Niet zo goed voor ruggen en heupen dus we waren wat stijfjes op maandag maar dat nemen we op de koop toe. Omdat het twee dagen was kon je ook echt iets afmaken en dat was ideaal. Een half blok meenemen naar huis met goede voornemen; dat blijft half af...
Nu hebben we twee kunstwerken voor in en bij ons nieuwe huis; Hans heeft de drie meeuwen van het grote schilderij van Michiel Molenaar die onze kinderen symboliseren gemaakt. 
Beetje spelen met copyright moet kunnen aan de andere kant van de wereld ;-) Nu moet Hans ze nog op een stalen pin zetten en dan op een balk bevestigen of misschien op een mooi stuk drift wood als we dat kunnen vinden op de beach voor het huis. Dat gaat dan een prominent plekje krijgen in onze 'design feature' staircase die aan het huis wordt gebouwd. Omdat er op de property (ik klink nou echt als een grootgrondbezitter ik weet het) veel vogels zijn maar het ook erg droog is en dus weinig water voor die beestjes heb ik een heel sjiek vogelbad gemaakt voor op onze nieuwe deck (met oceanviews haha). Dat was behoorlijk veel werk, vooral het uithakken van het baddergedeelte viel niet mee, met hamer en beitel. De rand heb ik gedecoreerd met 5 koru's die in elkaar grijpen. 
De koru is een jonge NZ Fern zoals die eruit ziet als -ie nog in de krul zit en symboliseert 'new beginnings, groei en harmonie'. Omdat het het huis in Te Horo heel letterlijk het begin van ons veranderde verdere leven wordt en ik in gedachten nog steeds erg hoop dat onze kids of hun zieltjes ergens anders een new beginning hebben gekregen, in wat voor vorm dan ook, heb ik dit symbool gekozen. De foto's zijn nu een beetje saai maar dan hebben jullie een idee. Het zal vast beter fotograferen in de avondzon op het deck..We gaan dus zeker nog een keer zo'n weekendje bij haar doen, we hebben tenslotte 4 hectares voor die beeldentuin!
Ondertussen hebben we afgelopen maandag dan eindelijk ja kunnen zeggen tegen de laatste tekeningen van de architect, die dan nu worden omgezet in geheel technisch juiste tekeningen voor het aanvragen van de bouwvergunning. Zoals we op zich wel hadden kunnen verwachten hier in NZ ligt het tempo ietsiepietsie lager dan in NL. Nu moet de building company op de proppen komen met de finale kosten waarop wij dan moeten besluiten of we met ze in zee gaan of niet. Da's best een lastige beslissing want qua vertrouwen voelen we ons okay bij hun maar ja, ze moeten wel een beetje competatief prijzen en hoe vergelijken we dat? Misschien de kosten maar eens doornemen met de builder van Guy en Liesbeth. We zullen eerst afwachten waarmee ze op de proppen komen want de eerste estimate was stevig over het door ons aangegeven budget. We hebben inmiddels al wat dingen veranderd en ook al kan het er wel vanaf, we willen erin stoppen wat we ook enigszins kunnen terugverdienen als we willen verkopen.
En ja, omdat het nu toch over huizen gaat; dag fraai uitzicht; we moeten verhuizen eind mei! Vorige week kregen we een telefoontje dat het huis dat we nu zo heerlijk beachfront huren verkocht is. Tja, dat was het risico wat we liepen, alleen wat ongelukkig dat we nu in een paar maanden twee keer moeten verhuizen. Gelukkig hebben we via een patient van Hans heel snel een ander, groot en gloednieuw huis kunnen regelen. In Te Horo Beach, om de hoek van onze eigen property. Dat is dan vanuit praktisch oogpunt ook wel weer erg handig, kan ik vast wennen aan de langere reistijd en het niet meer fietsen ;-(, en kunnen we ieder dag checken wat de building boys hebben uitgevoerd en of alles volgens plan gaat. Het huis is zeker zo groot als ons huidige huis, dus genoeg plaats voor loge's! Die nu dan 150 m. naar het strand moeten lopen, een enorme domper. Het huis is net gebouwd maar staat al maanden te koop en het wordt niet echt wat op dit moment dus verhuren is voor de eigenaars ook prima. En ja, ze kennen de dokter en zijn vrouw en dat zijn natuurlijk hele nette mensen die de tent niet zullen afbreken. We gaan erg balen van dat eerste krasje op de nu spotless and smooth white walls....oepsie.Hans heeft vandaag beton gestort om de nieuwe postbus dickhead-proof (zoals ze hier zouden zeggen) te kunnen plaatsen aan het begin van de oprit naar ons nieuwe optrekje, waarvan akte. De echte dickhead kan vervolgens echter wel het klepje opendoen en de post en pakjes meenemen maar ach ja, wie doet dat nou hier in rural NZ?!
Hij geniet daar op zijn vrije dag, heerlijk klussen en klooien met een lekker muziekje op, helemaal in z'n element. Het enige dat mist is die dame met de koffie en de boterhammetjes.Want die dame heeft vanaf volgende week ook een dag vrij, maar niet om hem de bammetjes te brengen! Op onze workshop carving hebben we uit het rest stuk steen samen nog een mooie nummer 133 plate gebeiteld voor aan het begin van de oprit.
Maar bij nadere inspectie van het hek door Hans, bleek dat toch erg verrot te zijn en instortklaar voor het moment dat hij probeert dit veel te sjieke huisnummer daar aan te bevestigen. Daarom is het volgende klusplan (naast het therapeutisch slopen van deuren, kozijnen en vloerdelen) om het hek te vervangen.Dat vind ik dan ook wel weer een okay idee, dus onze weekendklus is geboekt. Nou ja, voor mij dat koffiezetten dan met name. En verven, daar ben ik ook van. Van die 10 dikke palen de grond in schroeven ietsje minder.
Vanaf volgende week vier dagen werken sloeg dus op het begin van mijn nieuwe baan vanaf maandag voor drie dagen per week (worden er vanaf juni waarschijnlijk vier) en op de vierde dag werk ik dan nog aan het lopende project van de property purchase. Ik ben er helemaal blij mee dat ik nu eindelijk weer wat tijd heb voor andere dingen (huishouden, was, boodschappen) en lekker lange weekends. In times of crisis moet ik misschien even een paar weken vijf dagen werken, maar dat is te doen. Met wat ik precies moet gaan beginnen in de nieuwe baan is tot op de dag van vandaag erg 'vague' dus ik moet maar weer pro actief aan de slag om daar achter te komen. Er moet in ieder geval een strategisch plan komen voor solid waste (huisvuil) voor eind van het jaar. Op zich heb ik daar wel wat ervaring mee en het is ook echt een probleem hier dat moet worden opgelost en dat vind ik leuk. We zullen zien. Moet ook mijn eigen werkplek dan verlaten voor die drie dagen en daar verheug ik me niet op. Op zich allemaal aardige collega's maar een ramp van een open-plan-work-space waar continu lawaai is, dat is echt minder. Ik zal dan ook nog heel vaak toevallig voor een paar uur 'boven' zitten, op de hoogste floor van de building waar ik nu zit. Met rust en uitzicht.
Dit was het even voor nu, see ya later
Nienke
P.S. en de groeten van Pukeko uit onze nieuwe tuin. 
_+Lucky+shot+bij+Whangaroa.jpg)