Vooral nadat een van de boren in mijn hand ontplofte. Toch een te zwaar klusje voor een Kinzo boortje. De accuboormachine die ik had gekocht bij de Wharehouse (zeg maar de Kwantum hallen) was natuurlijk ook niet opgewassen tegen deze klus. Stom! Goedkoop is duurkoop zegt mijn moeder altijd, maar ja, bang voor het boze oog ("hoeveel boren heeft een man nodig") was ik weer te zuinig. Gelukkig had Nienke nog een plekje in huis gevonden voor nog een paar laarzen en dus durfde ik nu ook. Ons vorige huis huurden we van een aardige man die bouwer was geweest. Helaas lijdt hij aan een speciale vorm van Alzheimers. Ik deed hem en zijn vrouw dus een plezier door hem een dagje mee te nemen om, met zijn deskundige advies, eindelijk eens een professionele boor te kopen. De Milwaukees, de DeWalts en de Makita's zeggen me niet zoveel, vandaar. Heb nu een Hilti, wereldberoemd in heel Liechtenstein. Had er ook nog nooit van gehoord en mijn adviseur ook niet, maar dit was het advies dat hij had gekregen na een rondje bellen langs ex-collega's. Drie keer zo duur als de dure DeWalt die ik al niet durfde te kopen maar dwingende ogen van mijn adviseur en de verkoper deden mij overstag gaan. Geweldig ding, kan dezelfde klusjes doen als mijn zware Metabo boor en de accu's zijn in 20 minuten opgeladen. Het wijnrek is vrijwel klaar, what's next. 
Mijn lieve eega zorgde natuurlijk voor de kopjes koffie tussen door op ons dek in het zonnetje en moppert dan dat mijn klusjes altijd zo'n zichtbaar resultaat opleveren terwijl zij 'slechts tuiniert, wast en opruimt'. Geheel overbodig natuurlijk, want het wordt meer dan gewaardeerd, maar hier dan de prachtige Aloe vera nadat Nienke het onkruid ertussen heeft aangevallen. 
Nog een geintje van de bank tussendoor. Zonder het ons te vertellen hadden ze de automatische betaling aan Mastercard stop gezet, en ook nog zonder enige reden. Service. En natuurlijk net voordat ik de boor wilde afreken. Leuk hoor, betaling geweigerd! Honderduizend excuses van de bank, maar ja, je staat toch een beetje te kijk.
We lachen er maar om, net als Guust, onze meeuw die sindskort een vast plekje heeft op de railing van ons dek. Hij kijkt naar binnen en naar zee, prachtig uitzicht. 
Ben even aan het bijkomen van weer wat tegenvallers. Zitten we lekker te eten, haardje aan, gaan ineens de lampen uit. Sparky!!!!! Als de haard heet wordt schakelt de dimmer van de lampen zichzelf uit. Blijkt een loodgieter een test slangetje onder de watertank niet te hebben weggehaald, geen wonder dat de tank steeds leeg liep. Ja, in de duinen zie je natuurlijk geen zompige plek. Duizenden liters water aan de natuur terug geschonken!
Ik groet u, heb nu dienst. Even kijken naar de man wiens schouder ik net heb terug gezet. Gebeurde tijdens voetbal. Hebben ze net met 1-0 van Servie gewonnen en nu denken ze date allemaal kunnen voetballen. Pfff.
_+Lucky+shot+bij+Whangaroa.jpg)