16 november 2015: Geen tijd, veeeeeeel te druk!!!!

Oh my, bijna twee weken geleden. Tja, dat semi-gepensioneerd zijn valt niet mee. Ik heb het veel te druk. Ik sta met Nienke op zodat ik een lange dag heb. De sauna schiet nog niet erg op, er zaten wat dingen tegen. Bij het uitpakken leek het erop alsof de krat met de bodem niet meegeleverd was. Levering was 9 maanden geleden, dus...... Anyway, kwam er achter dat er geen bodem bij zat. Ook blijkt de hoogte 210 cm te zijn in plaats van 200 cm. Achterste paal is dus iets te kort. Zit momenteel in de denk fase, maar de retaining wall is tenminste af.

Intussen gaat het vissen nog altijd niet voorspoedig. We gingen dus vissen want het zou een prachtige dag worden volgens onze weer goeroes. Niet dus (zoals eerder gezegd; een muntje is accurater), erg lage bewolking en een fris windje. Maar wij zijn bikkels (met weer een tijdelijke baard) en dus gingen we toch. Helaas vingen die bikkels zo weinig legaals dat zelfs Nienke uitbracht 'Is dat alles?'. Ging ook nog mijn reel (hengel molen) kapot, kon ik 60 meter lijn met de hand binnenhalen.

Daarom maar even het bos aangepakt. Daar stonden nogal wat dode bomen en onze eerste twee wwoofers (willing workers on organic farms) zouden komen. 8 uur lang bomen geveld en in stukken gezaagd. Toen de laatste viel stapte ik achteruit en helaas op een mooi rond stuk hout. Mijn verwensingen brachten nog wat extra takken naar beneden, maar ik verzwikte wel mijn enkel en knie. Gelukkig hebben we een tennis team van 14 man en dus moest een vervanger voor de competitie geen probleem zijn.

Toch wel dus. Allemaal geblesseerd of op reis. En dus speelde ik met codeïne, paracetamol, ibuprofen en een twintigtal meter rekverband twee wedstrijden. 2 ja, want hoewel ik slechts een dubbel zou spelen bleek mijn single ook nog nodig. In de belachelijke wind van Wellington (zie hier mijn team genoten Connor en Brent en let vooral op de vlaggen die allemaal een andere richting uitwaaien) won ik onverwacht en daarmee wonnen we met 3-3 en een set meer. Staan nu 2e in de 2e klasse. Als we promoveren weet ik niet of dit lichaam dat nog wel redt! Tijdens de wedstrijd zag ik enkele ballen een 90 graden bocht maken en een vlag een 360-je doen. Wie bouwt daar nou een stad...

Hoe dan ook, het hooien komt er weer aan en dus moest ik nog een tijdelijk hek bouwen. Onder het toeziend oog van de koetjes deed ik een poging.

Niet helemaal recht, maar ik zweer je, dit was 's ochtends vroeg.

Even een woodsplitter geleend en zo zijn onze Duitse wwoofers al 2 dagen bezig met het hout voor het komende jaar. De schuur zit zo barstens vol.

In de pauze mogen ze even spelen.

Genetische aanleg waarschijnlijk, want net als ik hadden ze geen moeite met de targets. Ze blijven nog 12 dagen en ons lijstje met klussen gaat wel afkomen. Daarna komen er nog twee Fransen trouwens. We hebben ze al even gemaild of hun familie en vrienden niet bij dat drama betrokken waren. gelukkig niet dus, maar het moet toch niet goed voelen om zo ver weg te zijn als dit soort waanzinnige dingen gebeuren. Ik zit nog steeds te wachten op de eerste belangrijke moslim geestelijken die openbaar verklaren dat je al moordend helemaal niet in een paradijs terecht komt. IJzig stil van die kant.

Wat moet je met die waanzin. je kan er weinig mee, maar het zorgt er wel voor dat Nienke en ik niet naar een vrijwilligers project kijken in een of ander risico gebied. Voel er niets voor om het wereld nieuws te halen met een afgesneden keel. Bovendien begint het zomer te worden en dat heeft ook wel wat.

Eerst maar eens een biertje met Benedikt en Felix. Net onze fietsen gerepareerd, mogen ze morgen lenen...........