21 mei 2018 De laatste klusjes!?!?!?

Een toepasselijk liedje omdat het vochtigheids gehalte rond ons huis vannacht wel heel erg hoog was. Een paar duizedn liter regen, inclusief donder en bliksem. Werd er om 2.30 uur wakker van. New Zealand kreeg 3500 lightning strikes gisteren. Twee Air New Zealand planes werden geraakt. Gaf enige paniek, maar afgezien van een brandlucht voor enige tijd verder niets aan het handje. Er waren slechts 2 kotszakjes gebruikt! Nieuw Zeelanders raken eerder van streek door de rugby resultaten. De Highlanders verloren van de Warathas waarmee een eind kwam aan een reeks van 41 wedstrijden van Nieuw Zeelandse teams die wonnen van Austyralische teams. Schokkend nietwaar?

Nieuw wandje geplaatst. Zoals de vorige keer reeds gemeld is wonen aan zee fantastisch, maar helaas roest en rot alles wel wat sneller. Dit was een van de klusjes die op ons lijstje staan om voor de winter af te hebben. Het huis moet dan in perfecte staat zijn voor de nieuwe bewoners! Nou ja, tijdelijk dan, ze komen hier een klein jaar wonen terwijl ze zelf een huis in Waikanae aan het bouwen zijn.

En dus moet alles opgeruimd worden. Dozen met boeken naar de Opshop, af en aan rijden naar de 'tip' en kleding naar de recycling. De garage moest ook een beurt hebben. De oude werkbank heb ik omgetoverd tot een moderne bank met meer dan voldoende opbergruimte.

Tja, en dan heb je nog een paar minuten en wat hout over. Een schoenenrekje dan maar. Nou moet ik ook nog iets verzinnen voor het tuingereedschap omdat de loodgieters onze nieuwe gass heater midden op de 'tuingereedschap muur' hebben geplaatst.

Na een dag hard werken zitten we dan bij het ontbijt ineens naar het Songfestival te kijken. Onze online krant bood het aan, we klikte op de link en Nederland was aan de beurt. Kansloos natuurlijk, maar toch aardig.

Nee, niet de vrouwelijke versie van Udo Jurgens. Mijn eega. Een paar jaar terug heb ik laten kijken of ik voor een laser operatie aan mijn ogen in aanmerking kwam. Beyond repair! Nienke had meer geluk. Een operatie van zo'n 5 minuten en slechts een paar dollar verder en ze is weer als nieuw. Hier ziet ze nog niet zo goed, vandaar die kat!

Ik moet wel even wennen, hier moet ik naast slapen een week lang! Dit is om te voorkomen dat zij (of ik) 's nachts in haar prikt/wrijft.

Een blije dame die ineens weer van alles kan lezen. Mijn afwassen schijnt ineens ook beter te moeten!

Van de week even met wat vrienden een partijtje golf gespeeld. Nou ja, sommigen kunnen de business zelfs daar niet met rust laten.

Het was een cadeau van ons aan Dick om zijn verjaardag te vieren.

Ik ben trouwens blij dat de heren mij niet gefilmd hebben. Ik heb het waterpeil in de regio wat verhoogd door minstens 6 balletjes in het water te meppen.

Gisteren zijn onze nieuwe aanwinsten gearriveerd. Twee Frisian cross/Hereforders. Hier is Bruce het 'steeren' aan het voorbereiden, dat is het schieten van een elastiekje rond de testikels van de bull. Tja, ik zit ook niet zo lekker op het moment.

Volop aandacht van de buur koeien en de beesten op onze eigen animal farm.

Entrecôte en Porterhouse staan er nog was schuchter bij. Ze eten echter al wel een boterhammetje uit de hand.

Oh ja, die brandende vraag; als die mensen in jullie huis gaan wonen, wat gaan jullie dan doen? Nou ja, wij wilden wel weer eens even wat anders. En dus heeft Nienke haar baan opgezegd en heb ik geen nieuwe contracten meer aangenomen. Wij hebben tickets gekocht om 2 September het vliegtuig naar Santiago de Chile te pakken en voor een maand of 9 door Zuid Amerika te gaan trekken. Geen plannen anders dan een auto kopen en in eerste instantie zuidwaarts langs de Chileens kust te rijden. O.a. naar dit fraaie tafereeltje in de Torres de Paines in Patagonië.

Het Exel-sheetje dat ik normaal altijd maak voor reizen laten we thuis. Geen boekingen vooraf, geen plannerij, we zien wel! Nu maar weer een lesje Spaans! Adios.

8 Mei 2018: Toeters en bellen.

Hi guys, koningsdag werd hier niet zo gevierd als bij jullie. Just another day. Zou het feest echter toch nog wel eens mee willen maken in Amsterdam. Paar jaar geleden erg veel plezier gehad daar met Geert jan en Debby. Wel een hele leuke foto van Alex!

Inmiddels heeft na al het reizen het leventje hier weer zijn gewone gang genomen. Dat wil zeggen dat Nienke weer hard aan het werk is op de Council en ik me even met de property bezig heb gehouden. Met nog maar 2 koeien moesten we weer wat uitbreiden om een gevulde vrieskist voor de toekomst te garanderen. Helaas was onze supplier ermee opgehouden en hij adviseerde me om naar de 'Livestock auction' in Levin te gaan.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik moest van Nienke de polo die ik aan had uitdoen. Ondanks dat stak mijn outfit nog steeds wat af bij de rest. Ik probeerde de gang van zaken een beetje te doorgronden bij de schapen. Het bieden is nogal gevarieerd. De een trekt een wenkbrauw op, de ander roept ''yep', weer een andere steekt een bijna onzichtbare vinger op, etc. Aan het eind roept de auctioneer; 'Well done Bruce'. Je zou zeggen dat de winnaar dus alle schapen uit een hok gekocht heeft, maar zo af en toe werden een of twee schapen over het hek in het andere hok gegooid. Geen idee waarom. Dat zullen ze met de koeien echter niet doen, dacht ik. Bij de koeien gingen de prijzen snel omhoog, te hoog voor het budget dat ik mezelf had gegeven. Bovendien bleek bij een verkoop dat de kopen een nummer nodig had (die ik niet had). De andere kopers kende hij blijkbaar allemaal bij naam. Anyway, leuke ervaring.

Geen koe dus. Nou ja, ik moest toch wat studeren voor een cursus. PRIME, primary respons in medical emergencies. Ik trok daarvoor een weekje naar Dunedin. Daar kregen we veel praktische training in zaken waarvan in in theorie wel weet hoe het moet, maar die ik in mijn hele carrière niet of nauwelijks gedaan heb. Nu ik diensten doe in de rural setting zijn die scenario's ineens veel dichterbij.

In een groep van 11 zaten maar liefst 3 dokters uit Nederland! Nog wat IC en ED-nurses, twee Kiwi docs en een paar nurse practitioners. Met de Nederlanders uit eten geweest, de rest ging of vroeg naar bed of nog wat studeren. Wij zijn toch een gezellig volkje.

Ik zat in een klein hotelletje in het centrum. Een nacht kwamen rond een uur of 2 een groep Chinezen aan. Het concept van fluisteren en zachtjes een deur dicht doen is ze volkomen vreemd. Geen idee waarom ze ook nog van kamer wilden wisselen met hun vrienden. Ookal was er op dat uur niets meer op TV, de reclames bewegen ook, bij voorkeur met het volume op 'loud'. Na een welgemeend 'SHUT UP' werd het stil, maar het kwaad was al geschied; wakker. Vroeg in de ochtend mijn best gedaan om zo luid mogelijk de ochtend rituelen af te werken.
Alle oefeningen werden op donderdag in praktijk gebracht bij een (gesimuleerd) auto ongeval met de brandweer. 4 zwaargewonde dames in een barrel. Dak eraf, etc.

Leuk en nuttig. Onvoorstelbaar wat je in stressvolle situaties vergeet of verkeerd doet. Het nabespreken is dan ook zeer nuttig. De key lesson is: rust, volg je lijstje en raak niet in paniek. Doe wat nodig is ('you can't kill a dead person' zei de tutor nogal eens).

Zie hoe geordend de brandweer is, al hun essentiële spullen op een doek een stuk van de auto af. De onze lagen her en der verspreid rond de wagen met als hoogtepunt de zuurstof fles die ik naast de auto had gelegd, daar waar de vuur helden het dak van de auto gingen afknippen. Embarrassing.

Uiteindelijk zijn er geen doden gevallen en hebben we veel lol gehad. Heb toch wel heel wat respect gekregen voor de brandweer lui. Op onze vraag wat nou het engste was zeiden ze 'de passerende auto's'. Rijden te hard, niet naar de weg kijkend langs. Levensgevaarlijk. Ik rij sindsdien inderdaad nog netter (30 km/uur) langs de wegwerkers.

Weer terug in Te Horo Beach wachtte me nog wat klusjes. Kippen die geen eieren leggen, konijnen die gaten graven, koeien die paaltjes omduwen en een auto die wat roest begon te vertonen.

Gelukkig is daar aan het eind van de dag de luie stoel met een biertje.

Net begonnen aan een nieuwe klus. De wand van de carport aan de zeezijde was vrijwel doorgerot. Moest dus vervangen worden. De gasflessen zijn echter aan de wand vastgemaakt. Daar moet ik nog even over nadenken. Wordt vervolgt!