Een dappere Nederlandse avonturier monsterde aan op een van de VOC schepen die 'in de Oost' specerijen gingen halen. Overleefde ter nauwernood scheurbuik, bijna overboord geslagen bij het ronden van de Kaap, honger, dorst en nog een hele rits ontberingen gedurende de vele maanden durende reis. Komt hij uitgeput maar voldaan thuis met zakken vol heerlijke specerijen begint zijn vrouw te zeuren over de verval data. Dat overkwam mij dus. Nou geef ik toe dat een ritje naar Davis trading in Petone niet vergeleken kan worden met het ronden van de Kaap (in tegendeel, dankzij de aanwezigheid van de Dutch shop is het zelfs een aantrekkelijk tripje). Maar die veeg uit de pan kreeg ik ook. Nienke, door de koude southerlies min of meer gedwongen wat klusjes binnen te doen, had de keukenlades weer eens aangevallen. Daar bleken nogal wat zakjes 'uit de Oost' met stickertjes van vergane jaren rond te slingeren. Voor mij geen probleem, want cardamom blijft cardamom als het maar niet beschimmeld is. Een zak met ikan teri, moest ik echter toegeven, zou ik ook niet meer gebruiken. Ligt het nou aan mijn inkopen of moet ik vaker in de keuken duiken. Waarschijnlijk het laatste, maar ja, probleem. Vrouwen doen inkopen met een lijstje (las recent in een boek dat die meestal worden gemaakt als tijddoding tijdens het bedrijven van de echtelijke liefde). En dat lijstje matched the geplande maaltijden. Wij mannen doen dat meestal wat ruimhartiger. Denk met weemoed terug aan de markt in Utrecht, kilo'tje van dit, onsje van dat, pondje hier, trosje daar en we zien wel wat we er van maken. Toegegeven, dan eindigde ook nog wel eens wat in de prullebak, maar daar hebben we nu de piggies voor. Mannen gebruiken geen kookboeken, wij lezen tenslotte ook geen handleidingen. Dat maakt het koken leuk. Anders had Panoramix ook nooit de 'Toverdrank' uitgevonden. Anyway, we besloten deze week dus maar eens lekker exotisch te gaan eten. Vanavond Afrikaanse visschotel en op zaterdag neem ik Boboti, het Zuid Afrikaanse nationale gerecht (die winkel zit vlakbij de Dutch shop, vandaar) mee naar de potluck dinner van de praktijk.
Nog geen week nadat een doos Bolsius kaarsen uit Nederland was aangekomen (de hoeveelheid postzegels wogen bijna zoveel als de hele doos) ontdekten we bij de Warehouse een Chinese variant. Weliswaar alleen in de 'Kiwi' kleuren zwart, grijs en ijsblauw, maar een heel stuk goedkoper dan de Bolsius kaarsjes die voor de broodnodige gezelligheid waren geimporteerd. Kost wat, maar dan heb je ook wat. Hier maken ze slechts onaantrekkelijk geurkaarsen.
Number 7 showt hier een klein probleempje met het hek. Het gras groeit niet hard en dus steken de dames en heren hun hoofd door het hek om zodoende wat calorietjes bij te snabbelen aan gras en boompjes die eigenlijk niet voor consumptie bedoeld waren. Dat kwam omdat de stroom van het hek was uitgevallen. Ik dacht dat even snel te repareren vlak voor het donker werd, maar telkens als ik twee stukjes verroest draad aan elkaar probeerde te knopen brak die ellendige draad weer ergens anders. Uiteindelijk heb ik zo'n 25 meter draad moeten vervangen, in het donker en de kou. Maar ja, doe je het niet, dan begeeft het hek het op een gegeven moment onder het gewicht van een hongerige koe.
Waarom het zo koud is legt deze foto uit. Dat geel/oranje in de verte zijn de Tararua's, de bergen achter ons. Tegen de ondergaande zon kleurt de sneeuw geel/oranje. Wel mooi, maar we moeten heel wat vaker hout halen. Er wonen hier zelfs nog wat mensen die geen enkele vorm van verwarming hebben, anders dan een fles alcohol en wat extra kleren.
Helaas konden de heren voetballers in het zwart ons deze morgen ook al niet verwarmen. Laten we daar maar over ophouden.
Helaas konden de heren voetballers in het zwart ons deze morgen ook al niet verwarmen. Laten we daar maar over ophouden.
Bij het ontbijtje op zaterdag morgen zaten we lekker de krant zaten te lezen bij het knapperende vuur. Op de achtergrond klonk Lucie Silvas en vroegen ons ineens af waarom er nog geen nieuwe CD van haar uit was. Even gegoogled maar dat maakte ons niet wijzer. Ontdekten wel dat haar vader een Nieuw Zeelander is. Daarom hier haar fraaie versie van Metallica's 'Nothing else mathers'
_+Lucky+shot+bij+Whangaroa.jpg)