15 november 2012: @$%^%$@^%^

Kabeltjes. Your worst enemy. De terreur van al die grote telefoon, computer en home entertainment producenten die geen oog hebben voor de consument maar slechts hun eigen producten willen verkopen. Voor elk apparaat weer nieuwe kabletjes. We hebben twee verhuisdozen vol kabels die al of niet zinloos zijn geworden. Er zitten opladers bij waarvan ik geen idee meer heb waar ze voor zijn bv. (staat er ook niet op). We hebben net een nieuwe en m.n. grotere TV (was maar net iets duurder dan een nieuwe bril), een SMART TV! Dankzij 'de vooruitgang' heeft die allemaal andere kabeltjes nodig dan degene die er daarvoor hing. Vroeger hadden we gewoon coax kabeltjes, toen kregen we RCA kabels en scart kabels, later moest dat weer component worden of super VHS, daarna DVI (plus en/of min) en nu dus hdmi liefst met ARC (audio return channel). Bovendien wil de nieuwe TV ook nog liefst een internet kabel (want het is een smart tv) en nog wat USB en als het geluid helemaal optimaal moet zijn nog een optische kabel.

Gelukkig gaan we over een paar uur met deze bolide op vakantie.

De aanbouw begint al vorm te krijgen. Vrijwel af als we terug komen.

Nou had ik een 5 cm PVC pijp in de muur gestopt zodat ik in de toekomst de oude kables eruit kon halen en de nieuwe er door kon trekken. Slim niet? Dus vol goede moed haal ik de oude TV van de muur in mijn eentje, want die kabels trok ik zo los uit de TV, dacht ik. Wil die verrekte VGA kabel niet loskomen. Dat is zo'n ding die je met twee pootjes vast schroeft (geen idee waar dat goed voor is, maar ik had het helaas toch ook maar gedaan). Je vindt ze ook op de computer monitor. De uitvinder daarvan moet een grondige hekel aan andere mensen hebben want de voetjes waar je ze inschroeft breken of altijd af of draaien mee los waarna je aan de binnenkant van de computer iets hoor vallen en je die eikel van een uitvinder bijna hard hoort lachen. Goed, sta ik daar dus te balanceren met in de ene hand een veel te grote en zware TV terwijl ik met de andere hand probeer met een tangetje dat kabeltje los te maken, ondertussen #%$*&#^&@$@ en Nienke roepend die mij natuurlijk niet kon horen daar in de groententuin. Enigzins verbogen pootjes (eentje inderdaad met voetje en de andere afgebroken) en een paar krassen op de muur verder is hij toch los gekomen. Toen de kabels in de muur. Helaas is er toch iets gebeurd, spijker door de pijp?, vuil/muis in de buis?, geen idee maar er zit geen beweging in de snoeren. Zelfs nog een lading siliconen spray erin gespoten, maar niets hielp. Na een hele dag vechten met de pijp, de nieuwe TV en de versterker (die ik nog steeds niet goed had bekeken) had ik de TV zonder zichtbare snoeren aangesloten. Niet dat alle functies het nu al doen want Samsung verwees me op de laatste bladzijde van de prettig dun uitgevoerde gebruiksaanwijzing uit de doos naar de online gebruiksaanwijzing van maar liefst 737 pagina's, #$#@$@$%!!!! Er zit een draadje los bij die lui. Over vooruitgang gesproken, deze platte TV hangt op 5 cm van de muur. De aansluiting voor de koptelefoon zit op de achterkant, heel handig. Zit daar een snoertje in dan doet het gewone geluid het niet, dus je kan er geen snoertje in laten hangen. Misschien dat die Koreaantjes er net achter kunnen kruipen, maar normale mensen dus niet. Dat ligt aan mij denk je? Paar pagina's verder: als je voor langere tijd weg gaat, trek dan de stekker uit het stopcontact. Waar die zit? Precies, achter de TV. En die TV hangt natuurlijk zeer solide vastgeschroefd aan de muurbeugel om te voorkomen dat hij 'op een kind kan vallen bij een aardbeving'. Ik dacht dat SMART TV betekende dat dat ding intelligent was van zichzelf, maar het betekent dat je SMART moet zijn om hem aan te kunnen sluiten. Ook de Pioneer versterker had nog wat verrassingen in de aanbieding. Alle snoertjes keurig aangesloten zoals het moest. Deed toch niet alles zoals het hoort. Kom je er ook daar pas na raadplegen van de ook weer uitgebreide online manual achter dat alle aansluitingen 'assignable' zijn en je dus de hele machine als het ware moet programmeren. Je moet een bachelors opleiding in de AV technology aan de universteit van Seoul of Tokio hebben om het allemaal zelf te kunnen doen.
Ik neem aan dat de meeste mensen inmiddels al afgehaakt zijn, zo niet dan is het advies voor als je nog eens gaat bouwen om zoveel mogelijk kabels in de muur te stoppen (scheelt weer isolatie) of in ieder geval een buis groot genoeg voor een Koreaantje of Japannertje om er doorheen te kruipen. Vooralsnog, hou vast aan je oude TV en apparatuur en adviseer je kleinkinderen om alvast die opleiding in Seoul of Tokio te gaan volgen.
Verder alles goed hier down under. In het weekend vroeg ik Nienke of ze even kwam helpen sexen terwijl ze bezig was in de groentetuin. "Wat?" De konijnen sexen natuurlijk! Bleek er van de jonkies maar 1 vrouwtje te zijn. Een was er al ontsnapt en de ander hebben we dood gevonden (was dus niet ontsnapt), de overige twee heb ik losgelaten. Doesn't make sense, I know! Ook nog even een nieuw bed gemaakt want Nienkes rug heeft een nieuwe matras nodig en blijkbaar snurk ik harder dus moest het bed wijder!?!? Een super king nu dus. Dat is gewoon normaal in Nederland, maar veel kiwis zijn aan de kleine kant. Als je hier in een wat ouder hotel gaat douchen denk je dat je een mond douche ziet, maar dat is echt de douchekop. Ook de WC's zitten handig op dwerghoogte (geen wonder dat die Hobbit film hier gemaakt werd, er lopen hier nog steeds veel dwergen rond).
Komende twee weken waarschijnlijk geen bijdrage of het moet vanaf de laptop van Philip zijn. We zijn met Nienkes ouders, Philip en Noor twee weken door het zuider eiland aan het trekken. Over enkele dagen pikken we ze op in Christchurch, maar eerst gaan Nienke en ik lekker naar Marlborough (niet van de ciggies maar van de wijn) en Hanmer Springs (hot springs). Heel erg.
Muziek als laatste, van de nieuwe CD van Erik Bibb en Habib Koite, Brothers in Bamada die ik net via Platomania in Nederland heb ontvangen, het nummer: Tombouktou