19 november 2014: het bronzen tijdperk

Interessante week. Vrijdag naar Welly gereden om naar een klassiek concert te gaan. Zie hier het giga koor en de Wellington Orchestra. De kleurige figuurtjes zijn van een kinderkoor.

Na Haydns symphony no. 87 (ja, ja, 't was een bezig baasje) kregen we een spetterende uitvoering van Carl orffs Carmina Burana gepresenteerd. En de kinderen waren fantastisch. Doen we dus veel te weinig dit soort concerten.

Intussen werden we in Te Horo verrast door prachtige dagen en snoeikouden wind tussendoor. Die bracht sneeuw en hagel. Wel fraaie plaatjes in de avond.

Het weekend stond in het teken van de Kapiti Arts trail. Bij de allereerste studio moesten we al heel erg op onze wangen bijten om niet meteen een flinke uitgave te doen. Gelukkig kon Nienke zich tevreden stellen met dit bronzen boompje van Wendy Masters.

Een paar minuten later kreeg ik een telefoontje dat een van mijn lampen verkocht was en dat de gallery ook een koper had voor een Oamaru steen van me. Daarmee was de portomonnee toch weer wat extra gevuld. Een dag later was het in Otaki weer raak. We hadden die dag Trevor, een goede vriend opgepikt om hem de regio te laten zien. Zijn aanwezigheid werkte echter niet remmend genoeg. Nienke kon een vaas van Jennifer Turnbull niet laten staan. Otaki viel verder een beetje tegen, maar Waikanae de dag ervoor was een heel groot succes. Wat een talent is er toch om ons heen. Na een bezoekje aan de beeldentuin bij Bee besloot Nienke toch nog eens om te informeren of dat hele leuke beeld van Graeme Hitchcock nog te koop was.

Anyway, we moeten dus weer even wat gaan carven en schroeven om de schade te herstellen. De aanwinsten staan echter fraai te pronken en we hebben er geen spijt van. Na de aankoop van 'blije Willem' zoals Nienke hem heeft gedoopt besloten we om de rest van de dag vrij te nemen. Dat wil zeggen dat we niet in de tuin of aan de 'van' gingen werken. Snel thuis de kunst gedumpt en een picknick mand gepakt. terug naar Bee waar een live optreden in de beelden tuin bij hun prachtige huis was.

De ruim 60 kunstwerken daar hadden schrikbarende prijskaartjes. Prachtige dingen gezien. Heel wat inspiratie opgedaan.

Deze gaat me toch wel boven de pet, twee kinderen die ene moderne kiwi berijden, in brons. Voor een prijsje waar je toch een luxe auto voor kan kopen. Nou ja, we hebben toch geen vijver.

Ook deze fraaie 'dandylions' hebben we maar laten staan. Een lekker glaasje wijn met toastjes bij lekkere blues met vrienden was ook prima. Succesvol weekje ook aan jullie kant. Nederland won ook weer eens. En de coach gaat toch weg? We voelden het hier shaken (6.5 aardbeving). Of was het het rapport van de FIFA: geen ongebruikelijke corruptie? Wie gelooft die lui nog. Rugby is toch zo slecht nog niet.