26 june 2012: Boboti

Tja, vergeet mijn collega tegen zijn vrouw te zeggen dat ik Boboti zou maken voor de potluck dinner. Deed zij dus ook. Kleine Zuid-Afrikaanse overdaad dus tijdens ons praktijk diner. Overdaad, daar klagen ze op het zuider eiland nu ook over. De afgelopen dagen viel er een 'beetje' sneeuw:

Hier het ondergesneeuwde vliegveld van Christchurch. De sneeuw dreigt ook onze kant op te komen. Vooralsnog moeten we het nog doen met bakken regen en hele harde (koude) wind. Toen ik gisteren thuis kwam stonden de vlaggemasten alweer in een 45 graden hoek. Heb ze maar even binnengehaald om te voorkomen dat ze als een uit de kluiten gewassen 'dart' voertuigen op de highway gaan bestoken. De kippetjes en konijnen zaten als verkleumde kleuters dicht tegen elkaar aan. Geloof niet dat de piggies zelfs maar hun hok uit zijn geweest (anders dan om het eten 's ochtends op te schrokken). We zijn natuurlijk extra aardig voor de dieren. Net 20 kg (Avifauna is er niets bij) vogelvoer gehaald en de koeien krijgen heel veel extra hooi.
Op de foto Arthur's pass railway station, een dikke 400 km hier vandaan. Momenteel werkt er een Engelse collega bij ons. Ze hebben een authentiek (lees; vriezens koud) huis gehuurd in Otaki, op het strand. Daar zitten ze nu elke avond dicht tegen elkaar voor het vuur met een electrisch kacheltje tussen hen in zich af te vragen waarom ze de Engelse zomer achter zich hebben gelaten. Zij schrijft daar een fantasy novel en is dus goed in het fantaseren van warmte.

Hier een trein vorige week down south. Stoer niet? Als je maar weet waar je je auto parkeerd!

Hans is even als nobele neighbour doctor naar de praktijk aan het rijden om iets te halen voor de zieke buuf van ver in de 70, hoop dat -ie 't kan vinden. Ach, het is belangrijk om voor de neighbours klaar te staan als je het kunt. Hij maakte vandaag op zijn vrije dag deze foto van onze nieuwe kippies, waarvan er nu 2 aan het leggen zijn! We hebben ze nog steeds geen namen gegeven, want de leden van the royal familiy zijn tenslotte ook in de pan beland by Guy en Lies. Ze lijken ook gewoon teveel op elkaar, te ingewikkeld. Kippies will do.

Toen Hans naar Thelma en Louise ging vanmorgen (kennelijk niet echt vroeg!) lagen de dames heerlijk te pitten in de zon. Konden ze even genieten van warmte in plaats van regen en wind. Maar zoals jullie kunnen zien hier op het Noorder Eiland is winter regen en wind, geen sneeuw te bekennen hoor.

Deze banden (4 stuks!) haalden van van het strand vorig weekend, gedumpt vlak buiten onze propety. Toch wel de moeite waard kennelijk om helemaal naar the beach te rijden en ze te dumpen in plaats van $12 te betalen voor 4 banden op de transfer station waar ze recycled worden. Heel erg aso as well. Wij gaan ze nu gebruiken om aardappels in te planten, banden zijn namelijk prima bruikbaar voor allerlei doeleinden op een rural property. Helaas komt het wel redelijk vaak voor dat we wat vinden vlak buiten de deur, er ligt ook nog een wasmachine tussen de struiken vlak buiten ons hek. Mooi verstopt dus we laten het maar even zo, plastic van the beach nemen we wel mee. Zo zijn weer weer aanbeland hoeveel mensen nog moeten en moeten willen leren over waste en recycling.

Ik heb het dan ook druk met een scala aan projecten, deze week een mijlpaal met het ondertekenen van twee contracten die veranderingen gaan brengen voor green waste recycling. (Zie pagina 47 bovenin). Heb ik de council toch maar weer duizenden dollars aan lawyer fees uitgespaard door zelf de contracten op te stellen en de negotiations te doen. In mijn functioneringsgesprek ga ik dan ook zeker om een schaaltje hoger vragen... Op naar vier grote projecten voor de komende 12 maanden, leuk is dat ik hier echt dingen kan bereiken en veel kan leren. Handig als ik nog eens wat anders wil. Ben wel aan vakantie toe nou eigenijk, maar die tropische eiland trip is nog ver weg in September.

Overigens lieten de kiwi's deze week zich weer van hun humoristische kant zien. Zie deze advertentie voor heuse electrische treinen eens (m.n. de vragen eronder).

De muziek deze week is van Whirimako Black, gewoon om jullie ook eens Maori te laten horen. Ze zingt My funny Valentine in Maori;