15 Juni 2017; Koud

Deze keer weer eens met een stukje muziek. London Grammar met 'Truth is a beautiful thing':

Man het kan koud zijn als de wind uit het zuiden komt. Gisteren avond tennis gespeeld bij 3 graden en een forse zuidelijke wind. Als de bal niet aan je racket vast vriest breken je vingers er bijkans wel af. Heerlijk om daarna de warme pub in te duiken en met de mannen een biertje te drinken bij de haard. Natuurlijk wordt er dan over rugby gepraat. En zeilen. The British and Irish Lions toeren momenteel door NZ en dat beheerst het 'wereld nieuws' hier.

Eergisteravond verloren ze nipt van 'The Highlanders' (Dunedin) 23-22, maar daarvoor versloegen ze het sterkste clubteam hier, 'The Crusaders' (Christchurch). Volgende week een paar wedstrijden tegen de 'All Blacks'. Het andere wereld nieuw is natuurlijk 'The America's cup'. Nog vers in het geheugen ligt de nederlaag van vorig jaar tegen de Amerikanen, na een 8-1 voorsprong. Volgende week begint de reprise van die finale. Dat Donald Trump het entertainment in the USA naar een nieuw dieptepunt heeft gebracht of dat er ondertussen nog steeds geen regering is in Nederland (zoveelste bewijs van politiek onvermogen) haalt hier amper het nieuws. Mays miskleun werd nog net besproken.

Ik stemde jarenlang GroenLinks en SP in Nederland. Nu hadden ze de kans om mee te regeren, iets te doen voor het milieu etc. en dan laten ze het schieten. Onbegrijpelijk, denken ze nou echt dat er een dag komt dat de grijzewollen sokken alleen kunnen regeren en hun hele programma kunnen verwezenlijken? Misschien is het ook maar beter om je alleen met leuke dingen bezig te houden.

Ben van de week weer naar een leuke nascholing in Rotorua geweest. Dat stadje in het noorden waar het zo 'lekker' ruikt.

Wordt je wakker in je hotel denkend 'Allemachtig, wat heb ik gisteren ook alweer gegeten'. Buitengekomen zie je de borrelende modder weer en besef je waar de rotte eieren lucht wel vandaan komt. Nuttige dagen, veel opgestoken.

Prachtige rit huiswaarts langs Lake Taupo waar je aan de andere kant Mount Ruapehu, Mount Ngauruhoe en Mount Tongariro ziet liggen, zelfs het pluimpje van de vulkanische activiteit ontbreekt niet. Wel een ritje van 4 1/2 uur, maar met wat nieuwe muziek geen straf,
Ondertussen heeft mijn eega wat kasten opgeruimd thuis. Daar vond ze onder andere nog wat oud Hollandse dokters humor in een grauw mapje. Als je er op klikt wordt het plaatje groter:

Wat??? Geen pech deze keer? Jawel hoor, de tractor start niet meer! Tot slot dan nog maar een stukje muziek, Bjorn Riis met 'Where are you now'. Pink Floyd mag dan niet meer zijn en de nieuwe plaat van David Gilmour is wel aardig, maar deze Noor pikt de draad op waar Pink Floyd hem liet liggen: