18 januari 2016: A day at the races.

Prachtig muziekje bij deze blog: Colors van Amos Lee:

Onze houtschuur is 5, bij 2 bij 2 meter. Na ons houthakkers bacchanaal vorige week is er nog net genoeg ruimte om droog te kunnen schuilen. En er ligt nog meer haardhout te wachten in de weilanden. De lamme moet echter nog even wachten. Pas als het knietje een revisie heeft ondergaan (het proces is lopende) kunnen we de bomen weer aanvallen. Intussen wel de chipper kunnen gebruiken. Er ligt nu gezonde flinke laag mulch tussen de planten. Ruikt nog lekkerder ook.

Gedurende een BBQ bleken we een vreemde bezoeker te hebben gekregen, op het strand dan wel. Deze bruine dame (de vogel was redelijk vriendelijk hetgeen je tegenwoordig van veel heren niet meer kan zeggen!) is een Giant Southern Petrel. Niet extreem zeldzaam, maar in onze contreien (en zeker die van jullie) worden ze zelden waargenomen. Vissers schijnen ze wel eens te zien.

Dit is het uitzicht dat ze had, dan snap je het ook wel. We hadden helaas geen vis op de BBQ en de vis uit de vriezer was zelfs voor deze vlieger van Antarctica nog wat te hard.

't Beestje leek met ons mee te willen gaan. Ik heb nog met DOC overlegd omdat ze wat leek te hinken, maar de 'dienstdoende DOC diender' leek geen zin te hebben om naar onze BBQ te komen. Had trouwens nog gelijk ook, want 's ochtends was ze verdwenen. Net als de albatros hebben ze wat wind nodig om weer het luchtruim te kunnen kiezen.

De BBQ was er niet minder gezellig om.

Een dag later alweer een stunning day. Eerst even gevist. En met een nieuwe hengel en andere kapitein (lag vast aan de hengel Dick) eindelijk weer eens lekker vis gevangen.

Gurnard, snapper (ja, ja, eindelijk) en kahawai. De gurnard wordt bij jullie de 'kleine knorhaan' genoemd, maar hij heeft niet van die mooie vleugels. Dat knorren doet deze vis dus echt. Vanaf het moment dat je hem aan boord hijst protesteert hij.

Even snel gefileerd en toen op naar de races. As you do. Net als vrijwel elk zichzelf respecterend stadje heeft ook Otaki een eigen racecourse voor paarden rennen. Nienke (die gokken stiekem heel leuk vindt) komt hier van haar verkenningstocht langs the 'betting stations'.

Hoewel ik zelf geen touw vast kon knopen aan alle pagina's met race info leek Nienke aanvankelijk toch binnen te gaan lopen. Dat wil zeggen, ze won haar inzet dubbel terug. Helaas bleek tijdens de laatste race 'Santana magic' zich het meest comfortabel te voelen vlak voor de bezem wagen.... Nienke is dus geen 'Black magic woman'.

Anyway, het was toch te warm daar. Wilde net de 30 graden vastleggen, maar was 10m. te laat. Warm genoeg toch om de dag af te sluiten met een heerlijke duik in zee.

Was vanmiddag wat takken aan het afknippen en merkte dat de golven steeds harder op het strand begonnen te klappen. Het waren echter geen golven, maar een snel naderende donderbui. In no time kwam er een front over met 'donner und bliksen'. Nog nooit zo hard de bliksem in horen slaan, en ook niet zo vaak. Gelukkig hoeven we even niet te sproeien.
Sluit af met nog een muziekje, Black Magic Woman. Ik kon niet kiezen, Fleetwood Mac (Peter Green schreef het nummer immers) of Santana (die het beroemd maakte). 'Santana Magic' verloor vandaag maar Santana's versie is toch mooier. Daarom een versie die ze samen speelden: