18 mei 2015: Scheutje water

Ik blijf de nieuwe traditie volgen, muzikale begeleiding tijdens het lezen. Dit is Mel Parsons met 'True story';

Nienke heeft onze studio herontdekt. Ze is weer aan het schilderen geslagen. De muziek installatie heeft de hitte van de zomer overleeft en dus ga ik de boormachines weer chargen! We gaan weer kunst maken. Helemaal zin in.

De afgelopen week heeft het hier wat geregend. En als ik zeg geregend dan bedoel ik dat het met zwembaden naar beneden kwam.

Gelukkig hebben we twee asociale 4WD's, want  een coupe'tje krijgt hier toch last van kletsnatte matten. Ik heb in het verleden auto's tot stilstand zien komen hier. Onze banden verdwenen voor 3/4.

Hier het stroompje verantwoordelijk voor al het water in onze directe omgeving, de Moana stream. Heeft de weilanden in de weide omgeving blank gezet.

Net te laat voor duck shooting season. Trok wel erg veel duck aan! Heb echter nog geen werk gemaakt van mijn license en een nieuw geweer. Duck breast is echter wel errug lekker! Onze property had eigenlijk geen schade, alleen de driveway vertoonde nogal wat gaten. Dat heb ik alweer opgelost met een paar trailers grint en wat spierkracht. In de rest van Kapiti was de ellende veel groter. Dat komt omdat de bergen daar dichter bij de kust liggen. Minder oppervlakte om het water op te vangen en die bergen trekken die zware wolken ook nog eens aan. Bij ons waren het alleen wat overgelopen stroompjes, verderop waren de wegen (inclusief Highway 1) stromen geworden. Diverse huizen moesten ontruimd worden en de schade is groot. Hier kan je een paar links zien met video materiaal: TVNZ , TVNZ2, TVNZ3, TVNZ4, TVNZ5, TVNZ6. Gelukkig slechts een slachtoffer, een oude man die in zijn auto verdronk.
Weinig vis gezien de laatse weken. Wellicht door de overdosis van de Dusky sound. Zelfs de kreeft in de vriezer nog niet aangeraakt. Koos ik ook nog eens het verkeerde gerecht bij de nieuwe Maleis in Raumati. Sate zie je hier niet vaak en dat is toch echt een van mijn favorieten. De sate kwam uit de frituur!!!!! Dat was dus meteen de allerlaatste keer dat we daar aten, wat een zelfdestructie voor een restaurant. Gelukkig werd de avond ruimschoots goed gemaakt door een concert in het exentrieken dorp Paekakeriki, van Mel Parsons die we op WOMAD ook al hadden gezien. De Nederlandse Christof deed een kort voorprogramma en speelde daarna mee in de band. Tijd in Ierland gewoond en nu in Londen, dus jullie zullen hem wel niet kennen. Dit is een van zijn liedjes; 'Love's Glory'.

Een groot deel van het weekend hebben Nienke en ik een vriendin geholpen die een kunst galerie heeft. De pandjesbaas had haar een deel van de ruimte afgenomen zodat ze nu tussen de Subway en een liquor store zat ingeklemd. Niet bepaald de doelgroep voor haar kunst. Wij hebben haar geholpen haar nieuwe pand te schilderen en wat expositie ruimte gecreeerd. Als ze dan aan het eind van de dag binnenkomt en de tranen stromen over de wangen dan doet je dat goed.
De zomer is nu wel echt voorbij, maar dan komen de mooie zonsondergangen weer:

Ons huisje ligt er fraai bij.

En Kapiti island doet het ook goed in paars oranje.

Nog eentje dan.

Ik sluit af met een ander nummer van Mel Parsons; 'Far away'.

De laatste gedachte is voor Myrthe die 3 dagen gelden 18 had moeten worden, een volwassen meid!