8 february 2017: Waar blijft die #@%$%$# zomer nou!!!!!

Stemmige muziek, past helemaal bij het weer hier. Vidit Jesum In Tormentis uit het Stabat Mater van Karl Jenkins;

Het wil nog steeds maar niet lukken met het mooie weer. Het lijkt ook wel of 2017 jinxed is. De buren hadden ook al pech met de heather van hun zwembad en hun ride-on mower. Bij mij houdt het ook niet op. Werden we wakker was ineens de vloerbedekking in de hele slaapkamer nat. Bouwer erbij, vloerbedekking los, droog! En het water was zelfs in het gordijn getrokken. Vreemd natuurfenomeen. Het was 's nachts koud geweest. Zo erg dat we de haard moesten aansteken. In de ochtend warmde het weer snel op. De condens sloeg neer op de vloerbedekking. Was trouwens niet het enige wat nat werd.

Als ik aan het klussen ben heb ik vaak mijn koptelefoon op, luisterend naar mijn ipod. Zo ook op de ride-on mower. Nienke vond dat ding in mijn zak of hand niet veilig (twee handen aan het stuur, zelfs op de maaier) en ik moest hem dus om mijn hals hangen. Dat ging dus niet goed toen ik even blaadjes uit de hottub ging halen. Mijn fraaie 160 GB ipod werd gedoopt. Helaas niet als voorbode van een lang leven. Meer dan een mededeling dat ik de support afdeling moet benaderen en onheilspellende geluiden vanuit het binnenwerk komen er niet uit. En ze zijn niet meer te krijgen, sip.....

Al mopperend ging ik verder met maaien. Besluit het rechter achterwiel ineens een andere richting op te gaan. Naar rechts is blijkbaar veel beter en hij nam afscheid van de rest. Ik heb hem er weer opgeduwd en maar in de garage geparkeerd. Daar kijk ik na de vakantie wel naar. Eerst maar even het touw rond the tub en sauna afmaken. Paar gaten drillen. Pofff. Mijn boor maakt een ander geluid dan ik van hem verwacht en gaat dan nog roken ook. Niet goed. Volgens mij kan ik dit jaar beter in rustig in een hoekje gaan zitten. Dan maar even wat hout gaan halen.

Met die zomerse buitjes is dat wel nodig. Gisteren Nienkes 50e bescheiden gevierd. Stilte voor de storm, want zaterdag is het grote feest. Zo'n 100 man hier en een heerlijke swing band.

En daarna gaan we met de dames uit Holland op pad. Zo'n zin in. Nu maar hopen dat de weergoden ons gunstig gezind zijn. De bus is inmiddels terug en de rekening volgt hopelijk nog lang niet.
Tot slot nog een tweede lied uit het Stabat Mater van Karl Jenkins, nu 'Now my life is only weeping':