25 maart 2015; 27 jaar!

Het is weer even wat rustiger na alle activiteiten van de laatste weken. Vooraslnog geen wilde activiteiten gepland. Deze week slechts een heel aantal films. Als sponsor (dus toch nog) van het Maori film festival 2015 kregen we 20 kaartjes. We zullen deze week dus veelvuldig in de kleine theatertjes in Otaki te vinden zijn met als hoogtepunt de 'Red Carpet' party op zaterdag. De tux moet weer onder de mottenballen vandaan en waar zijn die verdraaide manchet knopen ook alweer.

In Nieuw Zeeland praat niemand over iets anders dan cricket op het moment. Het WK wordt gespeeld in New Zealand and Australia. Normaal een prima slaapmiddel, maar gisteren werd de halve finale tussen Nieuw Zeeland en Zuid Africa gespeeld en dat was aan het eind alles behalve slaapverwekkend. Heel erg spannend zelfs. Met nog twee ballen te gaan moest Nieuw Zeeland nog 5 punten scoren. Dat lukte met de op een na laatste bal. Mijn Zuid Africaanse collega is ongetwijfeld in diepe rouw en zal aan dat moment nog veelvuldig fijntjes worden herinnerd door de rest van de staff. Zondag de finale tegen India of Australie. We zullen zien of we weer wakker kunnen blijven.
Wellicht hadden de vissen er ook iets van meegekregen want ik ving van de week welgeteld een gurnard. Na een zestal haaien nauwelijks de moeite om mee te nemen en ik heb deze fraaie vis dan ook maar laten gaan.

We gingen belachelijk vroeg weg die dag, maar zagen daardoor wel een fraaie zonsopkomst.

Het zonnetje komt over de Tararua's en brengt wat welkome opwarming.

Kapiti island vanaf het water in de zonneschijn.

Weinig vis, maar dat deerde deze albatross helemaal niets. Wij vonden het toch nog wel zo bijzionder dat ze heel wat van onze dure bait toegeworpen kreeg. Grappig om te zien dat deze enorme vogel als een eend over het water loopt.

Waarom ze nou zo boos kijkt na al die lekkere hapjes.....
Wij bereiden ons langzaam voor op onze trip naar de Dusky sound.

Dat is een heel afgelegen fjord helemaal in het zuiden. Daar is heel wat moois te zien en te eten! Het grootste probleem is het beperken van de bagage. Gaat die warme trui nu wel of niet mee! Hebben we een kurketrekker nodig?
In onze praktijk is het veel te druk geworden. We krijgen er elke dag wel 6 tot 7 patienten bij. Er komt dan ook een nieuwe (part-time) collega bij binnenkort. Dat is maar goed ook want ik ben normaal degene die nog wel wat lege plekken heeft op een dag, maar dat is ook al weken niet meer zo. Op de een of andere manier duren de consulten ook langer. "Ik kom niet zo vaak dus ik heb maar een lijstje gemaakt'. En dan komen de 'Dode Zee-rollen te voorschijn'. En dan zijn ze nog verbaast ook als je zegt dat je in 15 minuten niet hun hele leven op orde kan brengen, Laat staan de relatie met die gemene bridge partner. Geen enkele patient lijkt meer 'ja of nee' vragen te kunnen beantwoorden. Hoest U iets op of niet? 'Eh, nou, een beetje van beiden ziet U, ....". Zucht. Ik ben er inmiddels wel achter wanneer iets ernstig is hier. In Belgie sprak men altijd van een 'hiel ernstige kopvalling (voorhoofdholte onsteking) hetgeen een signaal was dat er zeker een briefje moest komen voor een week ziekte verblijf thuis. Hier weet je dat het ernstig is als het ze verhindert om te golfen. Als dat niet meer kan dan is het echt ernstig.
Anyway, ik ga me eens voorbereiden op de finale van de Business House Competition. Vorige week bereikt na een fel bevochten 4-2 overwinning op de leiders. Toen we maandag trainden sloeg ik er een als deze. Het moet dus goed gaan dus. Gegroet Lage Landers!

16 maart 2015: WOMAD 2015

De muziek nu er tussendoor. Kun je even lekker in de WOMAD sfeer komen. Dit is Flavia Coelho uit Brasil met 'Sunshine';

WOMAD was weer helemaal te gek dit jaar. Fantastisch to te warm weer. Gevoelstemperatuur af en toe 35 klein nulletje C. Af en toe was het gewoon te heet om te dansen. Je snapt dan ook niet hoe sommige mensen konden overleven in hun gewaden. Hoewel, wellicht heeft hij er niets onder aan.... Volgend jaar wellicht zelf maar een sarong meenemen.

We begonnen vol energie aan het concert en waren dan ook verbaasd om dit persoon bij het eerste concert al aan onze voeten te hebben liggen. Ingedronken? Toch ook weer niet heel goedkoop dit concert. Om dat dan slapend door te brengen.

Een van de eerste artiesten was Flavia Coelho. Kleurrijk, energiek en....

wow, wat een fraai figuurtje!

Dat was in het publiek zeker niet overal zo. Beached as!

Oeps, sensitive! Ik geloof dat de paraplu aan de heli moest aangeven waar het helicopter dek te vinden was.

Het was heel erg druk, uitverkocht voor het eerst sinds 2007. Waarschijnlijk door alle grote namen zoals Yousou'N'Dour, Sinead O'Connor en Buena Vista Social Club.

Yousou sloot de eerste avond swingend af.
Toumani and Sidiki Diabate uit Mali met 'Rachid Ouiguini';

Op dag twee was het kwik zelfs nog wat verder omhoog geschoten. Toch nog enigzins verbaasd om dr. Livingstone hier tegen te komen. Maar ook weer niet vreemd, want met het fraaie getokkel van Toumani en Sidiki Diabate waan je jezelf al snel in Mali.

De dames gingen er regelmatig op uit om het water aan te vullen.

De Malinezen ware zo populair dat de mensen boven in de bomen zaten.

Zelfs Maria kwam kijken naar de 'Kora' virtuozen.

De Kora is een snaar instrument met maar liefst 21 snaren. Deze vader en zoon waren de 71e en 72 generatie Kora spelers in de familie.

Nee toch, na Maria zelfs .......
Daarna Canzoniere Grecanico Salentino uit Italia met 'Solo Andata';

Tegen de avond steken de traditiegetrouw volop aanwezige vlaggen weer fraai af tegen de zonsondergang.

De zuid Italianen waren verrassend goed en helemaal niet wat je er van tevoren van verwachte. Een mengening van muziekstijlen en vooral Arabische invloeden. Cymbala's, doedelzakken, violen, fluiten, accordeon en mooie stemmen. Heel erg de moeite waard.

Naast ons stond een vent meteen vanaf het begin helemaal uit zijn dak te gaan. Italiaans dachten wij, trots op zijn landgenoten. Je kent Nienke... Dat moest ze even verifieren. Dus terwijl de man een Russische variant van Italiaans stijldansen deed vroeg ze waar hij vandaan kwam. Italiaan, ikke? Ik ben Tom uit Belgie! Tom was hier vele jaren geleden al eens geweest en had nu zijn partner mee op vakantie genomen en 3 dagen WOMAD ingebouwd. Goede keuze Tom.
Bombino uit Niger met 'Tar Hani';

Later die avond swingde Bombino uit Niger de pan uit. Heerlijke desert bluesrock. Gevolgd door de zeer energieke Jupiter & Okwess international uit Congo.
Jupiter and Okwess International uit Congo

Toen we dan ook uiteindelijk huiswaarts keerden zaten de benen vol lood. Toch nog even Maartje het festival van de Lichten laten zien.

Even poseren in het donker voor de waterval. Laten we het ermaar op houden dat we erg moe waren, maar de, overigens zeer zeldzame, 'altercation' 's nachts naast onze tent is volledig langs ons heen gegaan. Onze buren speelden nog een beetje gitaar toen we 'thuis' kwamen, zacht, gemoedelijk. Maar blijkbaar voor een gefrustreerde 60 plusser iets teveel en die begon vervelend te doen. Politie erbij, etc. Niets van gemerkt.

Toen we het hoorden 's ochtends hebben we ze koffie en ontbijt aangeboden en zo kregen we niet alleen roereieren voor ontbijt, maar ook alvast een prive voorproefje van Buena social Club.
Mel Parsons uit Nieuw Zeeland met 'True story';

Natuurlijk was er ook genoeg talent uit Kiwi land. Mel Parsons maakte indruk met haar zang en humor. Net als de vele mensen in aparte kostuums.

Zelfs een Hollandse dame op stelten (zo leerden we pas op maandag toen we bij haar een ontbijtje gingen halen) op stelten!
Dan was daar nog Tahuna Breaks uit NZ met 'Reflections';

Een van de laatste acts was Buena Vista Social club. Een beetje belegen, maar aan het eind van de marathon wel lekker om iets te horen swingen waar je niet noodzakelijkewijs zelf voor hoeft op te veren. Tijd voor nog wat Pinot Noir met onze nieuwe Belgische vrienden Tom en Inge. Oh ja, die weirdo van sinead O'Connor was er ook, maar die hebben we links laten liggen, beter alternatieven. Ze is overigens nog steeds maf. Veel Kiwi's kwamen echt voor 'Nothing copares 2 you', maar na twee zinnen schoot ze in de lach om een eend en hield het verder voor gezien!?

De laatste act was van twee Britten die electronische muziek maakten. Vragen ze ineens; 'Does anybody want to learn to speak Dutch?' Krijgen we vervolgens een electronika beat op de Elfstedentocht!
Public Broadcasting Service uit de UK met 'De elfstedentocht';

Toen was Womad afgelopen. We lieten ook Tome en Inge nog even het verlichte bos zien en daarna hielpen ze ons de inhoud van de coolbox te verwerken. Ik geloof dat we uiteindelijk zo'n twee uur voor de eerste mensen hun tenten begonnen op te ruimen het bed indoken. Zo, dat was het weer. Helaas weer werken.

8 maart 2015: Art

Wat dit is? Het is een van mijn lampen. Mijn eerste international sale.

Klaar voor shipment naar Hong Kong! Kratje gemaakt van het hout van de krat rond the sauna die ik Nienke voor haar verjaardag heb gegeven. Daar moet wel nog even een Balinese hut voor gebouwd worden en dat is best lastig als al je weekeinden vol zitten.

Dit weekend was ons carving weekend. Dit hele jaar nog geen echt slecht weer gehad, maar nu was er toch erg slecht weer voorspeld. De tenten staan, maar het ziet er niet fraai uit in de verte.

Het begon nog goed met wat zonneschijn en veel goede moed.

Nienke heeft de schelp van vorig jaar eindelijk afgemaakt. Een plaatje.

Uit voorzorg de carport maar eens goed schoongemaakt zodat we tenminste droog konden pauzeren.

En ja, toen kwam de regen.

Niet een beetje, maar het kwam letterlijk met emmers naar beneden.

Onheilspellend in de tent. Na een douche mocht iedereen naar binnen. Net voor de echte storm begon: bliksem, donder en striemende regen. Er liep gewoon een rivier door de carport. De tank is in ieder geval weer vol, boordevol zelfs, het water spoot uit de overloop pijp waardoor de pomp onder kwam te staan. Nienke vond dat ik maar een gootje moest graven. Dank je de koekoek, in de regen naast een electrische installatie gaan werken? Toch maar niet.

Binnen was het in ieder geval heel gezellig. Trevor belande op de vloer na een tweede Jameson, maar dat kan ook aan de stoel hebben gelegen.

En een dag later was alles voorbij. 'Four seasons in one day' hebben we wel vaker, maar dit verschil was wel heel erg groot.

De beelden kregen steeds meer vorm.

De mijne helaas wat langzamer. 4 albatrossen in de vlucht. Ben bang dat er nog wel een paar dagen werk in zit.

Zo wilden we het dus hebben.

Niet alleen erg veel hard werk, maar ook veel culinaire hoogstandjes. Na dit weekend maar weer eens op dieet!

De dames Berkman uit Auckland met hun allereerste creaties. Hebben al ingetekend voor volgend jaar.

Trevors creatie; een vrouwengezicht aan de ene kant en brains aan de andere. Een TomTom lobe was niet nodig dacht hij.

En nog een paar creaties. Net tot 9 uur schoongemaakt. Nog even dit geplaatst en nu zak ik onderuit in de TV-stoel. Komend weekend WOMAD! Wanneer kunnen we weer eens uitslapen???