12 november 2008; Wauwrarapa

De weergoden waren ons welgezind en we hebben derhalve een geweldig weekend in de Wairarapa gehad. Vrijdag na mijn werk direct vertrokken. Ons huisje, Villa Rosa, was helemaal klaar voor ons, slechts één lucifer was nodig voor een heerlijk open haardje. Geweldig gelegen tussen rozen struiken en nabij Martinborough's centrum. Voor Nienkes ouders volgde toen de kennismaking met NZ pubfood onder het genot van dark beer, cricket/rugby/horseraces en (te) harde muziek. Zeer gezellig. Een dag later een mooie rit naar Castle point (zo genoemd omdat Captain Cook de rotsformaties er als een castle uit vond zien (after a few barrels of rum I presume). De foto's spreken voor zich:

We hebben hier enkele prachtige huisjes gezien. Beetje afgelegen (50 km ten oosten van Masterton), maar deze view compenseert heel erg veel. Het lokale menu is verse vis en blikvoer.

Niet alleen heerlijke stranden, duizenden kleuren groen en blauw maar ook Kiwi humor. Na een dag genieten hadden we ook nog een diner op Tirohana Estate. Geweldige ervaring, uiteraard lekker eten en vele heerlijke wijntjes, maar vooral uitstekende service en geweldige verhalen. Hun wijn is zo goed vanwege het aanhalen van de blaadjes, fluisterende liefkozingen en de hele dag door muziek voor de druiven, u kent het wel. Het was niet heel moeilijk om onze chauffeur over te halen de auto te laten staan en gewoon mee te proeven. De hoeveelheid glazen doen anders vermoeden, maar we hebben er echt ook gegeten.
's Ochtends vroeg na een fikse wandeling de auto bereikt en zag nog net de eigenaar in zijn blote bast van een buitenbad naar zijn villa rennen. Heerlijk ontbijtje (verse aardbezien van de 'farmers market' in Masterton op getoast brood) op een zonnig bankje in de ochtend zon. Daarna de Pinnacles bezocht, bizarre door regenwater gevormde rotsformaties op zuidelijkste puntje van het noord eiland.

Noor en Philip stoer op pad met de oceaan op de achtergrond.

Net een soort gigantisch kerkorgel. De beroemde krullen van de New Zealand fern, de Cyathea medullaris. De krul is een veel gebruikt symbool voor de Maori en New Zealand.

Tot slot nog een bezoek aan Cape Palliser met zijn seal colony. Hier een heel kleintje die lekker lag te pitten onder een rots en hieronder opa die zich afvraagt wat ik daar kom doen. Je hoort hem denken 'Ik word helemaal gek van die toeristen'

Helaas moesten wij weer aan het werk terwijl Nienkes ouders inmiddels op weg zijn om het noorder eiland te verkennen. Inmiddels al helemaal verslingerd aan dit mooie land.