27 december 2017: Mijn vader

Vanmorgen overleed mijn vader. Hij is nu bij de jongens. Ze waren dol op elkaar. Op de foto mijn vader met onze jongens die lekker gek deden tijdens onze 'mannen avond' in Spanje in 2002.

24 december 2016: And life throws another curveball at us

Morgen is het 10 jaar geleden dat Tristan overleed. Nienke en ik zouden dat samen herdenken in de bergen van Kahurangi National Park. Maar het liep weer anders. Ik zit nu in Nederland omdat mijn vader aan het overlijden is terwijl Nienke met haar 18 jarige neef, die ook de nodige ellende heeft meegemaakt de Heaphy track loopt. Een andere vriend is zo aardig geweest op mijn plaats in te nemen en Nienke gezelschap te houden.

En zo zijn we 10 jaar later niet eens samen. Dat maken we wel weer goed later, maar de rollercoaster van het leven heeft toch wel veel onaangename verrassingen.

Op de foto zit mijn vader in zijn oude wachtkamer, die na zijn pensioen tot speelkamer voor de kleinkinderen werd gebombardeerd. Hier met Tristan. Floris en Tristan waren dol op hem en dat was wederzijds.

12 december 2016: Rodents

Deze week een nummer van de nieuwe CD van the Rolling Stones die weer helemaal terug zijn bij hun originele blues. Heerlijk. Dit is het nummer 'I can't quit you baby'

Genieten!

Omdat we de Heaphy track gaan lopen met kerst had ik wat dingetjes uit de bus nodig. Toen ik die opende zag ik wat muizen of ratten keutels liggen. Tijd voor een nadere inspectie. Accu opgeladen, bus eruit gereden en de deuren opengezet. Geen ongedierte aangetroffen, maar wel wat mysterieuze draadjes.

Die bleken ergens onder mijn stuur vandaan te komen. Naast een stapeltje keutels lagen een paar stukjes plastic en wat gekleurde mantel van de draadjes. Puur vandalisme. Als er niets op TV is dan ....... Het belangrijkste, de radio, deed het echter nog. Ook de knipperlichten deden het (niet dat kiwi's die gebruiken) en de claxon. Ook de andere dashboard onderdelen geprobeerd, maar dat werkte allemaal. Bij het aandoen van de airco ontstond er een verschrikkelijk rommelend geluid aan de bijrijders kant.

Even het dashboard losgemaakt en daar vond ik het verdwenen kussen van Nienke terug, Omgebouwd tot winterverblijf van een knaag familie. Hoewel ik nog geen elektrische problemen heb gevonden kan ik al wel voorspellen dat dit een lieve duit gaat kosten. Niet verzekerd natuurlijk! Die huurauto's worden steeds aantrekkelijker.

Van de week weer even een dagje kleur opgedaan tijdens een golf toernooi. Hier is mijn team in actie. Of het nou door de hitte kwam (26 graden), of door de verschillende koelboxen met alcoholische versnaperingen, maar bij de prijs uitreiking bleken ze ons team geheel over het hoofd te hebben gezien. Gelukkig waren de dames van de BBQ guller!

Ik had de dag ervoor nog wel even geoefend op een inderhaast gefabriceerde boerengolf baan. De balletjes beleven soms steken in een koeienvla, maar toch uiterst geschikt om te chippen, hetgeen Nienke hier met onze Wwoofers demonstreert. De berg 'weed' die door deze gezellige Fransen was verwijderd smeult op de voorgrond nog na.

In het weekend hebben we nog wat getraind voor de aankomende Heaphy track. De Transmission Gully - Puketiro loop is een 10 km track met een 400 meter hoogte verschil. Daar stond 4 uur voor, wij deden het in 2 1/2 uur en zijn dus wel klaar voor de Heaphy track.

Mooi uitzicht op de top. Dat streepje boven Nienke is Mana island en daarachter is het zuider eiland nog zichtbaar. Op deze foto zie je nog net de toppen van Kapiti island achter de bergen verschijnen. Afgezien van twee zielen op een paard (wie doet er hier nou het werk) zagen we niemand anders op de berg.

Ook hier weer mooie paddenstoelen. Het probleem is dat we ook hier niet weten welke eetbaar zijn en welke niet. Wil toch wel voorkomen dat ik als een toerist in Amsterdam het raam uit spring. Volgens onze vriendin Marya zijn de paddenstoelen in onze weilanden deels eetbaar. Gelukkig heb ik geen honger!

5 december 2016: Santa Claus

Ik zette vorige keer een nummer van Leonard Cohen op de blog. Nu hetzelfde nummer, maar dit keer de klassieke uitvoering. Prachtig.

We zijn nu zo'n 6000 shakes verder sinds de grote quake van Kaikoura op de 14e november. Je went er gewoon aan. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat de meeste bevingen niet echt waarneembaar zijn. En de heftiger bevingen voel je ook niet altijd. Was gisteren een stuk gaas bij de kippen aan het vervangen toen Nienke kwam melden dat we net tussen twee bevingen in zaten, een in Seddon en een in Hastings. Door het harde werken gewoon niets gemerkt.

Vorige week nog een dag in Otaki gewerkt. Kwam er een patient binnen die zei dat hij me alleen maar nodig had voor mijn vinger. Zijn eigen dokter wilde immers geen rectaal toucher doen. Kan dus gewoon mijn wijsvinger sturen!
Nienke is zich inmiddels hard aan het voorbereiden voor de Heaphy track. Ik heb in Westport wel genoeg geoefend. Mevrouw heeft nieuwe wandelschoenen aangeschaft en die moesten natuurlijk even worden uitgeprobeerd, ingelopen, vies gemaakt. Ze zijn goed gekeurd, maar een rolletje sporttape wordt aan de baggage toegevoegd. Nu is de rugzak aan de beurt. Hoeveel kilo is nog draaglijk (op 2 manieren dus). Op kerstavond eten we in ieder geval 'cock au vin' op de top van de berg. Dus moet ik  natuurlijk nog een flesje rood mee naar boven sjouwen.

Eerst vierden we nog even Sinterklaas met Kiwi vrienden. Hier heeft Trevor net zijn pakje uitgepakt. Een levende kreeft van zeer fors formaat. Kiwi humor!

Vandaag zijn twee nieuwe Wwoofers gearriveerd. Weer Fransen. Komen me helpen door een 3 pagina lange klussen lijst heen te komen. Van de week bezig geweest met de first flush put. Dat is voor het water dat als eerste van de daken afkomt tijdens een bui en rommel en zout bevat. Die sukkels van loodgieters (die ook de wc verkeer aansloten en de afvoer van de uitbouw helemaal niet) hadden dus een put gemaakt van hout (dat paste immers bij het zaagsel in hun hoofd). Dat verrot en stort dus na verloop van tijd in, gevolg; de rotzooi kon nog maar een kant op, de tank in. Lekker bruin water na de quake. Nieuwe put gemaakt van baksteen en beton. Moet wel bekennen dat ik net nadat ik het beton had gegoten er achter kwam dat de plastic bovenkant van de put verkeerd om zat (55+ ay?). Weer uitgraven, nieuwe zak beton, etc. Deed ik het vanmiddag weer met de deksel van de stoof uit de hot tub. Misschien toch maar eens vroeg naar bed.

Deze foto's zijn van de monding van de Otaki river die na de 'floods' na de aardbeving helemaal verlegd is. Die natuur, doet lekker zijn eigen ding.
Ben weer begonnen met tennissen, het zonnetje schijnt en je wilt toch wat kleur. Handje protesteert nog een beetje, maar mijn team houd ik er nog onder.
Ga nu maar even de krant lezen, want ik hoor net vanuit Nederland dat onze premier ineens is afgetreden. Nog een shock! Cheers.