Tuesday 14 February 2012

19 februari 2012: Hormonen

Wat moet je toch voorzichtig zijn met wat je zegt. Had een patiente in de spreekkamer die speciaal een dubbele afspraak had aangevraagd om haar medicatie te bespreken. Als eerste liet ik haar een peakflow blazen waarbij ze blijkbaar wat delen van haar longen opende die al een tijdje wat stoffig waren en dus begon ze flink te hoesten. 'Ai, ik plas een beetje in mijn broek' zegt ze. En inderdaad zat er een klein vochtplekje in de stoel. Anyway, het consult kabbelt zo voort en uiteindelijk is ze tevreden. Ze loopt de deur uit en zegt 'het is tenminste mooi weer' waarop ik zeg 'als we het maar droog houden'. Met een rood hoofd kijkt ze me aan. Ik bedoelde echt het weer, vanwege het tennissen hou ik de sateliet in de gaten. Nou ja, je kan niet iedereen te vriend houden.
Een aantal van onze dieren zijn momenteel ook minder bevriend met ons. De hormonen slaan hier flink toe. Onze koeien zijn jippig. Een van de dames is 'so in love' met een koe van de buren dat ze over het hek heen was gesprogen. Gedeeltelijk dan, want terwijl ik bezig was met het verhuizen van de kippen kwam er een auto de driveway oprijden met een heftig sticulerend ouder koppel erin; 'There is a cow hanging from the fence'. En inderdaad, de 'roze wolk' zat met een poot klem in een paar aardse draden. Bovenste draad los genipt en ze kon haar geliefde (ook een vrouwtje by the way) in de poten vallen. Hek gerepareerd, koe terug gejaagd (geen makkelijk klusje in je eentje met een verliefde koe) en weer verder met de kippen. Later die middag zag ik haar tegen het hek aan liggen met haar geliefde aan de andere kant. Vreemde beesten. Goed, ik had de kippen verhuisd naar hun nieuwe onderkomen. Ik weer terug naar hun oude ren om de waterleiding af te sluiten. Zit ik in een moeilijke positie wat te sleutelen staan er ineens twee kippen naar me te kijken. Had ik toch nog een stukje opengelaten, dacht ik. Later die middag bleken dat zelfs een paar plekjes te zijn want ik heb de dames maar liefts drie keer mogen terug brengen. Pas nadat Nienke en ik hun hok en bushokje hadden overgebracht bleven de dames in hun nieuwe verblijf. 's Ochtends bleken de konijnen ook opspelende hormonen te hebben. Had ik in hun nieuwe verblijf gaas over de hele heuvel gelegd, echter niet rond de boompjes. Die waren namelijk omringt door gaas. De dames waren er echter overheen geprongen en waren ijverig bezig met een tunnel naar de zee. Dat was het echter nog niet, want de jippige koe bleek wederom over het hek gesprongen te zijn. Hek weer kapot, alle koeien jolig. Pffft. Weer het hek gerepareerd en daarna bij een kop koffie bekeken wat de kosten zijn voor een nieuwe vriezer en een homekill zijn. Vriezer 600 dollar, homekill 300 dollar, aanschaf koe 300 dollar. Dan heb je ruim 150 kg vlees van een twee jarige koe. 8 dollar per kg prime freerange beef. Dat vindt je niet in de supermarkt. We hebben toch teveel koeien en het gras groeit niet erg door het warme weer en slechts sporadisch nattigheid. Daarna besloten we de dames maar naar de buurman te brengen zodat de liefdesrelatie even kon bekoelen. Op weg daar naartoe besloot de trut er echter weer vandoor te gaan en een van de jonge stiertjes stuiterde er ook dapper vandoor. Uiteindelijk hebben we de hormoonstapel in het juiste weiland gekregen, maar we waren echter wel aan een douche toe.
Vandaag een rustig dagje. Vanmorgen live Federer in Rotterdam zien winnen (dat was beter dan Ajax-Manchester United live). Vanmiddag kwam Bee Doughty langs om het schilderij te bespreken dat ze voor ons gaat maken (zie hier haar site). Verder hebben we heel burgerlijk op zondag beide auto's schoongemaakt, van binnen en van buiten. Dat leverde maar liefst 10 brilletjes, een handvol kleingeld en een stapel verloren gewaande CD's op, bovendien bleek mijn auto rood te zijn.
Deze week even geen foto's (klepje van ons fototoestel is kapot). Vorige week de muziek vergeten. Deze week maken we dat goed; het eerste nummer is Stefano Barone, gitaar, maar dan anders;Het tweede nummer is I will always love you (Whitney Houston) gespeeld door Vanessa Mae;