Isn't she lovely? Nienke staat hier vrolijk te swingen op dag twee op de muziek van Babylon circus, geweldige entertainers uit Frankrijk, niet echt muziek die je koopt en thuis nog eens afspeelt, maar voor WOMAD geweldig. Heb een stukje gefilmd, maar het klinkt beter op you tube: http://www.youtube.com/watch?v=fI3jXsFn1xE. Drie dagen feest met vrienden. Alle weers omstandigheden gehad. Het begon allemaal met the Hypnotic brass band uit Amerika, ronduit teleurstellend. Deze jongens dachten dat wij ook allemaal een gecombineerd spraak/loop gebrek hadden, ondanks de vele aanwezige blazers was de muziek saai en eentonig en doorregen met 'jump, jump', 'yeah, that's wo' I'm talkin' about', 'you know wo' I'm sayin''. Snap ook niet hoe je een instrument kan spelen als je vingers continu de andere kant op wijzen. Valse start dus, kon dus alleen maar beter worden. Helaas weinig afrikaanse bands deze keer en iets teveel arabisch (alsof ik weer op een warme dag visites reed met het raampje open in mijn oude wijk). De vreemde Nortec Collective bracht op vrijdag weer wat leven in de brouwerij, dat swingde heerlijk, een combinatie van live en computer gestuurde muziek. 
De Skatelites, een band uit Jamaica (dat belooft altijd wel wat goeds) leek eerst wel aardig, maar toen ze 'By the rivers of Babylon' begonnen te spelen renden wij allemaal (d.w.z. de Hollanders) gedreven door een ongezonde portie nationale schaamte naar de bar. De Ethiopische band, Dub Collossus sloot de avond toch nog goed af. 
Camperen is altijd een uitdaging. Omdat ik altijd vroeg op ben ben ik het ontbijt gaan halen. Helaas kwamen de beloofde dragers niet opdraven zodat ik, aangemoedigd door mijn op dat moment vrijwel verdwenen hernia, zo'n 80 kg proviand de berg weer kon opwandelen. Op de provisorische camping op de horse race track (waar daadwerkelijk om een uur of 6 paarden langs komen draven) kwam van diverse kanten alweer muziek en nadat onze dames tijdens het ontbijt wat getokkeld hadden op hun ukeleles werden ze al snel vergezeld door 'harmonica man'. 
De tweede dag wat rondgehangen bij de kleinere podia. O.a twee hele vreemde finnen, die vooral zichzelf erg leuk vonden. Een dag later waren ze beter te pruimen met het NZ strijkers ensemble. Verder wat Nieuw Zeelandse artiesten gezien en twee mafkezen uit Nederland; 'de Stijle, want...', alsof the kwinkslag naar Boney M. nog niet genoeg was. Twee man met een dranghek en een boel vreemde fantasie. Als iemand van jullie volgend jaar wil optreden: een oude fiets met grammofoon en een hele hoop toeters en bellen zou genoeg moeten zijn. Het optreden van de Cubanen Eliades Ochoa (inclusief het 'geleende' Chan chan van Buena Vista) maakte de spiertjes weer los. Op de terugweg (volgens Nienke is een short cut niet per defenitie een kortere weg, maar dat was wel na een paar chardonnay 'too many') dit fraaie tafereel aan een van de park meertjes. 
Zondag was weer traditioneel getrouw warm. Omdat de vreemde mensen uit alle hoeken en gaten tevoorschijn kwamen hier een compilatie: Eucalypta (of het zal je moeder maar wezen) 
overduidelijk de niet zo blije dochter 
proef jij nou eens, zit er een haar in? 
zit ik bij de vijver, heb ik mijn hengel vergeten 
kijk eens wat ik met stokjes kan, kan Robben dat ook? 
dat zeg ik, in 1964 was het veel beter 
Geweldige dag weer, met nog een keer de fransen, Ojos de Brujo uit Spanje, Eddi Reader uit Schotland (the best during this concert) en vele anderen (in totaal 19 bands).
Prima weekend, niet zo goed als vorig jaar, maar we gaan volgend jaar zeker weer.
Op de terugweg deze auto voor ons, geweldige bumper sticker bedoeld voor klevers.Zo dat was het voor nu, zit dit nog op de praktijk te doen, want die ancient dial up technology geeft me een hoge bloeddruk. Ga nu weer graven, we hebben ergens een lek in de leiding van onze waterput. gelukkig maar 4 Ha dus dat is wel af voor het weekend. Morgen 20 man te eten, de praktijk met aanhang, mogen ze nog even mee graven. Cheers.
_+Lucky+shot+bij+Whangaroa.jpg)