12 januari 2018: Beste wensen

De muziek deze keer van Anne Brun met haar versie van Elvis Presleys 'Always on my mind'

Geel gras die de regen hard nodig had maar wat we kregen waren een paar spetters - die wel voor een mooie regenboog zorgden. Ik heb 'm niet gezien vanuit mijn kantoor raam maar beschouw het toch als een knipoog van de jongens.....weer een jaar voorbij.

Na de oliebollen die op de 23e net zo lekker smaakten als normaal op de 31e, vertrokken wij op de 29e naar het noorden voor een feestje en oud en nieuw dit jaar in Waihi bij onze lieve vrienden Carla en Willem die Manawa Lodge runnen.
En ja, die zonsondergangen - wij krijgen er nooit genoeg van..

Eerste stop was Foxton waar naast de al bestaande Nederlandse molen en (sinds jaar of 2) het café The Dutch Oven, nu het cultureel centrum Nieuwe Stoom / Te Awahou. Gewijd aan de geschiedenis van de Nederlanders in NZ en de Iwi van het gebied rond Foxton. Hard aan gewerkt ook door twee vrienden van Hans z'n Nederlandse borrel club. Echt heel leuk geworden - a bit of the old and a bit of the new, het huidige Nederland. Heel leuk om onze roots zo te zien, ook opgezet met de nodige humor, heel Nederlands.

Een aantal video's over Nederlanders van verschillende generaties en hun levels hier, inclusief eentje over Carla en Willem.
Deze foto laat goed zien hoe piepklein Nederland ook weer is en waarom 2 weekjes Nieuw Zeeland echt te kort is om het allemaal te zien haha. Ook geinig natuurlijk het aantal fietsen per persoon.

Ook een grote wand met Nederlandse zegswijzen vertaald door eerste generatie Nederlanders meestal die hier aankwamen zonder Engels te spreken. Iets wat wij ons helemaal niet meer kunnen voorstellen. Ik sprak gisteren onze vriendin Sabien die nu voor 2 jaar terug naar NL zijn en hun kids beginnen in de eerste klas (6 jaar) met een uurtje Engels per week. Fantastisch toch!

Na de Dutch appelcake en het scoren van een zak drop voor onderweg tuften we door naar Taupo. Hans was bang voor enorme drukte maar dat viel allemaal errug mee. Met mazzel het laatste plekkie op een holiday park en daarna lekker aan de lake een glaasje (wisten wij veel van die liquor ban :-). Daarna uit eten met live muziek, lekker mensen kijken en genieten van de zonsondergang. Druk in Taupo, voelde even echt als vakantie. Op de terugweg moest ik natuurlijk even schommelen - I just love it! Doet me altijd aan Enschede denken waar ik opgroeide met een heerlijk hoge schommel waar we als kinderen echt uren lang op konden zitten (en ruzie konden maken hoe lang en wie er aan de beurt was). Moet toch ooit nog eens een huis weer hebben met een schommel..

Op zaterdag ontbijtje in town en daarna reden we naar Waihi waar de vrienden begonnen binnen te druppelen, de live muziek begon en de XL pan op de gass burner ging om shoarma te maken. Hier zie je masterchef Willem aan het werk. Met de pan hebben ze ooit voor 200 mijnwerkers gecatered van de lokale goud mijn (de enige in NZ) in Waihi. Het werd een gezellige avond met kans om weer eens bij te praten met een aantal van hun vrienden en ook hun drie kinderen met hun kids te ontmoeten.

Na lekker zwemmen in Waihi Beach en het maken van een fruit salade a la Hans (lees XXL) begonnen we aan de oudejaarsavond met de hele familie rond te tafel. Leuk om hun volwassen kinderen nou eens wat langer te ontmoeten en horen wat hun bezig houdt als 'dertigers'. Ze zijn tussen de 34 en 39 - dus wij zitten precies in de tussen generatie, leuk voor de gesprekken. Mooi om te zien deze familie en even slikken voor ons, maar heel fijn dat we er even deel van mochten uitmaken.

We eindigden rond het vuur op de binnenplaats met een doosje sigaren - deze hele dikke jongen heb ik na 1 trekje aan me voorbij laten gaan, dat was toch een beetje te. De kleintjes gingen wel op, beetje traditie tussen Willem en mij dat we samen sigaartjes roken. Wijn, goeie muziek, mooie gesprekken en knuffels om 12 uur voor weer een nieuw jaar. Dit gaat een jaar van verandering worden, dat hebben we al besloten!

Na op de 1e nog een andere borrel/bbq (in de regen) bij vrienden van C en W die wij inmiddels ook kennen, gingen we op de 2e richting huis en kwamen we in noodweer terecht rond Taihepe, uurtje onder Taupo. Kwam echt met bakken uit de hemel. Wij helemaal blij want dan zou het thuis ook wel regenen.

Niets daarvan dus, zodra we richting kust gingen wat het allemaal weer kurkdroog en thuis ook. Wel weer een mooi welkom in 2018 bij thuiskomst.
Een dag later kwam de regen alsnog en kreeg de tuin eindelijk die slok water en werd de watertank weer gevuld. Pff!

Hans durfde het daarna aan om dan een flinke fik te stoken om alle pampus en takken die hij samen met onze Franse volunteers had weggehaald wet te werken. Een dag in 25 graden naast een vuur staan; pikzwart en dorst dorst dorst! Maar het meeste is weg, de grote stronken wachten maar. Het is gewoon te warm nu. Dit filmpje is van de fluit competitie tussen Hans en onze huis Tui, een enorme uitslover die zich echt de hele dag laat horen.

Nog even een klein egeltje - geen idee of die beestjes last hebben van de hitte, er is wel minder te eten in die droge grond, geen wurm te vinden... De zomer neemt hier nu Spaanse vormen aan, overdag 27 graden en 's nachts zo'n 20 graden, dat hebben we hier in 10 jaar in Kapiti nog niet meegemaakt. Zo fijn dat die zee 20 meter lopen is, iedere dag een plons! Het weekend voelde even als vakantie - siesta - gin and tonic en tot laat 's avonds buiten zitten. 

De BBQ draait goed, weer een gezellige avond met vrienden - toch even een vuurtje aan voor die marshmallows maar we hielden het klein, veel te warm! Daarna toch wel lekker tot 1 uur nog naar de vlammetjes gestaard.

Voor jullie allemaal een heel gelukkig en voor heel gezond 2018!