1 April 2008, Fools' day

1 April, Fools´ day. zelfs hier in New Zealand. Niets van gemerkt vandaag of het moet het weer zijn. Zodra Lydia vertrokken was kregen we een regenbui van zo´n 60 uur over ons heen. Voor ons niet heel erg leuk, maar de boeren stonden te dansen op straat. Wellicht is de beste grap van onze transporteur die zegt dat de container vandaag het ruime sop heeft gekozen (zou die nog gewoon in Alphen staan?). Of van de makelaar, is ons huis misschien toch verkocht? Misschien waren het de dieren dan wel gisterenavond. Eerst een bericht in de krant over een meisje die hier bij ons op het strand op een stingray ging staan die meteen zijn pijl in het been van de jongedame schoot. Daarna zagen we toen we over het strand liepen in de branding 3 haaien zwemmen, waarvan de grootste volgens een van de locals zeker 3 meter was. Ze waren op de vissenkoppen afgekomen die lokale vissers in het water hadden gegooid (vissen met een kop zo groot als de onze). Met mijn telefoon toestel maakte ik deze foto. Je kan je voorstellen dat wij even geen zin in zwemmen meer hadden! De kiwi's bleven er heel rustig onder en haalden

hooguit hun honden uit het water.
Net even een lekkere fietstocht gemaakt. Even verkennen waar Nienke haar werk o.a. over gaat. By the way, op deze foto zie je het gebouw van de Kapiti Coast dristrict Council waar ze werkt. Nienke moest er eigenlijk op staan, maar ze stak net te snel over. Ik wacht nog even met een foto van de praktijk waar ik werk want daar wordt

wordt nog heel erg hard aan gewerkt (uitbreiding). Maandag morgen tijdens het drukke ochtendspreekuur beginnen ze gewoon met een aantal drilboren het pasgestorte beton te bewerken. Niemand die zich daar druk over maakt. Ik ben trouwens nog niet begonnen hoor, maar kijk even mee in de praktijk. Ik heb me o.a. het computersysteem eigen gemaakt en moet verder nog inkomen in het engels (ze gebruiken geen Latijn en dat is dus best lastig). Ook de medicatie is nogal anders dan bij ons. De problematiek lijkt in eerste instantie wel hetzelfde.

Op het laatste kaartje kun je zien waar we het over hebben; je ziet het onderste deel van het noorder eiland met aan de westkust Paraparaumu en Otaki.
Over twee weken gaan we verhuizen. Onze spullen zijn er nog niet maar we verhuizen toch alvast naar een helemaal leeg huis. Een prachtig huis in de duinen, de tuin loopt zo over in het strand. Vanuit de woonkamer en de slaapkamer zie je elke avond de ondergaande zon. Nu maar hopen dat de spullen niet te lang op zich laten wachten want het is voorlopig slapen op een luchtbedje en eten van plastic. Net weer de studententijd. Jullie zijn weer bij, gegroet.