Friday 26 March 2010

26 maart 2010: Honds

Vrijdag kwam de hele praktijk bij ons barbequen. De hele week hielden we het weer in de gaten en het zou niet gaan regen. Zoals de nurses zeiden, het zou een droom avond worden. 't Werd toch een natte droom avond, want hoewel zelfs de sateliet beelden bleven volhouden dat het niet regende moesten we toch een iets droger plekje opzoeken. Hoewel onze woonkamer nog steeds niet helemaal af is werd het met twee gitaren en een ukelele toch een prima avond. En we hebben gebarbequed, want enkele stoere kiwi's hebben de regend trotseren al het vlees weten te roosteren.Ook zaterdag weer een diner en daarom trakteerden we onszelf zondag op heerlijk uitslapen. 's Ochtends een muntje opgegooid om te kijken wie de gordijnen en de deuren open moest maken. Tijdens onze strandwandeling waren we net aan het discussieren over wel of geen hond (mijn gun en ik zijn niet angstaanjagend genoeg vindt Nienke) en zo ja, wat voor hond dan wel toen deze meneer uit zee opdook. Ze zijn helaas niet zo waaks, hun leven bestaat uit vis eten en op de rotsen liggen (vergelijk dat met fast food en de bank voor de TV en je herkent dat soort wel). Een paar meter verder lag een stingray (rog) die tijdens zijn zondag morgen uitje door een haai voor borrelhap was aangezien. En als je lichaam zo'n 1,2 m in doorsnee is en je mist een flink deel dan stuurt dat niet prettig. De herfst is begonnen, meer wolken dus voor ons. De zonsondergangen worden daardoor echter heel erg mooi.Aan de andere kant van het huis ons eigen zonnetje in de vorm van mijn lamp die nu pronkt in ons trappenhuis. Deze blog is wederom van mijn werk, want telecom ... pfff. Er hangt iets in de lucht, vandaag een meneer gehecht die door een kip was aangevallen en een meneer behandeld die door een varken was besprongen. Kunnen geen lente kriebels zijn. Een jonge dame wil me niet meer zien omdat ik haar gezegd had dat ze gewoon veel te dik (18 jaar, 103 kg) was. Tja, de waarheid, wie wil het nog horen. Natuurlijk, die rugklachten hebben daar niets mee te maken! Voor een familie van 12 take away halen wel, dat weegt niet niets!

Tot slot, onder protest van Nienke (want het huis is nog lang niet op/ingeruimd), een filmpje van ons huis, zodat jullie toch een indruk krijgen hoe het hier is. Alleen de bovenverdieping nog, want die van beneden was te lang. Volgende week de beneden verdieping (met opgemaakte bedden als het goed is).