16 maart 2015: WOMAD 2015

De muziek nu er tussendoor. Kun je even lekker in de WOMAD sfeer komen. Dit is Flavia Coelho uit Brasil met 'Sunshine';

WOMAD was weer helemaal te gek dit jaar. Fantastisch to te warm weer. Gevoelstemperatuur af en toe 35 klein nulletje C. Af en toe was het gewoon te heet om te dansen. Je snapt dan ook niet hoe sommige mensen konden overleven in hun gewaden. Hoewel, wellicht heeft hij er niets onder aan.... Volgend jaar wellicht zelf maar een sarong meenemen.

We begonnen vol energie aan het concert en waren dan ook verbaasd om dit persoon bij het eerste concert al aan onze voeten te hebben liggen. Ingedronken? Toch ook weer niet heel goedkoop dit concert. Om dat dan slapend door te brengen.

Een van de eerste artiesten was Flavia Coelho. Kleurrijk, energiek en....

wow, wat een fraai figuurtje!

Dat was in het publiek zeker niet overal zo. Beached as!

Oeps, sensitive! Ik geloof dat de paraplu aan de heli moest aangeven waar het helicopter dek te vinden was.

Het was heel erg druk, uitverkocht voor het eerst sinds 2007. Waarschijnlijk door alle grote namen zoals Yousou'N'Dour, Sinead O'Connor en Buena Vista Social Club.

Yousou sloot de eerste avond swingend af.
Toumani and Sidiki Diabate uit Mali met 'Rachid Ouiguini';

Op dag twee was het kwik zelfs nog wat verder omhoog geschoten. Toch nog enigzins verbaasd om dr. Livingstone hier tegen te komen. Maar ook weer niet vreemd, want met het fraaie getokkel van Toumani en Sidiki Diabate waan je jezelf al snel in Mali.

De dames gingen er regelmatig op uit om het water aan te vullen.

De Malinezen ware zo populair dat de mensen boven in de bomen zaten.

Zelfs Maria kwam kijken naar de 'Kora' virtuozen.

De Kora is een snaar instrument met maar liefst 21 snaren. Deze vader en zoon waren de 71e en 72 generatie Kora spelers in de familie.

Nee toch, na Maria zelfs .......
Daarna Canzoniere Grecanico Salentino uit Italia met 'Solo Andata';

Tegen de avond steken de traditiegetrouw volop aanwezige vlaggen weer fraai af tegen de zonsondergang.

De zuid Italianen waren verrassend goed en helemaal niet wat je er van tevoren van verwachte. Een mengening van muziekstijlen en vooral Arabische invloeden. Cymbala's, doedelzakken, violen, fluiten, accordeon en mooie stemmen. Heel erg de moeite waard.

Naast ons stond een vent meteen vanaf het begin helemaal uit zijn dak te gaan. Italiaans dachten wij, trots op zijn landgenoten. Je kent Nienke... Dat moest ze even verifieren. Dus terwijl de man een Russische variant van Italiaans stijldansen deed vroeg ze waar hij vandaan kwam. Italiaan, ikke? Ik ben Tom uit Belgie! Tom was hier vele jaren geleden al eens geweest en had nu zijn partner mee op vakantie genomen en 3 dagen WOMAD ingebouwd. Goede keuze Tom.
Bombino uit Niger met 'Tar Hani';

Later die avond swingde Bombino uit Niger de pan uit. Heerlijke desert bluesrock. Gevolgd door de zeer energieke Jupiter & Okwess international uit Congo.
Jupiter and Okwess International uit Congo

Toen we dan ook uiteindelijk huiswaarts keerden zaten de benen vol lood. Toch nog even Maartje het festival van de Lichten laten zien.

Even poseren in het donker voor de waterval. Laten we het ermaar op houden dat we erg moe waren, maar de, overigens zeer zeldzame, 'altercation' 's nachts naast onze tent is volledig langs ons heen gegaan. Onze buren speelden nog een beetje gitaar toen we 'thuis' kwamen, zacht, gemoedelijk. Maar blijkbaar voor een gefrustreerde 60 plusser iets teveel en die begon vervelend te doen. Politie erbij, etc. Niets van gemerkt.

Toen we het hoorden 's ochtends hebben we ze koffie en ontbijt aangeboden en zo kregen we niet alleen roereieren voor ontbijt, maar ook alvast een prive voorproefje van Buena social Club.
Mel Parsons uit Nieuw Zeeland met 'True story';

Natuurlijk was er ook genoeg talent uit Kiwi land. Mel Parsons maakte indruk met haar zang en humor. Net als de vele mensen in aparte kostuums.

Zelfs een Hollandse dame op stelten (zo leerden we pas op maandag toen we bij haar een ontbijtje gingen halen) op stelten!
Dan was daar nog Tahuna Breaks uit NZ met 'Reflections';

Een van de laatste acts was Buena Vista Social club. Een beetje belegen, maar aan het eind van de marathon wel lekker om iets te horen swingen waar je niet noodzakelijkewijs zelf voor hoeft op te veren. Tijd voor nog wat Pinot Noir met onze nieuwe Belgische vrienden Tom en Inge. Oh ja, die weirdo van sinead O'Connor was er ook, maar die hebben we links laten liggen, beter alternatieven. Ze is overigens nog steeds maf. Veel Kiwi's kwamen echt voor 'Nothing copares 2 you', maar na twee zinnen schoot ze in de lach om een eend en hield het verder voor gezien!?

De laatste act was van twee Britten die electronische muziek maakten. Vragen ze ineens; 'Does anybody want to learn to speak Dutch?' Krijgen we vervolgens een electronika beat op de Elfstedentocht!
Public Broadcasting Service uit de UK met 'De elfstedentocht';

Toen was Womad afgelopen. We lieten ook Tome en Inge nog even het verlichte bos zien en daarna hielpen ze ons de inhoud van de coolbox te verwerken. Ik geloof dat we uiteindelijk zo'n twee uur voor de eerste mensen hun tenten begonnen op te ruimen het bed indoken. Zo, dat was het weer. Helaas weer werken.