8 Mei 2018: Toeters en bellen.

Hi guys, koningsdag werd hier niet zo gevierd als bij jullie. Just another day. Zou het feest echter toch nog wel eens mee willen maken in Amsterdam. Paar jaar geleden erg veel plezier gehad daar met Geert jan en Debby. Wel een hele leuke foto van Alex!

Inmiddels heeft na al het reizen het leventje hier weer zijn gewone gang genomen. Dat wil zeggen dat Nienke weer hard aan het werk is op de Council en ik me even met de property bezig heb gehouden. Met nog maar 2 koeien moesten we weer wat uitbreiden om een gevulde vrieskist voor de toekomst te garanderen. Helaas was onze supplier ermee opgehouden en hij adviseerde me om naar de 'Livestock auction' in Levin te gaan.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik moest van Nienke de polo die ik aan had uitdoen. Ondanks dat stak mijn outfit nog steeds wat af bij de rest. Ik probeerde de gang van zaken een beetje te doorgronden bij de schapen. Het bieden is nogal gevarieerd. De een trekt een wenkbrauw op, de ander roept ''yep', weer een andere steekt een bijna onzichtbare vinger op, etc. Aan het eind roept de auctioneer; 'Well done Bruce'. Je zou zeggen dat de winnaar dus alle schapen uit een hok gekocht heeft, maar zo af en toe werden een of twee schapen over het hek in het andere hok gegooid. Geen idee waarom. Dat zullen ze met de koeien echter niet doen, dacht ik. Bij de koeien gingen de prijzen snel omhoog, te hoog voor het budget dat ik mezelf had gegeven. Bovendien bleek bij een verkoop dat de kopen een nummer nodig had (die ik niet had). De andere kopers kende hij blijkbaar allemaal bij naam. Anyway, leuke ervaring.

Geen koe dus. Nou ja, ik moest toch wat studeren voor een cursus. PRIME, primary respons in medical emergencies. Ik trok daarvoor een weekje naar Dunedin. Daar kregen we veel praktische training in zaken waarvan in in theorie wel weet hoe het moet, maar die ik in mijn hele carrière niet of nauwelijks gedaan heb. Nu ik diensten doe in de rural setting zijn die scenario's ineens veel dichterbij.

In een groep van 11 zaten maar liefst 3 dokters uit Nederland! Nog wat IC en ED-nurses, twee Kiwi docs en een paar nurse practitioners. Met de Nederlanders uit eten geweest, de rest ging of vroeg naar bed of nog wat studeren. Wij zijn toch een gezellig volkje.

Ik zat in een klein hotelletje in het centrum. Een nacht kwamen rond een uur of 2 een groep Chinezen aan. Het concept van fluisteren en zachtjes een deur dicht doen is ze volkomen vreemd. Geen idee waarom ze ook nog van kamer wilden wisselen met hun vrienden. Ookal was er op dat uur niets meer op TV, de reclames bewegen ook, bij voorkeur met het volume op 'loud'. Na een welgemeend 'SHUT UP' werd het stil, maar het kwaad was al geschied; wakker. Vroeg in de ochtend mijn best gedaan om zo luid mogelijk de ochtend rituelen af te werken.
Alle oefeningen werden op donderdag in praktijk gebracht bij een (gesimuleerd) auto ongeval met de brandweer. 4 zwaargewonde dames in een barrel. Dak eraf, etc.

Leuk en nuttig. Onvoorstelbaar wat je in stressvolle situaties vergeet of verkeerd doet. Het nabespreken is dan ook zeer nuttig. De key lesson is: rust, volg je lijstje en raak niet in paniek. Doe wat nodig is ('you can't kill a dead person' zei de tutor nogal eens).

Zie hoe geordend de brandweer is, al hun essentiële spullen op een doek een stuk van de auto af. De onze lagen her en der verspreid rond de wagen met als hoogtepunt de zuurstof fles die ik naast de auto had gelegd, daar waar de vuur helden het dak van de auto gingen afknippen. Embarrassing.

Uiteindelijk zijn er geen doden gevallen en hebben we veel lol gehad. Heb toch wel heel wat respect gekregen voor de brandweer lui. Op onze vraag wat nou het engste was zeiden ze 'de passerende auto's'. Rijden te hard, niet naar de weg kijkend langs. Levensgevaarlijk. Ik rij sindsdien inderdaad nog netter (30 km/uur) langs de wegwerkers.

Weer terug in Te Horo Beach wachtte me nog wat klusjes. Kippen die geen eieren leggen, konijnen die gaten graven, koeien die paaltjes omduwen en een auto die wat roest begon te vertonen.

Gelukkig is daar aan het eind van de dag de luie stoel met een biertje.

Net begonnen aan een nieuwe klus. De wand van de carport aan de zeezijde was vrijwel doorgerot. Moest dus vervangen worden. De gasflessen zijn echter aan de wand vastgemaakt. Daar moet ik nog even over nadenken. Wordt vervolgt!