 augustus 2010: Politiek stabiel

Nederland is het 8ste prettigste land om in te wonen. Nieuw Zeeland komt pas op de 13e plaats (na Duitsland en the USA?????). Dit alles volgens het Amerikaanse (explains a lot) blad Newsweek. Tijd om die studie eens aan een diepgaand onderzoek te onderwerpen. er werd gescoord op 5 onderwerpen. Op Educatie (10e resp. 12e), Health (beiden 7e, was 6e om 8e voordat ik vertrok!!!), Quality of life (14e resp. 16e) en Political environment (3e resp. 4e) doen we niet veel voor elkaar onder, maar het verschil zit in de Economische dynamiek (14e resp. 25e). Dat laatste kunnen we natuurlijk wel beamen, het rijk worden lijkt hier niet echt het hoogste doel te zijn, alle bijbehorende ellende die een rijk welvarend land kent hoeft hier niet zo. Doe maar gewoon. Hier gaat erom of de koe wel melk geeft, er nog kogels zijn om op jacht te gaan en het bier in de pub niet te duur is. Men koopt echter wel het verplichte lot in de supermarkt wetende dat ze toch nimmer zullen winnen. Torenhoge bonussen voor frauderende zakenlui zijn hier taboe. Toch is er ook iets raars aan die studie. Nederland politiek stabiel? Wanneer waren de verkiezingen ook al weer? 9 juni? En nog lang geen regering in beeld, laat staan enig spoor van politieke eenheid. En zelfs als er al wat gaat lukken (touwtje-plakband regering) zullen jullie waarschijnlijk over een half jaar weer mogen kiezen. Mmmm, me dunkt dat Nederland daar wel wat lager had mogen scoren!
Hier een rustig weekje. Vrijdag heerlijk bij Guy en Liesbeth gegeten, heerlijke wild boar (zelf geschoten) pate en zaterdag met de praktijk een pot luck dinner (iedereen neemt wat mee) met het obligate gitaar/zang deel. Net voor de stortbuien begonnen nog even de grasmaaimachines geolied en aan het werk gezet. Nog even een hek gezet rond het free-range deel van de kippen (ze willen maar niet snappen dat Nienkes plantjes in the no-go zone liggen). Het lijkt erop alsof we ze nu eindelijk bij het woonhuis kunnen weghouden. Door de gigantische regenbuien was er daarna buiten weinig meer te doen. Tijd om binnen de productie van de driftwood lampen weer aan te zwengelen. Deze is nog voor vrienden, de volgende gaat op TradeMe, ik hoop er toch wel tussen de 300-500 dollar voor te kunnen vangen.
Tussen de regenbuien natuurlijk af en toe een beetje zon, en met name boven onze property. Dat levert fraaie regenbogen op. Deze overspande ons hele land.
Droef geworden van al het water stelde Nienke voor om woensdag dan maar bij Stefan's te gaan eten. Een restaurant van een Duitse kok. Werd hoog aangeschreven hier en omdat er live music was gingen we het maar eens zelf testen. Geen live music en redelijk eten (kaas plank als toetje is moeilijk te verknallen) werd gelukkig ruimschoots goedgemaakt door een oude bekende van ons: Pegasus bay chardonnay 2007, dezelfde ja! Zag Ajax hier live gelijk spelen (what else) tegen Dinamo Kiev, en verder ook weinig exciting nieuws hier. Of het moet het boeken van het Mission Estate Winery concert voor februari 2011 zijn, een concert van Sting met een symphony orchestra van 50 man sterk. Twee weken ervoor het Hawkes bay wine festival. Hoor ik votes voor de eerste plek???
We sluiten af met een mail die Nienke toegestuurd kreeg van een vriendin:

A Real Man

A real man is a woman's best friend.
He will never stand her up and never let her down.
He will reassure her when she feels insecure and comfort her after a bad day.

He will inspire her to do things she never thought she could do; to live without fear and forget regret.
He will enable her to express her deepest emotions and give in to her most intimate desires.
He will make sure she always feels as though she's the most beautiful woman in the room and will enable her to be the most confident, sexy, seductive, and invincible.


.........No wait... sorry... I'm thinking of wine. It's wine that does all that....... Never mind.

12 augustus 2010: Rugby, vitamine D, beer, wine, snow, friends, strangers, tramping, skiing, traffic jams

Zeer interessante cursus in Christchurch gehad. Praatjes over reizen naar gevaarlijke landen (altijd de 3e of 4e etage in een hotel, dan loop je het minst risico overvallen te worden en het meest om een brand te overleven) en geslachtziektes in NZ deden me de opmerking ontlokken OK, travel and sex is out, what's left. We hebben allemaal een tekort aan vitamine D (thanks to slip, slap, slop and wrap = insmeren en beschermen tegen de zon) en magnesium (door het gebruik van middelen als omeprazol). Begrijp nu eindelijk ook de spirometry wat beter na uitleg in het Engels met een Duits accent. Ondertussen nam Nienke het meer cultureel verantwoorde deel van het lange weekend voor zich met bezoeken aan art galleries, musea en af en toe nog wat tijd voor een winkeltje hier en daar. Ook de presentatie van deze Schotse goochelaar viel in de smaak, alleen de trucks dan. Deze uitstalling is een deel van de wereldberoemde Paua (een lokale delicatesse) collectie van een bejaard echtpaar uit Bluff die werkelijk hun hele huis hadden volhangen. Vanwege de aankomende wedstrijd van de All Blacks tegen de Aussies voor de tri-nation cups begon de stad al aardig vol te lopen met fans, gezelligheid en vrolijke rivaliteit overal.
De verwachtingen waren hoog gespannen, en de sfeer geweldig. De Kiwi's konden en passant ook nog de Bledisloe Cup konden winnen. Je koopt hier gewoon een grote lelijke beker, doneert die aan de rugby union en ze hebben weer een reden om elkaar te treffen.
Wij belandden 's avonds in een leuke kroeg met twee enthousiaste gitaristen die ons op verzoek voorzagen van Neil Young, Eagles, etc. Hoewel weinig diepgaand hadden we een leuke avond met niet geheel nuchtere Aussies en Kiwi's. Hier Nienke met 'nieuwe vrienden' Jodie en Mark uit Taranaki, d.w.z. als ze nog weten wie wij zijn wanneer Marc Nienke's nummer in zijn telefoon vindt. Zaterdag in Mac's brewery de wedstrijd bekeken zoals Kiwi's dat doen, met black beer, burger and fries. Sfeer geweldig vanwege de eenvoudige overwinning. De keuze voor deze kroeg was makkelijk, de buren hadden een niet aantrekkelijk bord voor de deur. Later nog in een winebar met weer uitstekende live music Pegasus Bay chardonnay 2007 geproefd, en GJ en Deb, jullie hebben gelijk, helemaal geweldig. Wat aan de prijs maar het is het waard, en is zelfs in Nederland te verkrijgen. Natuurlijk weer leuke spreuken her en der. Nadat het aanbreken van de zondagmiddag het verwijderen van de lucifer houtjes tussen de oogleden rechtvaardigde (officieus einde van de cursus) vertrokken we met Sabien en Ruben naar de bergen om nog twee dagen te skieen. Aangezien we in Christchurch 4 seizoenen voorbij hadden zien komen waren de verwachtingen om daadwerkelijk op de skies te hoppen niet hoog. Sneeuw hongerig sloten we aan in een van de vreemdste files ooit. Toen we na twee uur ongeveer 47 cm waren opgeschoten hielden we het skieen voor die dag toch maar voor gezien en gingen we alsnog voor een fraaie wandeling langs de Rakaia gorge. Later hoorden we dat de 'mazzelaars' in de file nog daadwerkelijk 2 1/2 uur geskied hebben. Intussen genoten wij van wat zonnestraaltjes met een fantastisch uitzicht. Iemand met visie (of juist gebrek daaraan) had in de middle of nowhere een tafel met luie stoelen neergezet midden in een weiland. Een frisse duik in de ijzig koude rivier zat er ondanks de challenges over en weer toch niet in. Overigens sliepen we in een aardig optrekje aan de voet van de alpen. Dit resort is gelegen op een prachtige afgelegen golfbaan. Dinsdag konden we dan eindelijk skieen. Opgestaan nog voor de hazen en magpies om vooral maar vooraan in de file te kunnen staan als die er weer zo zijn. Sleutels ingeleverd en nog even een typisch NZ plaatje geschoten. Opkomende zon tegen de besneeuwde toppen met op de voorgrond het obligate rugby veld. Prachtige rit naar boven en geweldige dikke, verse sneeuw. Sabien poseert hier op de hoogste top met een prachtig uitzicht over de alpen. Hard werken, dat wel in de zachte sneeuw, maar even uitrusten met een hot chocolate op het terrasje gaf snel weer nieuwe energie. Hoewel die morgen aan de andere zijde van de berg een avalanche drie mensen half begraven had wilden een paar idioten het 's middags nog eens wagen (as you do when the slope is closed because of avalanche danger). Mocht iedereen nog even een uur bij zijn auto wachten terwijl naar de mafkezen werd gezocht. Niet gevonden (of jammer, eigen schuld), anyway, na een uur gezellig kletsen met locals mochten we weer op de latten. Net voordat we door de bouncers handmatig verwijderd zouden worden van de slopes vertrokken we richting het vliegveld. De lange dag skieen heeft ook mijn anatomie weer wat op peil gebracht, ik voel spiertjes die ik al heel lang vergeten was. In ieder geval waren we op tijd weg, vandaag waren 1200 skieers in Methven overvallen door sneeuw stormen en ingesloten!
Intussen alweer een dag gewerkt, een van de eerste patienten had een towbar (trekhaak) op een hele vreemde plaats zitten, dacht waarschijnlijk dat hij op die manier zwanger kon worden van een nieuwe felbegeerde 4 wheel drive.
We sluiten af met een spreuk die bij de lokale bouwmarkt op de muur hing. 'If you loan a person twenty dollars and you never see him again it was probably worth the investment'.

4 augustus 2010: House warming

Gewoon een paar korrels in een bakje, wat water en af en toe wat overgebleven noedels of rijst, dit aangevuld met wat gras, mos en wat op een ongelukkig moment passerende insekten en elke dag liggen er weer 4 eieren. Ik vind het nog steeds onglooflijk. En dat ei is nog groter dan hun hoofd, het past zelfs niet eens in onze zorgvuldig gespaarde eierdozen, gewoon te groot. En niks geen sectio of ruggeprik. Zeldzame productie machines. Dit in tegenstelling tot de immer schuwe kalfjes die blijven grazen en slechts dikke flatsen op de wei dumpen. OK, we hoeven geen gras meer te maaien. Zondag de life style animals weer uitbundig bediscussieerd met alle buren die wij voor een house warming hadden uitgenodigd. Goede opkomst, stom genoeg geen foto's gemaakt. Ondanks het feit dat we hadden gezegd dat men niets hoefde mee te nemen (oud Hollandse traditie) kwamen de meesten met de nodige hapjes en drankjes aan (current Kiwi tradition). Omdat we de dag tevoren met Nederlandse vrienden ook al niet door onze Nipponese maaltijd kwamen stond het lunch programma voor de rest van de week weer vast en daar hebben we slechts een paar dagen voor want donderdag vertrekken we naar Christchurch. Ik voor een cursus van 3 dagen en Nienke voor 3 dagen musea, uitslapen, zwemmen, masseren, winkelen, koffie drinken, etc. Zwaar programma. Daarna gaan we nog twee dagen skieen in Methven met Ruben en Sabien, vrienden uit Paraparaumu.
Krijg net een text bericht van mijn collega. Had hem gevraagd of de Kiwi's na de 9-1 nederlaag tegen Australia voor de hockey Champions Trophy weer met beide benen op de grond stond. Heeft Nederland net met 3-1 van New Zealand verloren. Schande natuurlijk, wordt me morgen weer ingepeperd!

Dan nog het bericht dat mijn ouders met volle teugen van een heerlijke geslaagde vakantie in Spanje hebben genoten en dat alles uitstekend gegaan is (zie foto, de mooie dames zijn natuurlijk mijn moeder en twee nicht(j)e(n)(s)). Ik zie ze in oktober weer wanneer ik een weekje naar Nederland terug ga.

Mijn werk begon me een beetje de keel uit te komen. Met name de enorme hoeveelheid papierwerk en m.n. datgene voor Work and Income (zeg maar de Sociale dienst) is een doorn in het oog. Zinloze gesprekken met mensen die toch niets willen en dan een rapport schrijven aan een organisatie die er niets mee doet, pffft. Tijd om het werk dus wat aan te passen. Ga me nu meer bezig houden met chronische zieken en kwaliteits verbetering, om te beginnen met diabetes. Daarnaast ga ik vanaf 1 November 3 dagen werken om de balans te herstellen. Ik liep me gewoon te ergeren. Zit er over te denken om iets als een online huisartsendienst op te zetten. Bestaat hier nog niet. Heb nu via het Nieuwzeeland forum al twee mensen geholpen en het wordt gewaardeerd. Who knows. Daarnaast veel hout hakken en wellicht wat kunst maken? Wie had dat ooit gedacht.
Tot slot nog wat leuke reclames uit Kiwiland voor de broodnodige humor. Gegroet.