Saturday 30 October 2010

29 oktober 2010: House of the year awards

Hallootjes, Nienke hier.
Met Hans in NL sinds donderdagmorgen voor familiebezoek krijg ik zowaar ook eens de kans:-)
Over Solid Waste zijn iets minder smeuige verhalen te vertellen dus daar zal ik niet over uit wijden anders dan te zeggen dat ik op een drie daagse zeer interessant en leuke conference ben geweest in Auckland. Toch leuk dat ik daar drie dagen op de kosten van de baas naar toe mocht. Veel contacten gelegd en veel opgestoken. Verder is het hier al een heel aantal dagen heerlijk zonnig weer. Niet heel warm vandaag met een koude southerly maar we zijn wel helemaal in the spring mood! Zo ook de vogels, 's ochtends om 4 uur beginnen de eersten te zingen en wordt het steeds luider en luider om dan afgetopt te worden met meneer fazant om 7 uur. Dan doe ik het gordijn open en zie ik nu ieder morgen een schattig konijntje zitten. Ach gut denk je dan maar als je dan vervolgens de hoek van het huis om loopt en ziet dat er iets (lees dat konijn) aan m'n net geplante lillies heeft zitten knagen, is -ie toch iets minder schattig. Hans heeft zich nou voorgenomen ze af te schieten, maar iedereen die onze Bugs en Boef heeft gekend, weet dat die drempel errug hoog is bij ons.
En dan hierbij.....tromgeroffel ........de foto's van het huis dat de silver adward in de category renovations heeft gewonnen in het The House of the Year awards!! A renovated beach home in Te Horo. Toch leuk, zijn onze ideeen ook door de professionals gewaardeerd, maar Hans en ik krijgen er geen credits voor, alleen the builder. In het stuk in de speciale krant stond zelfs dat de builder zo goed samenwerkte met ons, dat ook de door ons zo gewenste vakkenkast door hun werd geistalleerd. Nou ja! Iedereen kent het verhaal van de twee planken waarmee zij aan kwamen binnen budget en toen hebben wij gezegd; haal het maar uit het contract, we regelen het zelf wel met een timmerman en dat heben wij dan ook gedaan. Maar goed, wij hoeven geen reclame te maken maar het steekt toch een heel ietsie pietsie.
Rechts van de voordeur de jonge aanplant, nu ook ontdekt door broer Konijn.
Onder de trap staan Hans z'n gebeeldhouwde drie meeuwen op driftwood, echt een blikvanger.
Hieronder zie je het 'grijze'muurtje van de keuken, zwaarbevochten door mij want die keuken meneer wilde het maar niet snappen dat ik gewoon 'weathered pine wood' wilde want wie zet er nou een 'oude schutting' in z'n kamer. Hij wilde het dus ook gewoon niet zoeken en leveren en maakte vervolgens dan dit muurtje van nieuw hout. Was ik dus degene die aan het mengen is gegaan met beits en het vervolgens dan maar zelf geverfd heeft met prima resultaat. Heb de keukenmeneer ook niet meer gesproken na installatie, was er helemaal klaar mee.
Verhoogde houtkachel (aan beide kanten deurtje) met rondom zitdeel, 1 van mijn basis eisen voor dit huis. Vonden ze ook anders en apart, maar mij doet het aan onze haard denken in het huis in Enschede waar ik ben opgegroeid; heerlijk om 's avonds vlak voor het vuur te kunnen zitten. En omdat dit onze enige 'verwarming' is in het huis is dat lekker als je thuis komt in een koud huis in de winter. Wat zo ook helemaal niet snapten was dat ik geen gladde tegels erop wilde (waarom zou ik een badkamer meubel in mijn woonkamer willen?) maar dat ik naar een tuinbenodigdheden leverancier ging en daar samen met die man een uur lang schist stone heb lopen uitzoeken. Het was een gedoe, want vervolgens kon de gewone tegelzetter dat natuurlijk niet doen en moesten we flink meer betalen voor een stone mason (metselaar). Waarom weten we nog steeds niet, maar we wilden het gewoon af hebben!
Dat is leuk van een fotograaf, want deze foto was met ons eigen toestel niet gelukt. Staat m'n Boticelli blauwe muur er mooi op! En een mooie foto van de vakkenkast. Iedereen die door ons huis loopt wordt er om andere redenen toch even stil van; het is mede een ode aan onze mannetjes. Met Floris zijn lego trein en Tristan z'n riddertjes. Hun mooiste voorleesboeken die ik niet kon wegdoen en waaruit Caspar nu net voor het eerst is voorgelezen door Sabien doen hij hier ging slapen terwijl wij gingen eten. Raar en bijzonder. En foto's en schelpen uit Malborough, achterlaten en geranschikt door Eef toen ze hier was.
Gisteravond een hele gezellige NL-girls night hier gehad. We hebben toch wel even gelachen over het feit dat we onszelf nog steeds girsl noemen haha, op een of andere manier vind je jezelf nooit oud! Veel gelachen en uitgewisseld, het voelt als mijn NZ'se jaarclub, heel vertrouwd. Naar bed om 1 uur, niet te erg en vanmorgen na uitslapen, ontbijt met verse eitjes lekker langs het strand gelopen, prachtig strak blauwe zee. Toen moesten toch nog maar een tweede keer koffie zetten en de taart gebakken door Jeroen op eten. Jeroen, je mag blijven, hij was heerlijk. De ladies vertrokken om half 3 terug naar huus en ik ben nuttige dingen gaan doen, the guest bedroom is er klaar voor. Zowaar net om half 7 nog wat planten in de tuin gezet want al mijn lieve buurvrouwen blijven me maar planten toestoppen. Morgen nog veel te doen. Maar eerst naar het vliegveld!
x Nienke

Tuesday 19 October 2010

21 oktober 2010: Engelse taal

Als ik dienst heb bij Team medical in Paraparaumu op dinsdag ben ik de middag vrij. Tijd om weer de weide in te gaan. Loop ik even terug om een stuk gereedschap te pakken zie ik dat mijn auto in een vreemde hoek staat. Ja hoor, lekke band. Waarom is het dat je als je een nieue auto koopt je nooit naar alle bijbehorende accessoires kijkt. Er zit wel een reserveband op de RAV 4, maar een van de bouten is zo'n beveiligde bout en laat die nou net anders zijn dan die van de wielen waarvan ik wel de speciale dop heb gekregen. Maakte eigenlijk niet eens uit, want mijn RAVje bleek niet eens een krik te hebben. Moest ik toch nog met het schaamrood op de kaken de AA bellen om mijn wiel te verwisselen. Die kwam gelukkig heel snel (ja, ja Nederlanders, het kan wel) en dus was ik nog net op tijd voor mijn dienst. Daar zit ik nu te schrijven. We zijn halverwege de dienst en er is nog niemand geweest. Heerlijk. Net alle Nederlandse kranten bijgelezen, dat ging redelijk snel want er gebeurd helemaal niets bij jullie. Jullie hebben weer een geweldige minister van Volksgezondheid. Heeft op mijn uitnodiging ooit nog eens een ochtend bij mij in de spreekkamer gezeten. Was bedoeld om te laten zien wat we nou eigenlijk deden, maar uit haar opmerkingen maakte ik op dat haar gedachten ofwel diep in Verweggistan waren of heel gewoon absent. Drama dus weer. Zeker niet iemand met visie of durf. Durf hebben onze kalfjes wel, gisteren troffen we ze aan bij het varkenshok en vandaag waren ze aan Nienkes fruitboompjes aan het knabbelen toen we net naar het werk wilden gaan. Toch een paar hekken niet helemaal goed afgesloten. Het is half negen geweest, de mensen hebben hun buikjes vol en er is niet veel op TV en dus komen er klanten. Zojuist kwamen 2 vrouwen met een kind, binnen gebracht door de ambulance. Op mijn vraag waarom met aan ambu: 'we don't have a car'. Tuurlijk, stom van me. Kan de gedachten gang helemaal volgen, vooral nadat de dame van de ambulance (die vult in haar eentje de beide voorste zitplaatsen van de ambulance) verteld dat ze in de ambu wel transport voor de terugweg konden regelen. Wat is het woord 'taxi' of 'buurman' in het engels ook al weer? Komt ook nog een mevrouw binnen die niet kan slapen! Tja, pech, apotheek al dicht. Als je al drie dagen niet hebt geslapen en je wilt een tablet dan wacht je toch gewoon tot alles dicht is? Als laatste nog een heerlijk ventje met een exacerbatie asthma. Nog nooit fatsoenlijke uitleg gehad van wat asthma is en wat de inhalers doen, laat staan dat hij een peakflow meter heeft of zelfs maar een voorzetkamer. Moeder had een blauw oog en dus zei ik tegen het mannetje dat hij zijn moeder niet moest slaan als ze rookte (dat was vrij obvious). Vondt hij heel leuk en ma begreep de boodschap. Toch nog een paar blije klanten. De tijd zit erop, ik ga op huus an!
Heerlijk mijn vrijdag dag gebruikt om de fundering voor onze buiten douche aan te leggen, een diepe kuil gegraven waar holle stenen in komen gevuld met kiezels. Daar komt een houten flonder op, paaltje ernaast, stort douche erboven en klaar. Wel slechts koud water uit onze bore. De kwaliteit daarvan is net getest, zit alleen wat veel ijzer in (maar nog wel gezond). Het zand uit de put gebruikte ik weer voor het vlak leggen van de tegels voor het varkenshok (poging 3!).

Dat is vrij frustrerend werk, 't is dat ik de tegels al had, anders zou ik beton storten. Wat een werk. Natuurlijk begint het dan tegen de avond te druppen, maar dat levert altijd weer fraaie foto's op.
Tja overgewicht, het blijft een gevecht. Ik vertel mijn patienten niet eens meer wat hun body mass index is, dat zegt ze toch niets. Ik reken nu uit wat percentage overgewicht is t.o.v. nog net gezonde gewicht. Dan leg ik uit dat als ze hun Mitsubishi Galant gebruiken als formule 1 wagen de motor eerder slijt (150% van je normale gewicht is een aanslag op je hart). Als diezelfde auto wordt gebruikt als vrachtwagen dan slijten de banden (gewrichten) eerder. Deze aanpak werkt iets beter, maar het blijft een vrij zinloos gevecht in een land waar alle reclames op TV van McDonalds, KFC, Whimpy, Hell's pizza, Domino's pizza, etc. zijn. Take away's halen is volstrekt normaal hier. De trucker van vanmorgen (167%) keek me heel verbaast aan toen ik zei dat hij gewoon zelfgemaakte bruine boterhammen mee naar zijn werk moest nemen. Maar ik moet om 5 uur naar mijn werk en dan is mijn vrouw nog niet op! De keuken is duidelijk verboden terrein.

Nou ja, als laatste een ode aan de Engelse taal:

An Ode to English Plural

We'll begin with a box, and the plural is boxes,

But the plural of ox becomes oxen, not oxes.

One fowl is a goose, but two are called geese,

Yet the plural of moose could never be meese.

You may find a lone mouse or a nest full of mice,

Yet the plural of house is houses, not hice.

If the plural of man is always called men,

Why shouldn't the plural of pan be called pen?

If I speak of my foot and show you my feet,

And I give you a boot, would a pair be called beet?

If one is a tooth and a whole set are teeth,

Why shouldn't the plural of booth be called beeth?

Then one may be that, and three would be those,

Yet hat in the plural would never be hose,

And the plural of cat is cats, not cose.

We speak of a brother and also of brethren,

But though we say mother, we never say methren.

Then the masculine pronouns are he, his and him,

But imagine the feminine: she, shis and shim!

Let's face it - English is a crazy language.

There is no egg in eggplant nor ham in hamburger;

neither apple nor pine in pineapple.

English muffins weren't invented in England .

We take English for granted, but if we explore its paradoxes,

we find that quicksand can work slowly, boxing rings are square,

and a guinea pig is neither from Guinea nor is it a pig.

And why is it that writers write but fingers don't fing,

grocers don't groce and hammers don't ham?

Doesn't it seem crazy that you can make amends but not one amend.

If you have a bunch of odds and ends andget rid of all but one of them, what do you call it?

If teachers taught, why didn't preachers praught?

If a vegetarian eats vegetables, what does a humanitarian eat?

Sometimes I think all the folks who grew up speaking English

should be committed to an asylum for the verbally insane.

In what other language do people recite at a play and play at a recital?

We ship by truck but send cargo by ship...

We have noses that run and feet that smell.

We park in a driveway and drive in a parkway.

And how can a slim chance and a fat chance be the same,while a wise man and a wise guy are opposites?

You have to marvel at the unique lunacy of a language

in which your house can burn up as it burns down,

in which you fill in a form by filling it out, and

in which an alarm goes off by going on.

And in closing, if Father is Pop, how come Mother's not Mop?

Saturday 16 October 2010

Happy hour, sometime in the weekend: la la la, la la la la, hic, burp

Booze now cheaper than bottled water
October 15th, 2010, by Kate Newton, Dominion Post
Alcohol is now so cheap that it costs less per drink than bottled water and only slightly more than milk, new research shows.
Researchers from Otago University's Wellington campus are urging the Government to reconsider its decision not to raise tax on alcohol, as recommended by a major Law Commission report.
Justice Minister Simon Power said the study's results were concerning but the Government still believed its alcohol reform package "strikes the right balance".
Public Health Associate Professor Nick Wilson and fellow researcher Fiona Gunasekara found cask wine readily for sale at 62 cents per standard drink, beer at 64c and bottled wine at 65c.
That was cheaper than bottled water – at 67 cents per 250ml – and not much more than a 250ml glass of milk, at 43 cents.
Although the latest consumer price index results for wine, beer and spirits were higher than the researchers' results, the study showed consumers could easily buy alcohol at "way below" the average national price, they said.
"Our analysis suggests alcohol is now probably the cheapest recreational drug in New Zealand and has become increasingly affordable, at the same time as concern about binge-drinking culture has grown," Dr Wilson said.
Their research – published in today's New Zealand Medical Journal – also showed that although the average shelf price of alcohol had risen between 1999 and 2009, it had become more affordable compared with the average wage.
In 1999, it took 21 minutes for a worker on the average wage to pay for enough beer to reach the legal driving limit. In 2009, it took 17 minutes. It took just seven minutes of work to pay for enough cask wine to reach the same level.
Dr Wilson said the Government was too quick to discard the Law Commission's recommendation to raise alcohol excise to curb binge drinking.
"You had these months of deliberation by the Law Commission and the Government just dismissed it the day after. The Government is shooting itself in the foot."
Both the Law Commission and the Alcohol Advisory Council said the research backed up their own findings about the affordability of alcohol.
Alac strategy manager Andrew Hearn said it confirmed its belief that price rises were the best way to curb binge drinking. "There's a fairly solid body of research internationally to show that price does affect consumption. What you want to hit is the cheap alcohol that bingers drink."
Mr Power said he welcomed the research. "The fact that this study has found that alcohol is cheaper than bottled water is of concern."
Although the Government had ruled out an excise increase, it was investigating a minimum pricing regime.
"To assess the workability of a minimum price regime, the Government needs pricing data from producers and retailers and has given them a year to provide this data. If they aren't forthcoming we will look at regulatory options for obtaining this data."
The alcohol reform bill is due to be introduced to Parliament later this month. It includes a split alcohol-buying age of 18 at bars or other licensed premises and 20 at off-licences such as dairies and supermarkets, fines for those providing alcohol to under-18s without a guardian's consent and greater community involvement in liquor licensing decisions.

Dit leidt natuurlijk tot allerlei nieuwe grappen. Just stopped by the police the officer asks me 'sir, did you have any drinks tonight, I smell alcohol?' 'No sir, we just washed our car with a 2007 Martinborough estate sauvignon blanc'

Thursday 14 October 2010

14 oktober 2010: Vet

Deze morgen had ik een patiënte die heilig in reïncarnatie geloofde. In een eerder leven was ze Florence Nightingale geweest. Ze bleef er maar over doorgaan dus vroeg ik haar waarom mensen die erin geloven altijd beroemde personen zijn geweest. Komen ze nooit terug als dier? Lijkt me leuk om Princess Diana als Kune Kune pig te hebben en Djengis Kahn, Mao Tse Tung en Napoleon die als goudvis rondjes 36.3 draaien in een vissenkom. Ik nam het niet serieus volgens haar. Die boodschap was dus goed overgekomen. Ik doe de diabetes reviews hier in de praktijk, d.w.z. dat ik naar de dossiers kijk voordat de nurse practitioner de patiënt ziet. Ik maak dan opmerkingen over de behandeling en geef adviezen aan de nurse en doktors, all based on guide lines. Een patiënt maakte er echt een zooitje van, 42 jaar, deed alles wat god verboden heeft, in het kwadraat, moddervet, roken, bloeddrukken van 200/120, suikers skyhigh, had al hartfalen, ritme stoornissen, nier problemen, etc. Nam natuurlijk ook de medicijnen niet zoals voorgeschreven, hij wist immers wel beter. Mijn advies was om ons niet meer lastig te vallen als hij niet van plan was om onze adviezen te volgen. Er zijn patiënten die onze hulp meer weten te waarderen, en nodig hebben. Ik schreef dat behandeling van suikerziekte teamwork is, wij doen taak en de patiënt moet zijn taak doen. Als hij dat niet wil dan houdt het wat mij betreft op. De dag voordat zijn afspraak met de nurse practitioner bewees hij mijn gelijk met een massaal hart infarct. Was nog oprecht verbaast ook. Heb hem net weer gezien, gestopt met roken, bloeddruk 125/85. Nu gemotiveerd om zijn leven te veranderen, maken die specialisten toch meer indruk hè, maar voor hoelang??? Onze kalfjes doen het goed, er zijn er nu twee die uit de hand eten, de andere (nr. 7) weigert en is dus de eerste die de vriezer ingaat. Ze lijken wel wat slimmer te zijn dan onze kippen. Onze kippen voerbak was een waar paradijs voor de vogels. Soms zag je wel 20 tot 30 vogels zich te goed doen aan ons kippen voer. Tijd voor een nieuwe, slimme, voerbak dus. Een met een klep die opengaat als de kippen op een balkje gaan staan. Daar blijken ze echter te dom voor te zijn, ze willen maar niet snappen dat ze op het balkje moeten gaan staan. Het is zelfs zo erg zelfs dat er vanmorgen geen eieren waren. En dus blijven we de andere vogels ook maar voeren. Of we moeten ook nog slimme kippen kopen. Afgelopen weekend hebben we bezoek gehad van Sil (achterneef van Nienke) en zijn vriend Adriaan die hier aan het rondtrekken zijn. 'As you do when you're 18' bel je de avond tevoren op dat je eraan komt. Wat afspraakjes veranderd hier en daar en dus was het geen probleem. Ze zijn op vakantie en werken ook nog wat hier en daar. Nienke heeft ze dus aan het werk gezet. Donderdag hebben ze flink wat hout opgeruimd uit het bos waar de Kune Kune's komen te lopen. Een 50 meter lange houtberg ligt nu op een shredder te wachten (is goed voor de planten zegt Nienke). 's Avonds zijn de heren mee geweest naar het Improvisatie festival in Wellington. Dat was echt geweldig. Het is een soort toneel/comedie waar het publiek alle ingrediënten aangeeft. De eerste speelde dr. Watson die verhaalde over Sherlock Holmes master pieces. In dit geval over the shrinking swordfish of a couple of Buddhist monks. Zo knap om een verhaal te vertellen met veel humor en nog kloppend ook. Ook de Canadezen die uiteindelijk als oil riggers op een olie platform belanden waren geweldig. Staat alvast op de agenda voor volgend jaar. Zaterdag werd er weer volop geklust. 's Avonds hebben het echt 'cool' gemaakt met een lekker kampvuur, bier en schieten, 'helemaal vet'. Nienke heeft deze foto's nog naar Sil's moeder gestuurd om te laten zien dat we op een verantwoorde wijze voor haar zoon hebben gezorgd. En ze hielpen zelfs met koken. Na het eten hebben we over alledaagse dingen gepraat, m.n. ook muziek. Onze insteek om te laten zien dat we toch nog wel hip waren (het concert van Fleetwood Mac) maakte weinig indruk: "nog nooit van gehoord'. Toch bleken we nog wel 'cool' en 'vet' (ik neem aan dat dat een compliment was) te zijn want hun muziek werd door ons als 'goed' bestempeld. En het feit dat we muziek van St. Germain hadden was geweldig, want daar luisterden zij vroeger (!) ook veel naar. Het enige wat niet cool was (maar daar hebben ze wijselijk niets van gezegd) was dat Nienkes spijkerboek natuurlijk veel te hoog zit, die had minstens 20 cm lager moeten hangen.
Zondag de boys eerst meegenomen naar Guys 50e verjaardag (die is pas echt oud) en daarna hebben we ze op de boot gezet naar het zuiden, waar ze op een winery gingen werken. Nog een stapel reis advies meegegeven. Ze zullen zich wel redden. Zie hier hun blog. In mijn enthousiasme had ik eerder foto's van Kune Kune's op de blog gezet. Sommigen dachten dat dat al de onzen waren, maar we waren nog niet zover. Inmiddels zijn we wel zover en we hebben er twee gekocht. Ze worden nog gevoed door moeders en ze komen pas over een paar weken. Hierboven zie je onze twee aanwinsten (de twee gevlekten). Gisteren de laatste hand aan hun nieuwe onderkomen gelegd. Daarna een zeer frustrerende avond tennis competitie. Ik speel bedrijven competitie. We spelen op een avond 3 wedstrijden, wie het eerst 7 games heeft wint. Verloor 3 x met een tiebreak. Tegen de finalisten van vorig jaar, zeer frustrerend. Waren als allerlaatsten klaar, de meeste anderen hadden zelfs al de bar alweer verlaten. Vanmorgen overal spierpijn. Niet van de 39 games maar van de 49 jaar denk ik. Bij thuiskomst geen lekker maal want Nienke zit deze week in Auckland voor een congres over solid waste. De beheerder van de recycle plant hier maakt haar helemaal dol, de hele tijd text messages van 'we zitten in die en die bar'. Poor girl!

Wednesday 6 October 2010

7 oktober 2010: Weer een ring erbij

Zie hier het dek voor de hot tub. Het is nog niet af. Vooral de gaten aan het eind van het dek speelden een grote rol deze week. Met een stapel planken in de hand liep ik die kant op en draaide me al lopend om om Nienke met mijn neus iets aan te wijzen. Klassiek natuurlijk, comedy capers, Laurel & Hardy, noem maar op. Verdwijn natuurlijk met een majesteuze beweging naar beneden waarna enige niet te onderdrukken oerkreten de meeste vogels om ons heen tot eerbiedwaardige stilte dwongen. In eerste instantie leek het allemaal meer een deuk in mijn ego te zijn, maar de knie is toch wel dik en warm. Een dag later leek het allemaal wat beter, maar een trainings partijtje tennis maakte de knie alleen maar weer dikker. Ook het olieën van het dek (leunend op het corpus delicti) was geen pretje. Waarom moet zo'n les zo lang pijnlijk zijn!? En dat allemaal op mijn leeftijd! Moet vanavond alweer tennissen, nu met een paar collega's op de praktijk. Of ik de rackets wilde meenemen. Gedaan, vergeten zij de ballen en hun tenniskleren. Echte sportlui. Prachtig weer nu bij ons, maar ook wel stevige regenbuien, zo fors dat er flinke overstromingen zijn. Dit is de enige weg naar ons huis en het water wat je hier nog ziet is de helft van wat er een dag eerder was. Voor onze milieu onvriendelijke SUV's net begaanbaar, zelfs met aanhangwagentje, maar menig personen auto kwam vast te zitten. M.n. de oer irritante BWM die al bumperklevend een miniscuul klein stukje weg zocht om mij in te kunnen halen. Gaat net voor me door het water, slaat zijn motor af. Heb hem ingehaald met een glimlach en een saluut aan het hoofd. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om hem te helpen! Het water stond toch tot boven de knie. Zijn asbak is weer schoon zullen we maar zeggen! Het is nu echt lente, tijd om op te ruimen dus. Heb eens flink huisgehouden in het bos. Dat ligt nu bezaaid met takken. Die moeten eigenlijk allemaal naar ons kampvuur, maar dat is best een eindje. Ik denk dat we maar een tweede kampvuurtje creeren in de buurt van het bos. Misschien dat Nienke achterneefje en zijn kameraad nog wat bij ons willen werken, ze zijn op een werk vakantie tenslotte. Die komen vanavond van ons uitzicht genieten en kunnen vrijdagavond even in luxury genieten van ons huis als wij naar het theater in Welly zijn. Nog een paar fimpjes voor jullie. Hier mijn lieve boerinnetje die de kalfjes aan het voeren is.
En hier wordt de andere helft van mijn harem gevoederd.
We eindigen met een typische Maori grap die hier deze week circuleerde.
'Hello, is this the police?'
'Yes it is, how can we help you?'
'I'm calling in to report my neighbour Rangi, he is hiding cocaine in his firewood.'
'Thank you very much for the call.'
Next morning the police descend on Rangi's house in great numbers.
They search the house and then go out to the shed where the firewood is kept.
Using axes they bust open every piece of firewood but they can't find any cocaine. They swear at Rangi and then go away.
The phone rings again at Rangi's house.
'Yeah?'
'Hey Rangi, did the cops come?'
'Yeah man, a whole lot.'
'And did they chop up your fire wood?'
'Yeah man, they did so.'
'Happy birthday Bro.'
'Sweat as!'