Wednesday 21 October 2009

21 oktober 2009: Home sweet home

Het bezoek aan Nederland was weer even lekker, leuk iedereen te zien en (te kort) te spreken. Dertig keer hetzelfde verhaal verteld en twintig keer dezelfde film gezien (bedankt Juud), maar het was leuk even weer in klompenland te zijn. Ook weer goed om thuis te komen. We hebben over Canada gevlogen en omdat het dag was hadden we een fantatisch uitzicht over noord Canada. Eindeloze bergketens, wouden en rivieren/gletsjers. Sneeuw, ondergaand zonnetje en geen teken van leven (ijsberen zijn wit) waar te nemen. Vliegen over Canada is heerlijk. Heel snel passeerden we de vriendelijke douane beambten, pikten we onze koffers op en bracht onze shuttle ons naar ons hotel, zodat we nog geen uur na de landing al onze kamer aan het zwembad konden betrekken. 'Betrekken' deed het weer op dat moment helaas ook al. Op advies van de chauffeur naar een visrestaurant aan de overkant waar we heerlijk van de lokale krab specialiteiten hebben genoten met een eveneens verrassend lekker Canadese chardonnay. Vervolgens sierlijk neergestort op ons bed. Hoopvol keken we nog even naar de weersverwachting op TV toen we wakker werden met regen, maar die gaf slechts een 'severe weather warning'!!! Bakken met water dus. Na een poging tot stadswandeling (tot op de draad nat) en een gesloten art gallery gaf Nienke toe aan mijn wens het Aquarium te bekijken. Fantastische displays met kwallen, inktvissen en andere zwemmende kunstwerken.

Buiten genoten van de trekpleister, twee beluga whales met kleintjes. Dat zijn van die uiterst vriendelijk ogende witte walvissen. Het park en de totempalen nog even bekeken omdat het iets droger was en ik heb weer wat geleerd. Heb me nooit af gevraagd waarom de maple leaf op de Canadese vlag rood was. Na het aanschouwen van de prachtigste herfst kleuren werd het me duidelijk. Ze lagen overal op de grond, zelfs knalrood. Probeer je net een foto te maken van de stad met het gouvernements huis ervoor vliegt er een watervliegtuig door mijn beeld. Hier een zeer gebruikelijke transport vorm met een heus watervliegveld bij het station. Doen we de volgende keer want het gebied rond Vancouver trekt ons wel. Vanwege het aanhoudend slechte weer en een wat knagend gevoel de rest van de middag in een vreemd Japans restaurant naar bootjes met heerlijks gestaard.

14 uur vliegen verder en we waren weer thuis. Direct naar ons huisje gereden natuurlijk waar we aangenaam verrast waren door de vorderingen. De cladding zit er al grotendeels op en de ramen erin. De slaapkamers ogen zelfs vrijwel af. Er moeten echter nog vele appeltjes geschild worden, zo berekent de electricien voor 5 speakerkabeltjes 630$. OK de goudprijs is gestegen, maar dan doe ik het zelf wel. Vallen met onze neus in de boter, meteen een lang weekend hier en dat mag ook wel want het gras is flink hoog.

Als ik nog kan lopen kan dan. De reis had al voor wat strakke kuitjes gezorgd en de nederlaag in de tennis competitie gisterenavond heeft daar geen goed aan gedaan.