Op de praktijk nog wat excitement deze week. Precies voor de praktijk was een man bezig met een hoogtewerker electriciteits draden te repareren en besloot de snelle weg naar beneden te nemen. Landde met zijn rug op een metalen bak op de truck. Nadat ik in de regen en wind een ruggemerg letsel hadden uitgesloten brachten de nurses hem naar binnen. Ik zei dat ze meteen maar een urine onderzoek moesten doen en ja hoor, vol met bloed. De man had erge pijn waarvoor hij wat morfine kreeg, maar hij weigerde te gaan liggen. Vanwege de interne bloeding hadden we een spoed ambulance aangevraagd; ETA (estimated time of arrival) 45 minuten. Op dat moment werd meneer grauw, begon te wankelen en profuus te zweten, bloeddruk onmeetbaar. Terwijl ik snel een infuus inbracht riep ik dat ze dan maar vanuit Wellington een ambulance moesten sturen; ETA 45 minuten. Infuuszakken eraan, op zijn rug gelegd en een helicopter besteld. Kregen hem helemaal stabiel in de helicopter. En toen moest ik het weekend erop de verplichte reanimatie cursus doen hier. Zit die man me te vertellen dat hier een ambulance altijd binnen 15 minuten aanwezig is. Mmm. Wel een leuke cursus trouwens. In plaats van een gebruikelijk slaapverwekkend praatje deden we echte situaties na. Rollenspelen met poppen die echt alles kunnen nabootsen. Tot en met reacties op de geinjecteerde medicatie. Erg leerzaam. Ik deed het prima, maar had alleen de verkeerde informatie gekregen van een receptionist, mijn pop bleek geen 49 met een blanco voorgeschiedenis maar een man van 85 met vergevorderde kanker. Volgens hen had ik niet moeten reanimeren, maar ja, de man was gecollabeerd in de wachtkamer. Zelfs met de goede informatie had ik voor zoveel publiek toch een showtje opgevoerd, je kan tenslotte toch niet voor al die ogen niets doen.
Bij die kou hoort natuurlijk ook boerenkool. Dat schotelden we twee Hollandse bezoekers dan ook voor omdat ze liever geen knoflook en rijst wilden hebben. Altijd makkelijk zo'n eigen veggie tuin.
Dat weer beinvloed ook het tennissen. Woensdag hadden wij net een set (7-6) gespeeld toen de anderen allemaal al klaar waren met hun 3 sets. De tweede set ging verloren in een steeds harder aanwakkerende wind en bij 4-4 in de derde set bleek het gebrek aan ruitenwissers op mijn bril een onoverkomelijk obstakel. De punten werden gedeeld en we zochten snel de pub op waar we bij het haardvuur met een stuk pizza en een lekkere Monteiths black opwarmden.
Over tennis gesproken, zat ik hier lekker naar de halve finale van Wimbledon te kijken tussen Djoikovic en Del Portro, was een van de commentatoren Boris Becker. Verschrikkelijk. Het is altijd al erg als een Duitser Engels spreekt, maar dan ook nog met allerlei open deuren en domme uitspraken. 'Zere is no show buzinez az showbizinez'. 'And wiz zat ace he ...... scored ze point'. Aaaargh!! Gelukkig kunnen de Duitsers ook nog wel wat dingen goed doen. We zagen van de week de eerste aflevering van New Zealand from above. Een prachtige serie over Nieuw Zeeland, gemaakt door de gebroeders Beetz. Zal binnenkort wel mogelijk zijn om die via iTunes te downloaden, vooralsnog alleen in het ... duits, Hier echter een voorproefje:
_+Lucky+shot+bij+Whangaroa.jpg)