Monday 15 September 2014

15 september 2014: Ik zei nog zo 'NIET OP ZONDAG'

Nederland weer op zijn smalst. Een paar dappere brandweerlieden redden een stel zwijntjes van de verdrinkingsdood. Eenmaal op de wal schiet een jager ze allemaal dood tot verbijstering van de vuur helden. De beestjes waren namelijk vergeten dat ze zich buiten de aangegeven gebieden bevonden. Daarna bleek dat ze toch niet doodgeschoten mochten worden want het was immers zondag! Moet toch nog postuum een goed gevoel geven voor de zwijntjes, ze waren niet de enigen die in overtreding waren. En dan wil onze nationale Dikke Deur VVD corifee Hans van Baalen (zelf ook 1 maand in Bosnie geweest als 'militair') tegen ISIS optrekken. Was hevig verbolgen dat Nederland niet was uitgenodigd door de Amerikanen. Zie je het al gebeuren? Onze vliegtuigen gaan de strijd in, maar we schieten niet in de bossen en al helemaal niet op zondag! Bovendien schieten we zowiezo niet echt, alleen maar foto's. De tijd van het rolletje overbelichten is weliswaar voorbij, maar een SD kaartje per ongeluk formateren kan altijd nog. Gewoon zeggen dat je dacht dat er nog compromitterende naaktfoto's van Nederlandse 'celebrities' op stonden. Die kunnen natuurlijk niet achterblijven nu. Is Linda de Mol al naakt verschenen?
Ik hobbel intussen een beetje rond hier. De knie voelt prima na de operatie, maar mijn VMO (vastus medialis obliquus) was het me de hele gang van zaken niet eens en werd hyperactief. Deze spier is helpt de knieschijf te positioneren en wordt bij een arthroscopy doorboord. Of dat de reden was of omdat het tourniquet te hard of the lang om mijn been heeft gezeten geen idee, maar het was en is nog steeds een harde spierbal die met regelmaat in de kramp schiet. Ik zweef nu heerlijk rond op valium, paracetamol en ibuprofen met afwisselend ijs en warmte compressen op het been. Er begint langzaam wat verbetering in te komen.
Heb wat geoefend, met name toen Nienke 's ochtends wegging met de mededeling dat de pomp de hele tijd ging. Alle kranen op onze 10 acres langs gelopen, niets! Uiteindelijk op mijn derde doorgang een plas water gevonden. En ja, daar was wat losgeschoten. Gebeurd die ellende onder de grond dan merk je pas na een hele tijd dat daar het gras echt groener is. Zoals ze hier zeggen; 'If the grass is greener on the other side of the fence, the water bill will be higher as well!'. En zo is't maar net.
De rest van de middag mijn oefeningen maar gedaan in de hot tub.
Gisteren zelfs nog van een vriendin een Bowen therapie gekregen. Omdat het nu al beter gaat ben ik maar niet ingegaan op het voorstel van andere vrienden waarmee we zaterdag een verjaardags diner bij Soprano (voortreffelijk trouwens) hadden om deze maandag een stel naalden in mijn lichaam te laten plaatsen door een Kiwi die wat Chinese fratsen heeft aangeleerd. Nee, die valium is zo slecht nog niet, zeker niet als je het aftopt met een klein glaasje 'whis'! Morgen ga ik voorzichtig weer beginnen met werk. Niet te veel stress, want volgende week 'moeten' we op vakantie!
Tafeltje voor 2 staat al klaar in Fiji op het strand, onze hut daar aan stuurboord.
Er broeden twee Australasian hawks hiervoor op het strand. Al diverse malen geprobeerd om een fraai plaatje te schieten, maar de enige scherpe close-ups zijn van hun verkeerde kant. Je kan je er echter wel wat bij voorstellen neem ik aan.
Ik ga afsluiten met twee fraaie stukjes muziek. De eerste is van onze 'local' grootheid Ryan Edwards die we onlangs nog op de VIP avond (ben nu board member van de Netherlands foundation) van de World Press foto tentoonstelling zagen. Hier met 'Babies in between'.

De tweede is van de helaas vroeg overleden Eva Cassidy, die we tijdens het voorgenoemde dinertje hoorden. Hier met 'Autumn leaves':