3 maart 2008, Thai prawns in red curry

Maandag. Regen. Wind. Gisteren een flinke wandeling gemaakt over de sky line van Wellington region. Het was droog, maar wat een ongelooflijke wind. Wel een prachtig uitzicht. Nog even een kleine bekentenis; we hadden omdat we met twee paren waren aan begin en eind van de tocht een auto gezet. Heel erg slim. Halverwege bleek echter dat de sleutels van de ene auto in de andere waren achtergebleven. Héél erg blond dus, kunnen we misschien toch nog voor Belgen doorgaan als de Wildersfilm uitkomt (excuus aan de zuiderburen). De lokale Piet Paulusma kreeg gelijk tot op de minuut. Het zou pas om 21.00 gaan regenen en toen begon het dan ook te plenzen, maar je kan er gelukkig wel van op aan. Daar kan Piet dus nog wat van leren. Eergisteren zijn we naar een toneelstuk geweest down town, een stuk over een Maori meisje en een farm boy die uit elkaar groeiden toen hij vals beschuldigd werd van aanranding hetgeen zijn vader gedaan had, maar grootmoeder voor de kerk niet wilde weten. Zoonlief werd dus opgeofferd en het kwam niet meer goed helaas. Tussendoor speelde nog de protesten tegen de Springbok (Zuid Afrikaanse rugbyteam) door Nieuw Zeeland ten tijde van de apartheid. Het luisteren naar een toneelstuk in het Engels viel ons heel erg mee en het was een goed toneelstuk. Deze week staan een aantal gesprekken voor ons gepland die onze nabije toekomst gaan bepalen. O.a. waar we gaan wonen, in of rond Wellington of bv. toch de Kapiti Coast met fantastische namen als Paraparaumu, Raumati, Paekakariki of Waikanae. Moet je maar eens proberen te voeren aan je TomTom!
Nu zitten we in onze B&B beiden achter de laptop te surfen op de wifi verbinding van de verhuurders na ons heerlijke maaltje van net; de Thai prawns in red curry met een pinot gris van Riverstone/Villa Maria. Lydia is net geland en het weerbericht voor de Tongariro Crossing het komende weekeind lijkt gunstig te zijn.