21 July 2016: weer onder het mes.

Heerlijk ontbijtje genoten net, zalm op toast met een vers eitje erop. En dat met een lekker stukje cello. Geniet mee van de unaccompanied cello suites van Bach, door Yo Yo Ma.

Had al eerder willen schrijven, maar daar kwam iets tussen wat het typen moeilijk maakte. Na het hout carven vorig jaar begon ik wat problemen met mijn hand te krijgen. Eerst bestraald voor Dupuytren, daarna 2 steroid injecties voor een triggervinger. Die hielpen wel even, maar het kwam telkens terug. Maar weer eens een bezoekje aan de de chirurg. Deze man heeft me nu al 3 keer onder het mes gehad in 2 jaar tijd. Ik word oud. Ben in Wakefield hospitaal inmiddels zo bekend dat de anaesthesist net voor de operatie opmerkte: 'de vorige keer had toch nog geen tatoeage?'

Dinsdag geopereerd, ging allemaal wel goed, dus natuurlijk teveel gedaan op woensdag. Verwarming gerepareerd, gekookt, getypt, kippen naar bed gebracht ... Donderdag klopdag dus. De hele dag en progressief. Lesje weer geleerd. Nu aan de ontstekingsremmers en relatieve rust.

Komt allemaal wel weer goed, is alleen frustrerend.
Tja, die kippen. Nadat wezels twee zusjes hadden verorberd wilden de survivors niet meer in het hok slapen (best slim voor een kip). En dus haalden Nienke en ik ze elke dag uit de struik om ze op hun stok te zetten. Heb nu 75% van de struik weggehaald zodat ze er niet meer in kunnen. Of dat het is of het natte weer, maar ze hebben de strijd opgegeven.
Anyway, met Nienke een fraaie wandeling gemaakt op Kuku beach vorige week. Lekker in het zonnetje met een graadje of 14-15.

Dat was de middag voor ik naar het zuiden vloog om nog een weekje te helpen in een praktijk daar. Het vliegtuig kon nog net landen voor de dikke mist als een witte deken over het land viel. De rit naar Gore was een witte waas.

Wordt ik 's ochtends wakker, is het -7 klein nulletje C en moet ik ijs van de ruit schrapen. Dat was wel weer een paar jaartjes geleden. Beetje koud down under. Wel weer leuke problematiek gezien daar. Als de rugbywedstrijd op TV je niet bevalt, dan straf je toch gewoon de TV? Helaas voor deze man is zo'n ouderwetse beeldbuis sterker dan zo'n modern smart TV en dus brak hij zijn hand. Was zo beschaamd dat hij er 3 dagen mee thuis had gezeten, zonder TV dan, want die was wel gesneuveld. De volgende had zijn rib gebroken met een WC borstel (heb het mechanisme van dat ongeval maar niet nagevraagd). Daarna nog een man met gebroken ribben. Hij was aan het werk in zijn schuurtje toen een mini tornado besloot de inrichting van zijn tuin te veranderen. Zijn schuurtje staat nu in het zuiden van zijn tuin.

Handje is nu weer beter dus er kan weer gewerkt worden dit weekend.

Het ergste van de winter is voorbij. Weer mooie zonnetjes en in dit geval de ochtend maan. Gegroet.