Hoe kwam dit nou? Dit land is héél erg preuts. Zo preuts dat zoiets simpels als een zetpil hier eigenlijk niet bestaat. De 'suppository'. I beg you pardon, where do we have to .... oh no, absolutely not, I'd rather die!!! En niet alleen de patienten, maar zelfs de dokters. Gisteren de laatste cursus palliatieve zorg, maar ook hier; 'we don't use morphine suppositories'. Alles beneden de gordel is taboe. Er zijn aparte vrouwen klinieken en al het onderzoek vindt plaats met chapperones en onder handdoeken. Zelfs voor een borst onderzoek moet er een zuster bij. En niet alleen de vrouwen, mannen denken (en of hopen) dat een prostaat onderzoek alleen in het bloed hoeft te worden gedaan. Ook Nienke heeft er mee te maken; de 'nudity on the beach bylaw'. Heftige discussies, een borst of een bil op het strand, stel je voor. Aanstootgevend, dat mogen de kinderen niet zien hoor. Racende auto's en motoren, poepende honden, etc. geen probleem, maar naakt... En ondertussen lopen hier oma's van 27 rond!!! Nou ja, wij hadden ons eigen probleem, machines uitkiezen.
Bepakt met een lading adviezen en een forse stapel verse printjes van het internet gingen we op pad. Zie hier onze eerste aankoop; a completely stainless steel, Ferrari-red, New Zealand made Kingcat powered by a twin Honda motor (in gewoon Nederlands; een veel te dure rode grasmaaier). Natuurlijk ver boven het geplande budget en niet eens genoemd in de centimeters dikke info in de auto. Nienke reed enkele rondjes 34.12 op de parkeerplaats en aan de glimlach was al te zien dat we niet verder noordelijk hoefden te rijden (persoonlijk vind ik de achterkant er wel aardig uit zien (ik heb het over de machine natuurlijk) maar de voorkant heeft toch wel iets weg van een bejaarden mobiel). Gewoon bij onze lokale, maar van oorsprong uit München komende, Stihl-boer Sebastian. Helaas bleek hij geen fan te zijn van Bayern en de naam 'van Gaal' leverde dan ook niet nog meer korting op. Sebastian legde ons vervolgens in 'Allo 'Allo Engels met zwaar Duits accent nog een boel uit over brushcutters en chainsaws en zo stonden we anderhalf (!) uur later met drie fonkelnieuwe machines. Ik met een Duitse kettingzaag, pfff. 
Tijd voor de lunch. In een 'raststätte' van een patient bestelde Nienke een BLT (bacon/lettuce/tomato) en kreeg vervolgens het bovenstaande MASUI (mayonaise and something underneath it) voorgeschoteld. Ook mijn Thaise kipburger is nooit verder gekomen dan een Thais reisblaadje bij de tandarts. Laten we maar zeggen dat Michelin voorlopig Ohau niet hoeft aan te doen.Nadat we onze aanwinsten in de werkplaats hadden gestald hebben we onze noordelijke buren bezocht. Lieve mensen met een onvoorstelbaar mooie tuin. Gaf ons een hoop inspiratie voor onze eigen tuin. Nienke kreeg nog een verse bos bloemen uit eigen tuin.
Zondag ouderwest begonnen. Nog eens omgedraaid, en nog eens, Albinoni, beschuitje met gepocheerd ei, glaasje jus, krantje opengevouwd op tafel, enigzins schuldig kijken naar joggende mensen op het strand, u kent het wel. Lekker nog een uurtje gezellig Skypen met Eeke, Mennolt en Kitty die na twee jaar eindelijk mijn instructies voor Skype hadden begrepen. En toen op naar het land, de machines uitproberen. 
Er wordt nog steeds druk gefenced. Omdat er twee waren opgeruimd hadden de koeien maar liefst drie weilanden voor zich. Inmiddels is gebleken dat we beide buren van stroom voorzien en wie weet nog wel meer. Heel vriendelijk de buren verteld dat wij dat toch anders gaan doen (Zeeuws bloed?). Terwijl Nienke in oorlogstenue het onkruid aanviel maakte ik al opruimend in de oude shed de verbouw plannen voor een nieuwe. Ik heb de meest vreemde insekten gezien daar. Daarna nog even wat geoefend op de melkbus. 
Het eenden seizoen is hier nu begonnen. Op de eerste dag al één dode en een zwaargewonde. Hoe dat komt? Ze kleden zich in camouflage kleding (inclusief plastic lokeendjes) en gaan vervolgens allemaal rond een weiland zitten of bij een meertje. Zodra er een eend gesignaleerd wordt begint iedereen te knallen, eend, plastic eend of gewoon op iets wat beweegt. De enige die echt blij is is de Chinees die al de hele week adverteerd met zijn Peking Duck. Gelukkig viel er ook nog wat te vieren voor de Kiwi's, maar liefst drie teams zitten in de halve finales van de Super 14; de Crusaders (Auckland), de Chiefs (Hamilton) en onze 'eigen' Hurricanes (Wellington). Ondanks de winnende goal bij het hockeyen (6-5) weinig feest voor mezelf. Mijn scheenbeschermer is wat afgevallen denk ik, want het ei op mijn scheenbeen bewijst dat het wat aan functie heeft ingeboet. 
Ik brei er een eind aan vandaag met een waarschuwing. In oude huizen zijn dingen vaak anders! Was aan het slopen vandaag. Op een gegeven moment haalde ik wat stopcontacten weg. Natuurlijk eerst de 'main switch' uitgezet. En toch nog ineens 'PATS'. De electricien die hier destijds alles heeft aangelegd had waarschijnlijk een alcohol probleem! Don't worry, met mij is niets aan de hand, maar dat tangetje voelt zich een stuk slechter!
_+Lucky+shot+bij+Whangaroa.jpg)