22 november 2016: Shake, rattle and roll

Natuurlijk beginnen we met een liedje van de deze week overleden Leonard Cohen. Hij was het type artiest waar je van hield of je haatte hem. Ik heb hem altijd weten te waarderen en hoewel 'The Partisan' mijn favoriete nummer is, heb ik hier toch voor het fraaie Treaty gekozen van zijn laatste album. Een album dat slechts 2 1/2 week voor zijn overlijden uitkwam.

Wat een warm 'welkom thuis' kregen we van ons fraaie landje. We kwamen na onze misser op Schiphol dus op zondag aan. Halverwege de middag reden we onze property op die er fraai bij lag in het zonnetje. De dieren hadden het allemaal overleefd en zo op het eerste gezicht ook geen schade aan de bomen e.d. Na het uitpakken van de koffers en nog een kleine hap begon de zwaartekracht het rond 9 uur toch wel te winnen, de luikjes zakten dicht. Vroeg naar bed dus.

Even na middernacht werd ik wakker omdat ik dacht dat Nienke een epileptische aanval had. Terwijl ik haar wakker schudde merkte ik dat niet alleen het bed schudde, maar de hele kamer. En fors ook. Duurde ook nog wel een tijdje. We zijn er heel even uit gegaan. Kan je vertellen dat het lastig plassen is als de wereld heen en weer gaat. Omdat we zo moe waren zijn we toch maar weer het bed in gegaan. Nog wat naschokken gevoeld, maar al snel zakte ik in een diepe slaap.

Pas de volgende dag realiseerden we ons dat we totaal niet aan een tsunami hadden gedacht. Die waarschuwing was er wel. Het huis protocol wordt de komende dagen bijgewerkt.

Er zijn ook geen sirenes bij ons in de buurt en een gesofistikeerd systeem dat je een text message stuurt als waarschuwing kennen we hier nog niet.

De aardbeving bleek een 7.8 jongen te zijn bij Kaikoura. Dat is in de buurt van Seddon waar 3 jaar geleden een 6.6 earth quake was. Onrustig gebiedje dus. Sinds vorige week zondag is het blijven schudden. we zijn nu zo'n 4300 naschokken verder.

Over een diagonale as van Nieuw Zeeland zijn er al jaren aardbevingen. Dit plaatje laat de laatste 10 jaar zien (zo lang wonen wij hier nu al).

Die geologische events (aardbevingen, vulkanen, geothermische activiteit) vinden plaats daar waar de platen tegen elkaar aanschuiven. Die zorgen ook voor de fraaie alpen op het Zuidereiland.

Bevingen horen er gewoon bij in NZ, alleen zijn ze soms wat erger dan anders. M.n. waar je rigide structuren hebt krijg je dan problemen. Daarom bouwen de meeste mensen ook in hout. Dat gaat wel scheef staan, maar stort niet in. Het is vooral zaak om te zorgen dat je goed voorbereid bent. Doos wijn in de schuur, warme kleren, batterijen, eten in blik blikopener(!), etc. Komend weekend gaan we even bekijken wat vervangen dient te worden.

Voor zeedieren is het natuurlijk wel vervelend als de zeebodem ineens 4 meter hoger ligt. "Waar is het water?????". Ook onze kippen waren wat van slag. Een dag slechts 3 eieren.

Zo'n stenen muurtje staat dan wel leuk (OK, kan je over twisten), maar het stort wel in. Het houten frame heeft het doorstaan.

Terwijl ik hier zit te schrijven beweegt de tafel een paar keer. 3,2 sterke naschokken in het noorden van het Zuidereiland. De forse beving triggerde ook een 5.5 beving in Hawkes Bay vanmiddag.

Er was slecht 1 slachtoffer te betreuren en nog iemand kreeg een hart aanval. Deze koeien zijn ineens wereld beroemd en schijnen het ook nog overleefd te hebben.

Ik had voor Nienkes verjaardag een reis naar het Zuidereiland geboekt, met de boot.Zal toch eens op zijn Hollands informeren of we nog korting kunnen krijgen, het zuider eiland ligt immers een meter dichterbij nu!

Alsof de beving nog niet genoeg was kregen we er nog een noodweer overheen. Hele buurten liepen onder en de wegen waren weer eens onbegaanbaar. Inmiddels is het week mooi weer en is de schade in m.n. de stad Wellington zichtbaar. Enkele gebouwen (waaronder gloednieuwe) moeten worden afgebroken. Nienke heeft haar collega's van de regio toch weten te overtuigen om de vergadering van morgen maar niet in Wellington te houden.

Nienke's achterneef Daan kwam vorige week even een paar dagen bij ons langs. Zoals het een goede tiener betaamt was hij dwars door de beving heen geslapen. Was gezellig om hem even een paar dagen hier te hebben. We hebben hem vol eten en adviezen gestopt. Lekkere Mexicaans bacchanaal met vrienden o.a. En nog even uit eten met een lekker live muziekje erbij. Met kerst loopt hij met ons de 4 daagse Heaphy track.

Terwijl Nienke en hij even oefenden op de bergen achter ons (Daan aan de lunch met Kapiti island op de achtergrond) bleef ik snotterend achter. Dat was de dank voor een paar daagjes helpen in mijn oude praktijk. Ziek thuis (als contractor verdien je dan geen cent) heb ik me maar nuttig gemaakt met een klussen lijst. Twee pagina's. Zomer, kom maar op!