24 juli 2012: DNA

We zijn hier niet zo rijkelijk bedeeld met TV zenders als jullie in Europa. De kanaaltjes die we hebben zitten echter wel vol met CSI's, Hawaii-Five-O's, Coppers, Mentalists, Castle's, Law-and Orders, The enforcers, etc. Amerikaanse crime series dus. Ze laten een beeld zien van het Amerikaanse Bromsnor-gilde; de crimineel wordt gepakt vanwege de nog in de lucht zwevende DNA-deeltjes van een uit nervositeit gelaten scheet op de crime-scene die de boef via het speeksel op de postzegel van zijn 12 jaar oude belasting aangifte linkt aan de misdaad. Ze schetsen een maatschappij van veiligheid en 'big-brother-is-watching you' en als je toch iets doet wat niet hoort, dan pakken we je. Gek toch dat als op slag krankzinnig geworden whizkid ineens 4 geweren (en niet van die airguns, maar heuse machine geweren) koopt, 6000 (!) kogels en daarbij genoeg chemicalien om een nieuw Olympisch size zwembad uit de grond te blazen er dan blijkbaar geen belletjes gaan rinkelen in het land van Uncle Sam. Dan falen de cowboy masterminds en supercomputers. Aan de andere kant... Omdat de kaartjes voor Donald Duck en Swiebertje alikes al uitverkocht waren toen je je dochter mee wilde nemen naar de kinder matinee neem je je 6 jaar oude dochter en zelfs iemand een 3 maand oude baby mee naar een echte familie film (!?!?!?) rond het middaguur (!). Batman, The dark Knight Rises (komt niet voor in onze persoonlijke top 100). Lekker genieten van een film waarin het er om gaat om alles en iedereen in een stad te vernietigen met de meest spectaculaire moord methodes die je je maar kan verzinnen. En dan komt zo'n idioot verkleed als 'The Joker' dat vredig tafereeltje verstoren. Wie zag dat nou aankomen. Meelevende Obama gaat van het wapenbezit geen verkiezings item maken want de mensen in Colorado houden van hun guns. Logisch toch? Hopelijk heeft hij geen gefrustreerde Griek geinspireerd om dit staaltje waanzin tijdens de 100 m hardlopen of zo nog eens over te doen. Brrr.

Bij ons ook een beetje geweld. Terwijl wij veilig en wel op ons werk zaten werd de koe met de roze oogwimpers door Roger de slachter geveld. Koetje hangt nu bij de slager te 'versterven', hetgeen in feite betekent; lekkerder worden. Over een dag of 10 wordt ze keurig verpakt in plastic zakjes weer terug gebracht. Het klinkt ongelooflijk, maar na aftrek van alle kosten komt het biologische stukje steak op ons bordje straks neer op ongeveer 2 tot 2.5 euro per kg! Daar kun je nog eens een barbequetje voor organiseren! En dan hebben we nog 4 van die mega steaks rondlopen! Over lopen gesproken, het weekend weer een heerlijk diner gehad bij Maartje en Jeroen en op zondag de calorietjes er weer wat afgelopen met Rutger en Landa op de Sky walk in Wellington. Rutger blij, want we konden meteen de loodzware documenten kast die ik op de kop had getikt (altijd handig om vrienden in Wellington te hebben) ophalen. Die is voor in onze nieuwe art studio straks. Onze architect had trouwens nog een aardige verrassing voor ons. Toen we een kopie van de bouwtekeningen kregen die aan de council was opgestuurd bleek er ineens een ons onbekende balk opgedoken te zijn. Hoe langer ik naar de tekeningen keek hoe meer ik John Wayne de tekening zag binnen galopperen, zijn paard aan de paal binden en door de saloon deuren naar binnen lopen om in onvervalst duits (!?!?) te roepen; 'Bartender, gib mir ein Whiskey'. Ik kreeg het niet uit mijn hoofd en hoewel de tekeningen al waren goedgekeurd hebben we de architect de opdracht gegeven om het vooraanzicht wat moderner te maken. Geen balk in het zicht, geen halfhoge stenen paaltjes en geen saloon deuren. Zal enige vertraging opleveren, maar het slaapt een stuk rustiger. Voor zover. Wat rust dus; Tones van Nova Nova;

17 july 2014: Kuchen, kuchen, kuchen.

Lang geleden dat ik een paar dagen ziek was. Ik geloof dat het in Den Haag ooit een enkele dag was. Dan reken ik hersenschuddingen, afgescheurde Achillispezen en familie omstandigheden niet mee. Hoe vaak kan een mens hoesten in 5 minuten? Ik doe een aardige gooi naar het wereld record. Keerzijde is natuurlijk een zere keel en zeg maar een op zijn minst wat zwoele stem. Nou ik dat schrijf herinner ik me dat ik eens niet kon werken omdat mijn stem echt weg was. Tijdens een dienstweekend. Nam de telefoon op maar kon niets zeggen. Dat duurde ook een paar daagjes. Anyway, niet bepaald perfecte omstandigheden om te werken en dus moeten ze het maar even zonder me doen. Beperk me tot lekker slapen, wat lezen en film kijken. Voor zover het geklaag.
Vorige week zagen we de Hongaarse film 'The door'. Wat bizarre maar toch goede film met prachtige muziek. Weet niet waarom de rest na afloop bleef zitten, maar ik wilde weten welke muziek het was. Had Schumann goed geraden, maar de rest konden we niet lezen. Dankzij het hoesten en snotteren had ik de tijd om op zoek te gaan op het net, hetgeen nog niet heel eenvoudig was. Google, Bing, Yahoo, wat wordt internet toch door de Amerikanen beheerd. Erg moeilijk om iets te vinden wat niet ook maar enigzins aan 'the States' is gerelateerd. 't Is maar dat u het weet! Uiteindelijk heb ik het gevonden door op Hongaarse sites te gaan zoeken en die te vertalen met Google translate. Zou het met onze nieuwsvergaring ook zo gaan? Ben bang van wel en dat maakt me nog meer wantrouwig.
't Weekend waren Guy en Liesbeth hier met de kids, maar de beloofde krokodil kon ik ze helaas niet voorzetten. Die had ik voor dinsdag moeten bestellen bij onze locale supermarkt en ik had er niet op tijd aan gedacht. Yes indeed, de locale supermarkt. Toen ik het voor het eerst zaag vroeg ik aan een medewerker hoeveel de krokodil kostte. Ze keek me aan alsof ik van Bananasplit was. Maar het stond er echt, op een bordje. En niet alleen krokodil, maar ook struisvogel, buffel en kangaroe. Kost wat (NZ$ 85/kg) en dan moet je nog op zoek naar bananen bladeren en bananen bier, maar toch. Heb je wel iets bijzonders op het menu staan. Nu dus toch maar Hollandse erwtensoep met roggebrood en katenspek (Danish dinner bacon, want de echte katenspek kennen ze hier niet). Niet minder lekker. Ook wat meer passend bij de regen wn de kou die vanaf vrijdag tot deze morgen heeft aangehouden, op sommige plaatsen meer dan 30 cm water. Inmiddels is het alweer 19 graden hier binnen door de zon die vol op de ramen staat. Voor het seizoen hier normaal, maar ik heb wel met jullie te doen;

Zal jullie verder niet lastig vallen met verhaaltjes over otrivin, fisherman friends, kilo's zakdoekjes en vrachtladingen mandarijntjes. Deze week een wat grote hoeveelheid muziek. Dat komt omdat ik tijdens het schrijven van dit stuk een mailtje kreeg dat Jon Lord is overleden. Ik was al vrijwel klaar en daarom aan het eind nog wat muziek ter ere van hem (voor de oudere jongeren onder ons). De muziek in de film "The Door" was prachtig. Helaas kon ik niets vinden van David Kosa met het Hungarian Studio Orchestra die de muziek voor de film uitvoerden, vandaar de werken door anderen. Als eerste de verrassende werken van Robert Schumann in canon voor piano, cello en viool op.58, waarbij m.n. No. 3 (vanaf 3.40 minuten) het thema in de film was. Hier uitgevoerd door Boris Kuschnir (violin), Boris Pergamentschikow (cello), Elena Bashkirova (piano). Omdat het zo mooi is ook het tweede deel daarna.

Ook in de film 'de Kinderszenen' van Robert Schumann, hier uitgevoerd door de beroemde Vladimir Horowitz. In de film ging het m.n. om deel 8, By the fireside.

Tja, en dan het treurige nieuws dan Jon Lord is overleden, de toetsenist en oprichter van Deep Purple (beroemde nummers uit die jaren zijn 'Child in time' en 'Smoke on the water'), toch wel een van de top bands uit onze tijd. Een hommage aan deze bijzonder man met het fraaie (iedereen kan dit beluisteren, is geen herrie) nummer 'Soldier of fortune' van zijn door hem opgerichte band:

In 1999 speelden ze met de London Philharmonic Orchestra in the Royal Albert Hall Jon Lords concert voor "Orchestra and Group" uit 1969. Na het vieren van het succes daarvan in 1969 (lees; te veel borrels en joints) waren ze de originele muziek kwijt geraakt maar een Nederlander met erg veel tijd (of hij hield gewoon niet van vissen) herschreef het zodat ze het opnieuw konden uitbrengen. Het begint niet direct met het klassieke stuk. Eerst hoor je het onlangs ook al op de weblog gepublideerde door Jon Lord geschreven 'Pictured within' en daarna zijn prachtige 'Wait a while' (van 9.00 - 15.45). Daarna moet je naar 30.17 minuten gaan waar het klassieke deel start. Vlak daarvoor nog voor de liefhebbers Roger Glovers 'Love is all' (herinner je je het leuke filmpje met de kikkers?) voor de broodnodige variatie.

Helaas is het tweede deel apart omdat Youtube geen langere stukken toelaat.

Later in zijn carriere leunde hij meer en meer naar de klassiek kant en composeerde enkele klassieke werken waaronder het mooie Durham Concerto, de moeite waard.

11 juli 2012: Oud

In Nederland goldt dat je pas dood was als de dokter dat had bevestigd. Of je hoofd moest meer dan een meter van de romp gescheiden zijn, dan werd de gemiddelde mens ook in staat geacht vast te stellen dat er iets niet in de haak was. Ik was vandaag de dienstdoende dokter en dus moest ik een patient schouwen (erg handig tussen alle 'inlopers' door). Omdat het nu wat druk was 'kwamen ze wel even langs'. Meneer was gisteren avond overleden (en ze wilden de dienstdoende dokter niet lastig vallen) en door de begrafenis ondernemer mee naar het mortuarium genomen. Nu hadden ze hem even in de auto gelegd en dan kon ik hem schouwen op de parkeerplaats voor de praktijk. Dat is belangrijk, want volgens de wet moet een dokter het lichaam hebben gezien en als in dit land een 'box' niet zijn 'tick' krijgt breekt de hel los. Zo gezegd zo gedaan. Ik met meneer de begrafenis ondernemer naar de parkeerplaats. Hij maakt de deur open en daar lag onze patient naast nog een onfortuinlijk persoon die ergens op een andere parkeerplaats moest worden geschouwd. Heb nog gevraagd aan de beste man hoe hij nou zeker wist dat die meneer was overleden. Hij keek me duidelijk van slag aan. 'Eh, omdat het verzorgingshuis dat gezegd had'. En als hij nou niet dood was, maar gewoon in coma of zo? '???!!??' Nooit over nagedacht. Zijn hier ook geen regels voor. In Nederland mag je pas vervoerd worden als de dokter de patient 'transport vrij' heeft gegeven. De dokter dient daar onderzoek voor te doen om zodoende zeker te weten dat er geen misdrijf in het spel is bv. Doe je dat niet dan loop je een risico! In Den Haag ging het verhaal dat een collega een natuurlijke dood had afgegeven en bij het ophalen van het lichaam bleek er een mes in de rug van de man te zitten. Oeps. Nou was er voor lichamelijk onderzoek in de overbevolkte lijkwagen, op de parkeerplaats voor de praktijk, rond middaguur, niet erg veel ruimte. We hopen er maar weer het beste van. Verder deze week weinig sensatie.

Beiden nog volop hoestend en proestend hebben we ons voornamelijk binnen opgehouden en door de ramen de fraaie zonsondergangen bekeken, ons dicht bij het knetterende haardvuur ophoudend.

Ben wel nog even bij de oogspecialist geweest om te kijken of ik van die verschrikkelijke leesbrilletjes af kan komen. Mijn beschadigde oog bleek nog steeds niet genezen te zijn. De cornea mist een heel stuk bolling en die komt waarschijnlijk ook niet meer terug. De dame die me onderzocht dacht dat dat nog wel eens een probleem voor de laser kon opleveren. Een KAMRA inlay leek mij weer niet erg aantrekkelijk en dus stelde ze voor om mijn lens gewoon te vervangen, een soort vervroegde cataract operatie. Moest ze nog wel even met de baas overleggen, ik zou het nog wel horen.

Op weg naar mijn auto liep ik langs een hulpmiddelen winkel en ik voel me ineens erg oud.

Tja, op leeftijd zijn is niet alles. Deze kurken komen uit een fles Askerne (Hawkes bay) merlot/franc/malbec uit 2007, al een beetje op leeftijd. Een van de weinigen hier in NZ met een kurk. Was dan ook geen succes. De eerste flessen waren nog erg lekker, maar daarna troffen we wijn aan die echt om was. Aangetaste kurken en vieze aanslag op de flessen die waarschijnlijk debet waren aan de vieze smaak.

Gelukkig was de wijnleverancier erg schappelijk en nam de voorraad terug, maar moest nog wel even opmerken dat dit kan gebeuren met wijn. Die zinloze discussie zijn we maar niet aangegaan. Nu moeten we wel weer op zoek naar een nieuwe 'huis-merlot'. Wat een straf! Ik sluit vandaag maar af met een nummer van een van mijn favoriete albums, Harvest van Neil Young, het nummer is ..... Old man

4 july 2012: Ik zei nog zo, geen bommetje!

't Is lekker warm in de kamer en dat mag ook wel want er is al een half bos in de haard verdwenen. Nienke heeft net haar gemiste afleveringen van 'Desperate housewives' en 'Revenge' gezien (gaap) en ik lig nog wat na te ijlen van de man-flu (zit al de hele week hoestend en proestend achter mijn bureau naar zogenaamd zieke mensen te kijken). Dan begint ineens het hele huis te schudden. 

De lampen slingeren heen en weer, de whisky klotste in het glas en Nienke neemt een sprint naar het dek (dat natuurlijk vrolijk mee swingt). Daar is uiteraard niets te vinden en als dit onze nooduitgang is hebben we nog wel wat te regelen. Daar waren geen sleutels, kleding of jassen. Goede oefening dus.

We hadden te maken met een flinke aardbeving. Gelukkig diep genoeg om niet echt gevaarlijk te zijn, maar de lijstjes hangen scheef. Voor de rest lijkt de schade mee te vallen. Nog niet in de wijn kelder durven kijken. Een 7.0 aardbeving hier 150 km voor de kust. De zwaarste in 7 jaar. Dat kan bedreigend zijn, luister maar eens naar de opname van een kerk orgel gisteren.

Wij worden intussen nog steeds bestookt met taferelen die eigenlijk bij jullie in Holland thuis horen. Niet zozeer de sneeuw op de bergen (we hebben de eerste uitnodiging om te komen skieen op zak.

Meer de vorst aan de grond rond Nienkes beeld. Nu al een paar dagen op rij.

Het was een ochtend zelfs zo koud dat de eieren die de kippen de dag ervoor gelegd hadden (had geen tijd gehad ze te pakken) bevroren waren! Mogen de beestjes nog blij zijn dat ze veren aan hun achterste hebben, je zal erop moeten zitten!

Wij lieten ons echter niet inpakken door de koude en hebben eens flink aangepakt.

Zoek de verschillen. Nee, niet alleen Nienke met kruiwagen, maar er is wat groen verdwenen. Wij zijn de voorbereiding aan het treffen van een uitbouw. Aan de linker kant van het huis komt nog een extra slaapkamer (Han, kan je toch je dochters meenemen) en een studio waar we onze artestieke neigingen onder dak kunnen botvieren. Nou nog een paar kopers voor al dit moois ........