15 september 2014: Ik zei nog zo 'NIET OP ZONDAG'

Nederland weer op zijn smalst. Een paar dappere brandweerlieden redden een stel zwijntjes van de verdrinkingsdood. Eenmaal op de wal schiet een jager ze allemaal dood tot verbijstering van de vuur helden. De beestjes waren namelijk vergeten dat ze zich buiten de aangegeven gebieden bevonden. Daarna bleek dat ze toch niet doodgeschoten mochten worden want het was immers zondag! Moet toch nog postuum een goed gevoel geven voor de zwijntjes, ze waren niet de enigen die in overtreding waren. En dan wil onze nationale Dikke Deur VVD corifee Hans van Baalen (zelf ook 1 maand in Bosnie geweest als 'militair') tegen ISIS optrekken. Was hevig verbolgen dat Nederland niet was uitgenodigd door de Amerikanen. Zie je het al gebeuren? Onze vliegtuigen gaan de strijd in, maar we schieten niet in de bossen en al helemaal niet op zondag! Bovendien schieten we zowiezo niet echt, alleen maar foto's. De tijd van het rolletje overbelichten is weliswaar voorbij, maar een SD kaartje per ongeluk formateren kan altijd nog. Gewoon zeggen dat je dacht dat er nog compromitterende naaktfoto's van Nederlandse 'celebrities' op stonden. Die kunnen natuurlijk niet achterblijven nu. Is Linda de Mol al naakt verschenen?
Ik hobbel intussen een beetje rond hier. De knie voelt prima na de operatie, maar mijn VMO (vastus medialis obliquus) was het me de hele gang van zaken niet eens en werd hyperactief. Deze spier is helpt de knieschijf te positioneren en wordt bij een arthroscopy doorboord. Of dat de reden was of omdat het tourniquet te hard of the lang om mijn been heeft gezeten geen idee, maar het was en is nog steeds een harde spierbal die met regelmaat in de kramp schiet. Ik zweef nu heerlijk rond op valium, paracetamol en ibuprofen met afwisselend ijs en warmte compressen op het been. Er begint langzaam wat verbetering in te komen.

Heb wat geoefend, met name toen Nienke 's ochtends wegging met de mededeling dat de pomp de hele tijd ging. Alle kranen op onze 10 acres langs gelopen, niets! Uiteindelijk op mijn derde doorgang een plas water gevonden. En ja, daar was wat losgeschoten. Gebeurd die ellende onder de grond dan merk je pas na een hele tijd dat daar het gras echt groener is. Zoals ze hier zeggen; 'If the grass is greener on the other side of the fence, the water bill will be higher as well!'. En zo is't maar net.

De rest van de middag mijn oefeningen maar gedaan in de hot tub.

Gisteren zelfs nog van een vriendin een Bowen therapie gekregen. Omdat het nu al beter gaat ben ik maar niet ingegaan op het voorstel van andere vrienden waarmee we zaterdag een verjaardags diner bij Soprano (voortreffelijk trouwens) hadden om deze maandag een stel naalden in mijn lichaam te laten plaatsen door een Kiwi die wat Chinese fratsen heeft aangeleerd. Nee, die valium is zo slecht nog niet, zeker niet als je het aftopt met een klein glaasje 'whis'! Morgen ga ik voorzichtig weer beginnen met werk. Niet te veel stress, want volgende week 'moeten' we op vakantie!

Tafeltje voor 2 staat al klaar in Fiji op het strand, onze hut daar aan stuurboord.

Er broeden twee Australasian hawks hiervoor op het strand. Al diverse malen geprobeerd om een fraai plaatje te schieten, maar de enige scherpe close-ups zijn van hun verkeerde kant. Je kan je er echter wel wat bij voorstellen neem ik aan.

Ik ga afsluiten met twee fraaie stukjes muziek. De eerste is van onze 'local' grootheid Ryan Edwards die we onlangs nog op de VIP avond (ben nu board member van de Netherlands foundation) van de World Press foto tentoonstelling zagen. Hier met 'Babies in between'.

De tweede is van de helaas vroeg overleden Eva Cassidy, die we tijdens het voorgenoemde dinertje hoorden. Hier met 'Autumn leaves':

1 september 2014: Sunset season has started.

De gezondheidszorg in Nieuw Zeeland is nogal vreemd georganiseerd (waarmee ik niet wil zeggen dat het veel beter is in Nederland). Er zijn lange wachtlijsten voor de meeste dingen. Daar kan je onder uit proberen te komen door 'private insurance' te nemen. Dan kan je naar kleinere prive ziekenhuizen waar je snel geholpen kan worden. De premies zijn relatief laag, maar stijgen fors als je ouder wordt (en het meer nodig hebt). Die hebben wij dus ook, maar dat helpt je niet als er sprake is van een ongeval.

Sunset op zaterdag.

In dat geval heb je te maken met ACC, the Accident Compensation Corporation, een 'no fault' scheme. Het gaat er niet om wie het ongeval heeft veroorzaakt, maar dat het slachtoffer de juiste hulp krijgt. Gek genoeg kan dan alles ineens een heel stuk sneller. Ik zag de specialist een kwartier nadat eerst een MRI scan gemaakt was (moest ik wel op aandringen). Morgen krijg ik mijn operatie voor de gescheurde meniscus al, amper 3 weken na het eerste bezoek.

Durville island links en Stephens island recht

Heb je hier echter een versleten knie, dan mag je (als je geen verzekering hebt) rustig een jaar wachten. Huisartsen krijgen zelfs brieven terug dat de verwijzing wordt geweigerd op basis van de 'hun bekende gegevens' afgezet tegen de wachtlijsten. Lekker eerlijk systeem niet? Als je versleten knieen hebt omdat je je hele leven hard gewerkt hebt mag je pijn lijden, maar als je ergens inbreekt en je scheurt je kruisband omdat die klim door dat hoge raampje toch niet de meest intelligente aktie bleek te zijn, dan wordt je zo geholpen. Ook als je zo nodig, ongetraint en onvoorbereid Mount Cook gaat beklimmen ('what could possibly go wrong') en je kukelt een paar honderd meter naar beneden, geen punt..... alles wordt voor je betaald, inclusief je salaris en hulp aan huis.

Zo hoorte het, vrouwtje Paradise duck houdt de wacht terwijl manlief ....

En niet alleen voor Kiwi's. Als je als tourist tegen alle adviezen in op je teenslippers in een T-shirt en korte broek de Tongariro Crossing gaat lopen en op de top vriezen je tanden aan elkaar, geen punt, wij warmen je wel weer op op kosten van de Kiwi belasting betalers. Gek genoeg vinden de politieke partijen het hier allemaal geen probleem. Het staat dan ook in geen van de partij programma's tijdens de verkiezingen hier. Die gaan alleen maar over 'dirty politics'. Dit weekend heeft de zesde minister uit het team van minister-president Key het veld moeten ruimen omdat ze echt niet meer houdbaar was na inderdaad bedrijven van smerige politiek. Die nieuwe vlag die ze hier willen hebben moet er volgens mij dan ook als volgt uit zien. Een blauw veld met een paar bananen erop.

Sunset op zondag.

Anyway, onder het mes dus morgen. Dit weekend de nieuwe garage daarom snel afgemaakt. Kan ik lekker een weekje 'man lijden' op de bank. Kijken of Nienke me na de operatie nog even langs de Dutch shop wil rijden voor wat zwarte pillen om mijn bloeddruk op peil te houden! Moet mogen als je zielig bent. Hoewel, een vriend van ons had net eenzelfde operatie en hobbelde een dag later alweer rond!

Sunset op maandag.

Er was altijd al een vermoeden van kanibalisme op Nieuw Zeeland, maar wat ik vandaag aantrof in een file van een nieuwe patient:

'Cannibal abuse'! En wij maar medelijden hebben met hun slachtoffers, blijken ze zelf ook abused te zijn. Wellicht moeten we Poetin ook in een ander daglicht zien? We hebben zijn blote bast al eens mogen bewonderen, maar geen idee of hij nog littekens van zweepslagen op zijn rug heeft. Zou veel verklaren!
Ik sluit af met weer een leuk filmpje van Air New Zealand;En voor hen die het niet kunnen zien, hier de link.