Op de weekend markt in Paraparaumu zijn alle groentenkramen van de locale aziaten die hier de hele groententeelt verzorgen. Het leuke daaraan is dat je dingen ziet waarvan je denkt; wat zou dat nou zijn? Nou maar eens kopen en roerbakken en dan zien we wel. Paar dagen eerder 'mustard' geroerbakt (was lekker) en dan nu de beurt aan kruising tussen broccoli en spinazie (las ik in de libelle notabene de Nederlandse naam maar die ben ik alweer kwijt!). Het zag er lente-achtig uit en was nog lekker ook, beetje gember siroop erdoor, yum.
De Warrata in te tuin heeft dit jaar zelfs 5 bloemen, upgrade van de 3 van vorig jaar. Beetje suf dus dat Hans net de foto met maar drie bloemen voor deze blog klaarzette! In ieder geval prachtige kunstwerkjes deze bloemen en de kleur is fantastisch. Dankbaar object voor een schetsje ergens deze week, doe ik ook eens een keer wat 'huiswerk' voor mijn tekenlessen op donderdagavond. Vind het erg leuk maar drie uur aan het eind van een werkdag is 'errug' lang en ook thuis iets doen is als altijd het dilemma tussen de 'to-do' lijst en sociale verplichtingen of de boel gewoon afzeggen en niet doen om te kunnen tekenen.. Tja, a bit of both is best.
Voor de liefhebbers nog foto's van de nieuwe variant van de leucadendryon familie (uit Afrika) die ik net geplant heb en daaronder de bloeiende Manuka.
Na een gezellige avond bij vrienden waar we probeerden voor hun Maori vrienden Andre Hazes ten gehore te brengen zodat ze een indruk kregen van Nederlandse liedjes (onze versie van tulpen uit Amsterdam afgewisseld met een hele hoop ta da da da ta dadada was absoluut favoriet), gingen we zondag naar Porirua voor onze tweede 'trainings trip'. Een goede stok achter de deur voor die gierend dure wandeling die we net geboekt hebben voor eind November, maar ook een hele leuke aanleiding om nou eindelijk eens local tracks te verkennen. Op de foto hier beneden zie je mij naar boven klimmen, dat zwarte stipje halverwege. De krasse 51-jarige was zoals gewoonlijk niet bij te houden...terwijl ik toch echt niet langzaam ben!
Deze track start vlak naast de landfill in Porirua, bekend terrein voor mij, nou kon ik 'm eens van boven bekijken, heel interessant. Gelukkig zie je 'm maar eventjes hoor terwijl je 480 meter omhoog loopt tot 'the summit' van Colonial Knob zoals het bergje heet waar je omheen loopt in 3 uur. Het bos was mooi en de views eenmaal boven prachtig. De keiharde en koude wind was minder, dat was echt even berg opwaarts beulen de laatste 150 meter. Op de summit ons boterhammetje eten zat er niet in maar gelukkig een paar bochten verder en ietsje lager was het uitzicht ook prachtig en dit keer zonder al te veel wind.
De kleuren waren weer prachtig, we zagen het zuider eiland goed liggen. Op de foto zie je Mana eiland en een puntje van Kapiti Island met 'onderaan' de harbour-inlet van Porirua.
Op de terugweg door het bos schrok een familie Kereru's nogal van ons, een hoop gefladder. Toen ze eenmaal een tak hadden gevonden die niet doorboog onder hun gewicht (het is wel duidelijk waarom ze vroeger door de Maori werden opgegeten), kon Hans deze foto maken. Mooie vogels, jammer dat we ze op Sims Road nooit zien. Na thuiskomst dacht Hans 'ik ben toch bezweet' en ging nog even tot het donker kruiwagens met takken naar de fire pit rijden. Samen met de takken van zaterdag was het nu 'paasvuur' grootte en werd het een mooie afsluiting van een lekker lente weekend.
Terug aan het werk, nog steeds erg druk op de Council maar ben bezig om mijn laatste 'grote' contract voor elkaar te krijgen, morgen weer een verdere onderhandeling. Tussendoor veel acties voor de landfill, ook weer korte contracten en de Expressway construction die echt van start is gegaan, beginnend met de construction yard op het land dat ik onder me heb. Of ik nog even een lease agreement kon schrijven, nou dat doe ik dan even tussendoor. De aanloop naar de local elections is in volle gang, huidige en toekomstige councillors en 'hopefuls' for de burgemeesters baan verdringen elkaar op de bermen en kruispunten van de local roads met billboards, de ene nog lelijker dan andere. Dat je echt denk 'dat had je beter zonder foto kunnen doen'. Het is mij wel duidelijk dat local politics nooit op mijn verlanglijstje zal komen te staan. Dat is dus niet veranderd sinds Den Haag :-0
De afgelopen weken tijdens mijn lunch 'mountain walk' van zo'n 35 minuten (ik word steeds sneller!) heb ik lekker naar Passenger geluisterd. Voor jonge 'gasten' schrijven ze heel erg goede songteksten, raak en doordacht met humor en relativeringsvermogen, een prima combi. Ook herken ik mezelf, onze situatie, in sommige van hun liedjes dat is extra fijn. Ik geloof dat 'Let her go' al eerder onder een blog stond, maar hier als afsluiting dan toch nog een keer Passenger met 'Holes' en 'Life's for the living', twee prachtige songs.
_+Lucky+shot+bij+Whangaroa.jpg)