Wednesday 3 March 2010

3 maart 2010: With a little help from our friends

Ik kreeg nog wat foto's van de builders genomen toen ze de water tank plaatsten. Die paste namelijk net niet door onze poort, maar werd met behulp van wat speciaal ingereden machinery keurig op zijn plek gezet.
We've moved! Eindelijk echt thuis, d.w.z. in ons eigen huis. Al een paar keer wakker geworden met het geluid van de golven gemixed met het gezang van vogels. Heerlijk. Nienke had een hele serie vrienden gecharterd om ons te helpen verhuizen. Eerst moesten the muscles ons echter helpen de loodzware tafel en het iets minder zware buffet naar boven te tillen. Nienkes opmerking dat de tafel andersom moest staan werd niet gewaardeerd! Gelukkig konden de heren al snel weer lachen toen ze ons belachelijk kleine 37 inch schermpje in de media room zagen. Met twee enorme trailers, vele handen en een enkele auto's waren onze spulletjes in twee uur over. De builders waren aan het vissen voor "ons" strand en kwam nog even 3 verse snappers brengen. Marja was zo aardig om ze te "gutten" onder het toezicht van zeer geïnteresseerde kids van Garth en Janien. Tijd voor een uitgebreide lunch (BBQ) in de tuin, zwemmen in zee en nog een BBQ. Zondag morgen werden we gewekt met een tsunami waarschuwing, Chili ligt net aan de andere kant van de plas. Even schrikken, hadden we toch alle dozen boven moeten zetten? Hadden we toch niet alvast de pool moeten uit graven. Uiteindelijk nauwelijks een hogere golf gezien. Moesten we die dozen toch nog gaan uitpakken. Nog even een duik genomen en een lijst gemaakt van alle dingetjes die nog in huis gedaan moeten worden. Zoals Nienke zegt: sparky (the electrician) is not the sharpest knife in the drawer. We hadden lampen boven die niet uit wilden gaan en beneden die niet aan wilden gaan. De lampen die de trap moeten verlichten heeft hij vergeten. Bedrading voor de speakers zijn kwijt geraakt. Lichtknoppen aan de verkeerde kant van de deur. Knoppen in plaats van dimmers. Etc. Beetje kortsluiting in zijn eigen hoofd denk ik, of ook daar een los draadje? Omdat de digger (een andere favoriet) voor de derde keer de telefoon kabel had gebroken hadden we ook geen telefoon en internet. Telefoon hebben we nu, maar van een internet snelheid van 136 kbps worden we niet heel vrolijk. Een briefje aan de poot van een postduif komt sneller over. Allemaal dingen waar je je dood aan kan ergeren, maar met een glas wijn op het dek en dit uitzicht ...... Vrijdag hoog bezoek van een technische delegatie van Telecom, en dan komt dit ook wel weer goed. Belangrijkste klus voor ons: deze shelves. Een design van Nienke, 4,22 m breed bij 2,86 m hoog. Ongeschilderd, dus je snapt het wel. Als laatste nog wat luchtfoto's van ons stulpje, begrijp nu wat die uit de kluiten gewassen bromvlieg dit weekend aan het doen was. We waren al bang dat het de belasting dienst was.
Gegroet, oh, en de logeerkamer is al klaar!