Wednesday 29 September 2010

30 september 2010: Nog een jaar en 7 dagen

Hoewel de temperatuur hier heel aardig is krijgen we momenteel duizenden liters water over ons heen. Ideaal voor de tuin en onze nieuwe weilanden, maar de kalfjes en de kippen lopen er letterlijk wat verzopen bij. Gisteren een aanslag op mijn rug gepleegd; in totaal zo'n 30 meter trench gegraven om een waterleiding en electriciteitsleiding naar de andere kant van de tuin te brengen. Nodig om daar een buiten douche te maken en vandaar de waterleiding naar de pigs te leiden. De electriciteit is voor de nodige tuinverlichting (essentieel voor de snel naderende mooie zomerdagen). Aan het eind van de dag stond ik kleddernat van het zweet, modder en de net begonnen regen in de tuin toen Margareth en Doug langs kwamen. Ze kwamen me oppikken voor de council-pub-quiz-night. Na een wereldrecord douchen op naar Monteiths bar waar we die avond met ons team Sevens op de zevende plaats eindigden, iets waar ik best trots op ben. Met categorien vragen als 'cartoon heroes', 'royalty', 'sports and games' (lees cricket/golf/rugby/netball) ben je alleen maar blij als je de antwoorden niet weet. Er was één vraag over voetbal: In what year did the germans defeat the Netherlands in the final of the world football championships. Als iedere andere rechtaarde Nederlander regresseerde ik in een acute staat van ontkenning, maar onze aanvoerder Nienke was genadeloos en dwong me tot antwoorden. Gelukkig troostte Doug me met een nieuwe Heini.
Die troost was ook wel nodig want mijn klompen hebben er na mijn graafpartij de brui aan gegeven. Een niet meer te ontkennen gat heeft de weg vrijgemaakt voor allerlei vloeistofachtige substanties die her en der in de weides liggen. Na de brilletjes, scheerolie, strijkplankhoes en knijpkat (ja, ja, ons land beeft er momenteel flink op los) staan nu ook klompen op de hamsterlijst voor zometeen in Nederland. Gisteren weer een beving van 6.5 op White Island die tot bij ons te voelen was. Wij zijn echter voorbereid, hoewel de hottub nog niet af is. Het deck waar hij op komt ts staan is in aanbouw en met een mooi weekend in aantocht moet het dit weekend toch lukken. Goh, jullie hebben eindelijk een regering. Een stevige basis lees ik zelfs, zeker goed tot kerst 2010 zou ik zo zeggen. Altijd wat te doen in Holland. Nu weer een hulp bisschop (dat was Sinterklaas toch?) die vindt dat de regering de moord op toekomstige billenwassers (abortus klinieken) subsidieert. Waar halen die jurken dat vandaan. Als ze nou zelf eens het land ingaan om daadwerkelijk wat nuttigs te doen, billen wassen bijvoorbeeld. Maar ja, volwassen billen met rimpels vinden die schijnheiligen niet zo aantrekkelijk hè! Wassen liever hun handen in onschuld! Wij hebben ook onze schandaaltjes hoor. Een van de kamerleden hier had een vals paspoort, gebruikte hij voor als hij werd aangehouden. Met de gegevens van een overleden kind van rond zijn geboorte had hij dat verkregen. Zijn partij wist ervan en ook van zijn veroordeling voor mishandeling, maar ja, dat was in het verleden. En wat de lieverd voor portefeuille had: justitie! Heerlijk dat gedraai van de celebreties. Contador, de laatste Tour de Farce winnaar voelt zich genept. Dat krijg je ervan als je tijdens de tour nog even door de McDrive fietst en een genetisch gemanipuleerde McClenbuterol verorbert. Heerlijke sport toch. Onze immigratie krijkgt er nu ook weer van langs, een Nigeriaanse psychiater (tja, als je dit leest is het al verdacht) bleek bij nader inzien toch een drug smokkelaar te zijn. Hij was hier maar liefst al 3 jaar aan het werk. Wie is er hier nou gek?
Nog een jaar en 7 dagen. Dan ben ik over mijn versheidsdatum heen. 50! Nog steeds geen neigingen om een Harley te kopen. Of zou de midlife crisis beperkt blijven tot het keihard muziek draaien tijdens het sushi maken? You and your friends-Dire Straits! gegroet!

Wednesday 22 September 2010

24 september 2010: Gusty and burly

Hi all, Nienke here.

Vandaag mijn vrije dag en hoog tijd om de 'wei' in te gaan, want overal staat het gras kniehoog dankzij alle regen van de afgelopen weken. Ben vanmorgen om 11.15 begonnen met gras maaien en zit nu net om 14.30 met m'n boterham binnen om een grote bui te ontlopen. Het werd ineens gitzwart vanaf de zee en aangezien de wind daar vandaan komt was het snel even door racen en mijn trouwe machientje droog parkeren. Was nog niet binnen of het barste los. Het is al sinds de storm van vorig weekend iedere dag enorm stormachtig met keiharde wind en af en toe een bui. Met name hier pal aan zee is het gusty and burly zoals ze dat hier in NZ zo mooi kunnen noemen. Bijna iedere dag wordt de wind hier in andere termen beschreven in de krant en als je hier woont dat snap je dat ook, want de wind is allesbepalend in dit land voor hoe de dag eruit gaat zien. Wind uit het Zuiden is altijd omschreven als cold and fierce Southerlies die ook vaak sneeuw meebrengt op de bergen hierachter ons;

Als er een Souterhy voorspeld is voor de volgende dag, haalt iedereen de warme vesten weer uit de kast. Is het een Northerly dan heb je qua temperatuur nergens last van en is het gewoon 14 graden nu.
De fierce Souterhly van vorige week heeft naast sneeuw op de toppen hier veel sneeuw gebracht in het zuiden van het Zuider Eiland met als gevolg een ingestort dak van een tennis stadion waaruit de aanwezige tennissers nog net op tijd konden ontsnappen. Verder veel net geboren lammetjes die het niet redden in de sneeuw, te koud en voor de moeders valt er niets te eten met een dikke laag sneeuw op de weilanden. Geen goed begin van de lente dus voor die farmers en zielig voor de dieren, of het was te nat door overstromingen of het is te koud door sneeuw. En ze zijn zo schattig die net geboren lammetjes, hier in de buurt een heel weiland vol met bruine lammetjes, ik moet iedere dag even afremmen als ik er langs rij. Hier is het alleen heel nat geweest en moesten ze vorige week even naar een ander weiland verhuizen maar deze week stonden ze er weer.
The strong north westerlies die we hier al de hele week laten onze drie nieuwe kalfjes en de iets grotere zusjes die er ook nog zijn tot nu toe koud, ze staan aan de goede kant van het huis en de bomen. Paar takken naar beneden gekomen en ze zijn flink nat geregend maar da's alles. Ik heb Hans even moeten teleurstellen na het vorige blog bericht; de drie nieuwe kalfjes zijn weer dametjes en geen heertjes. Alleen maar vrouw volk hier op de property, het sterke soort zullen we maar zeggen. Het zijn cross breed kalfjes, half Hereford and half Frysian, niet voor melk maar voor vlees. Dan is het weer niet belangrijk of het mannetjes of vrouwtjes zijn. Van de melkkoeien kalfjes willen ze de mannetjes kwijt, maar die leveren weer minder goed vlees uiteindelijk. Ik denk dat niet veel van die mannetje het past the calf stage zullen maken.

Ondanks het gestorm probeert de lente toch een beginnetje te maken, de NZ variant van de sneeuw klokjes zijn inmiddels uitgebloeid en platgewaaid maar deze bloeit nu:Moet even de naam schuldig blijven maar ik het is een struik van oorsprong uit Zuid Afrika en vorig jaar door mij geplant. Die 'hardy' shrubs doen het hier heel goed in de droge zandgrond en de bloem is dus prachtig. Geplant met het oog op de Tui's die dol zijn op de honing.

Geen idee of dat ook met het jaargetijde te maken heeft maar afgelopen week is er weer een grote groep walvissen aangespoeld en werd er met man en macht gewerkt om er in ieder geval een paar proberen te redden. Walvissen aangespoeld in noord New Zealand. Nog steeds is onduidelijk wat nou de oorzaak is van de jaarlijkse strandigen, want hier in NZ is het echt jaarlijks.

Net even de meneer van continuous spouting opengedaan. Was even wat fout gegaan met de nieuwe goten die we afgelopen woensdag hebben laten installeren. Na eindeloos gewacht en getouw trek tussen de builder en de firm die gutter gard had geinstalleerd (om te voorkomen dat vogels proberen onder het dak te komen en de insulation te stelen!) over lekkende en overlopende goten hebben we er voor gekozen om het dan maar ineens goed aan te pakken en grotere goten erop te laten zetten. De builder betaalt de helft, ook al zeggen ze dat de goten die zij erop hadden gezet voldeden aan de eisten, dus niet. Maar goed, nu heeft de installateur de gard (ijzeren mat die de goot afdekt) er niet goed opgezet waardoor de goot is afgedekt maar het dak niet, en daar ging het nou juist allemaal om bij ons. Pfff! Do it once and do it right is an unknown saying here...

Het blijft nu maar gieten da's niet zo mooi want ik moet nog de push mower de schuine stukken doen en rondom de boompjes en zo. Ach ja, het waait toch te hard om veilig te golfen zullen we maar zeggen. Deze zondag gaat de klok een uur vooruit hier zodat we vanaf volgende week weer na werktijd kunnen golfen. We moeten ook wel, want mijn ouders zijn na al hun geoefen straks stukken beter dan wij dat voel ik nu al aankomen!
Nog even wat Engelse taal om af te sluiten;
If people from Poland are called Poles, why aren't people from Holland called Holes?
Do infants enjoy infancy as much as adults enjoy adultery?
If a pig loses its voice, is it disgruntled? Why is the man who invests all your money called a broker?
When cheese gets its picture taken, what does it say?
Why is a person who plays the piano called a pianist but a person who drives a racing car not called a racist?

Cu's later x

Wednesday 15 September 2010

16 september 2010: Animals

We hebben overwegend mooi weer, maar soms is het hozen. Vorige week was er een storm voorspeld. De hele dag mooi weer, dus wij geloofden het niet meer. Vlakvoor zonsondergang kwam de storm dan. Uit het zuiden (zuidpool). Op de foto zie je de storm van links naar rechts over onze property trekken. Je voelde de temperatuur zakken, zagen de donkere wolken aankomen en konden nog net al het gereedschap naar binnen brengen. De tank is weer gevuld zullen we maar zeggen. Wel vervelend want dan kan je niet in de tuin werken. Een dag later was het weer heerlijk en had Nienke zittend op het dek met een kop koffie een interessante discussie met broer konijn. Geadviseerd de rest van de familie niet mee te brengen want we zitten niet te wachten op een mini uitvoering van de slag bij Verdun. Het weekend was uiterst efficient. Donderdag avond bij Landa en Rutger gegeten en gelogeerd en op vrijdag naar vrienden in Tauranga vertrokken. Bij het inchecken werd gemeld dat het vliegtuig een kwartier vertraging had. We hadden net de laatste slok flat white op toen: 'last call for the passengers to Tauranga, please go urgently to the terminal'. Belachelijk, het vliegtuig vertrok uiteindelijk 5 minuten eerder dan gepland. Oh ja, als je in een propeller vliegtuig zit is rij 2 t/m 10 niet aan te raden. Wat zeg je????? Met onze vrienden daar (om veiligheidsredenen kunnen we de namen niet geven) gaat het goed. Was ook erg gezellig. Voetbalspel in elkaar gezet en een huis uit hun hoofd gepraat. Heb Wouter Jan (fictieve naam) na de nederlagen met golf en het voetbalspel met squash maar laten winnen, anders komt zo'n jongen de week natuurlijk niet meer door. De maan lachte even mee 's avonds. Omdat we halverwege de dag al weer in Welly landden zijn we nog even bij Guy en Liesbeth binnengevallen. Daar een heel vreemd tafereel. De twee woeste pigdogs (Sam and Pepper) kwamen vrolijk op onze auto afrennen, gevolgd door een zeer jong geitje! De geit (waterlilly genaamd) was door Guy gevonden op een randje in de beek. Was erin gevallen en stond op het punt te verzuipen. Normaliter heeft zo'n geitje bij Guy, Sam en Pepper een seconde of 3 om een schietgebedje te preuvelen, maar niet deze keer. De hele familie was wat van slag en het geitje werd als een verloren dochter in de familie opgenomen. Nooit gedacht Guy nog eens een geit de fles te zien geven. Natuurlijk moest Nienke toen ook nog even. Waar de diarrhee vandaan kwam vroegen ze aan de dokter? Na collegiaal overleg met dr. Google bleek baby oplosmelk toch niet erg geschikt te zijn voor jonge geitjes. Het advies is om toch maar een moeder te vangen. Moet toch niet moeilijk zijn met zulke ogen! We maken ons wederom op voor een storm. De weather warnings vliegen momenteel af en aan. Lossen planken en daken zijn een gevaar. Hail, gusty wind gales, rain, rain and even more rain and waves of 5-7 m high are expected. Een storm met de omvang van Australie! Zou vandaag al beginnen (niets gemerkt dus), maar toch slecht nieuws voor onze new arrivals. Kwam net thuis en daar stonden nr. 5, 6 en 7, onze eerste eigen kalfjes. Ongeveer 2 maand oud. Ze zijn uiteindelijk (na zich flink vol gevroten te hebben) bedoeld voor de vriezer. Geheel in de lijn van de kippen zal ik ze noemen naar ons koningshuis. Moet nog even de karakters bekijken, maar een stond alleen maar te plassen, dus dat zal degene met interesse in waterwerken wel zijn: Willem Alexander. Blijven nog over Bernard (voor de deugniet) en Claus (die wat stijfjes op de achtergrond blijft staan). Helaas raak ik steeds meer door mijn brilletjes heen. Diverse brillen hebben nog slechts een glas, anderhalve poot of zijn als bril niet eens meer herkenbaar. Hoog tijd voor een bezoek aan de HEMA dus. Heb nog wel bij de Warehouse gekeken maar die hebben toch een andere inkoper in China dan de HEMA. Wel de laatste items voor onze earthquake rescue box(en) aangeschaft. Na Christchurch is het hele land eindelijk verstandig geworden. De batterijen, zaklampen, stofmaskers, waterflessen en blikvoer zijn bijna niet aan te slepen. Wij hebben inmiddels 3 boxen, ook nog een met warme kleding, slaapzakken, borden, bestke, blikopener (gaan we voor veel geld verhuren) e.d. en natuurlijk ook nog een met flessen wijn, zakjes drop, muesli repen en andere essentialia. Zeker wij (rural as we are) moeten er op rekenen zo'n vier dagen van de bewoonde wereld afgesloten te zijn. Daarom om warm te blijven een hot tub aangeschaft, die verwarmd wordt met een houtvuur (zelf na een aardbeving is het hout nog aanwezig). Die gaan we echter al wel eerder gebruiken. De tub (4-6 personen) is besteld, maar ik moet er nog wel een dek omheen bouwen. Staat op een lijst met vele klussen. Net de uitnodiging voor oudjaar de deur uitgedaan. 4 dagen achter elkaar vrij en dus 4 dagen BBQ. Oh ja, er moet nog een buiten douche komen bij de 'camping'. Als iemand nog wil komen klussen ....

Thursday 9 September 2010

9 september 2010: Shaky

Christchurch werd afgelopen weekend getroffen door een aardbeving van 7.1 op de Richter schaal. Er is naar schatting zo'n 2 biljoen euro schade. Gelukkig vond de beving in de nacht plaats en daardoor waren er slechts 2 zwaar gewonden. Was het gedurende de dag geweest dan waren er zeker vele doden geweest. Twee van mijn collega's waren in Christchurch voor een cursus. De cursus werd natuurlijk afgelast, maar ze konden niet terug omdat het vliegveld gesloten was. Ze hadden een uitgelezen kans om helden te worden, maar de een ging naar Hanmer springs om in de hot pools te dobberen en de andere bracht de tijd TV kijkend door liggend op zijn rug. Was niet eens in ze opgekomen om te gaan helpen. Vreemd. Na de beving kregen de arme Canterburynaren ook nog een forse storm en vele naschokken te verduren. Hier onder een paar foto's uit de kranten en filmpjes van de schade.




Voor ons in ieder geval weer heel duidelijk dat we er goed aan gedaan hebben om niet in steen te bouwen! We hebben direct een grote plastic doos gekocht die in de shed komt te staan, gevuld met eten, water, radio, batterijen, first aid kit, etc.). Zal binnenkort ook een generator kopen zodat we in ieder geval een paar dagen wat stroom op kunnen wekken. Na mijn werkzaamheden in ons bos is de houtschuur in ieder geval heel erg goed gevuld.
In het ziekenhuis in Christchurch werden na de beving meer dan het gebruikelijke aantal kinderen geboren. Door de beving was inleiden niet meer nodig. Misschien een idee voor Nederlandse gynaecologen? In plaats van inleiden gewoon even een paar minuten op de trilplaat, is dat ding toch nog ergens goed voor.
Die storm heeft hier trouwens ook wat overlast veroorzaakt. Vele rivieren zijn buiten hun oevers getreden en weilanden staan vol water. In de Dom post stonden deze twee foto's van farmers bij Marton die hun schaapjes op het droge moesten helpen. Bij ons is de schade beperkt gebleven tot een paar forse takken die van de bomen waren gevallen. Wij maken ons nu op voor een weekendje Tauranga, gaan Wouter Jan en Bianca bezoeken. Heb gisteren een hele berg kindling (aanmaak hout) gehakt zodat de house sitter vuur kan maken als ze wil. Na een aanvaring met de laatste patient was ik wel even aan hakken toe. Die man was een nieuwe patient en het beviel hem blijkbaar niet dat ik een serie vragen stelde. Hij zei 'you should read my file mate'. Nou ben ik zo'n beetje de enige in Nieuw Zeeland die dat daadwerkelijk doet dus dat was een beetje tegen het zere been en toen hij het nodig vond om dat nog eens te zeggen heb ik een eind aan de conversatie gemaakt en hem eruit gegooid. De stapel hout en bijl waren daarna zeer welkom. Patienten zijn rare lui soms. Gisteren had ik er eerst een die een pot ontlasting op mijn bureau zette en daarna nog een die zijn boven en ondergebit op mijn bureau dumpte. 'Sorry sir, but this is not your bedsite drawer!' Mijn kamer ruikt weer heerlijk naar alcohol.
We sluiten af met een grapje van een van onze ministers hier. Hij beschuldigde Kiwi's van rascisme omdat ze tegen buitenlandse investeerders (lees Chinese bedrijven) zijn, maar men ontdekte dat hij er zelf ook niet helemaal vrij van was. Hij was betrapt op het vertellen van een paar moppen, waarvan dit wel de leukste was: "What is the difference between Muslims and Kiwis? Muslims get to commit adultery and get stoned, Kiwis get stoned and commit adultery."

Friday 3 September 2010

4 september 2010: Alleen prins waterhoofd nog

Ik was een jongetje van een jaar of 6 toen een hele grote meneer uit Utrecht op onze judo school in Bathmen een les kwam geven en en passant gekleurde judo pakken kwam introduceren. Ook ik mocht tegen hem oefenen. Ik had mijn been worpen nog allemaal goed geoefend op mijn maatjes, maar toen deze man mij aan mijn jasje optilde en ik zo'n meter boven de grond bungelde haalden mijn ingestudeerde beenworpen niet veel uit. Zelfs als ik op de grond had gestaan dan schat ik in dat ik weinig kans gemaakt zou hebben. Hij was immers wereld-, Europees en Olympisch kampioen op dat moment. Enige jaren later was ik gezellig een biertje aan het drinken in de Dikke Dries in Utrecht met mijn jaarclub. Wilde een nieuw rondje gaan halen en draaide me en knalde tegen de buik van een kolos van een vent aan. Vriendelijke lachend keek Anton Geesink van enige hoogte neer op mij. Helaas is deze aimabele reus recent overleden. Woensdag kwamen Kiwi vrienden eten. Na een hele dag hard werken in ons bos met de ketting zaag (we zijn met onze vuurtjes inmiddels verantwoordelijk voor een halve graad opwarming van de aarde) toog ik rond een uur of 5 de keuken in om te beginnen aan de beloofde Hollandse nasi met zelf gemaakte kroepoek en sateh saus, begeleid door zilveruitjes, spiegelei en Grolsch bier. Smullen. Komt Nienke binnen; "Tja, je neemt je telefoon niet aan en je leest de e-mail niet, ze zijn ziek en komen niet". Daar sta je dan met een weeshuis aan nasi en ik had de vriezer net ook al flink gevuld. Nog een paar anderen gebeld, maar helaas. Even afgekoeld aan het strand en kwamen daar de buurman nog tegen. Zijn vrouw was helaas ook al aan het koken. De rest van de week dus nasi, hoewel we gisteren nog heerlijk bij vrienden in Paraparumu aten. Ergens in Aotearoa miste een schaap nu 4 heerlijke lamb shanks!
Net een patient diep gekrenkt, het flipte er zomaar uit. Ze had hoge bloeddruk en was veel te dik. Recent gestopt met roken. Ik zei dat ze meer moest bewegen. Ze opperde dat ze wel degelijk liep waarop ik antwoorde 'yes but the wrong way, you should walk to the beach, not to the fridge'. Hubby vond het wel leuk, maar zij waggelde weg. We zijn hier tegenwoordig al blij als een BMI onder de dertig is. Een gezette man die zijn gewicht wel prima vond heb ik verteld dat hij in dat geval 67 cm tekort was. Net een cm korter dan de hoogste BMI in onze praktijk; 68,3. kan nog net door de deur. Vechten tegen de bierkaai. Awel, eind van het ochtend spreekuur, ga naar huis om te lunchen.
Als laatste het advies de tentoonstelling over de Maori in het Museum voor de Volkerenkunde in Leiden te bezoeken, de website belooft een spetterende start op 18 oktober, hetgeen welhaast een heuse Haka voorstellen.