14 oktober 2008; The circle of life

Een stel vrolijk spelende kinderen rennen in zwembroek langs mijn auto naar het strand. Ze kijken me aan alsof ik gek ben. Is waarschijnlijk ook wel een gek gezicht. In de brandende zon zit een meneer in lunchtijd in de auto de krant te lezen met de raampjes open en Mexicaanse muziek op. Of zouden het toch die skies zijn geweest die tussen de voorstoelen door bijna naar buiten steken. Direct na het werk vertrokken Nienke en ik naar Ohakune voor een laatste weekendje skieen.Afgrijselijke mazzel. Stralende zon en heerlijk sneeuw. 's Ochtends wat ijzig en laat in de middag hier en daar wat slagroom maar we hebben heerlijk geskied. Ook nog mijn collega tegengekomen die als een echte Brit de zonnebrand vergeten was en zelfs nu nog door de gangen loopt te schilferen. Rustig begonnen op de blauwe pistes maar al snel de zwarte pistes opgezocht. Die waren heerlijk leeg. Het grote verschil met Frankrijk is is dat er hier geen bomen zijn. De berg is een vulkaan en alles om je heen is dan ook gestolde lava. Overal hangen dan ook waarschuwingen en instructies wat te doen als de vulkaan uitbarst; skies los en naar een 'ridge' klimmen. De lava zoekt namelijk ook de pistes op.

Vooral op dag twee was het helemaal helder. Je kon Mt. Taranaki, een andere vulkaan 125 km verderop, zien liggen als je naar beneden skiede (het witte puntje helemaal in de verte).
Helaas gingen de pistes op 4 uur al dicht en dus zat er niets anders op weer naar huis te gaan. Toch gek dat je dan thuis komt en het gewoon 20 graden is 's avonds om 7 uur. Het begint hier nu echt lekker te worden.

Verder deze week een beetje pech. Ik had een beeld gekocht voor Nienke, een Maori beeld, de Circle of Life voorstellend. Helaas had deze het transport niet overleefd. Uit de bovenste ring waren drie brokken afgebroken. Eigenlijk ook wel weer toepasselijk. De maker heeft alweer beloofd een nieuwe te maken, maar eigenlijk ........
Als laatste een foto van Juud, die de twee boompjes die wij van Nienke haar jaarclub hadden gekregen (een voor Floris en een voor Myrthe) voor in de tuin in Bennekom heeft getransplanteerd naar haar eigen tuin. Ze doen het goed.

Ben inmiddels begonnen in het boek 1434 van Gavin Menzies, de opvolger van 1421. Hij toont aan dat de Renaissance is begonnen na een bezoek van de Chinezen aan Italie. Ook de Pharao was aardig, niet te geloven dat dit boek was geschreven vóór 9/11. Als we het nou toch over tips hebben: Habib Koité en Bamada (band uit Mali) maakten vorig jaar de heerlijke CD Afriki. Gegroet.