Wednesday 22 October 2008

22 oktober 2008; Raar volk die mannen

Mannen, raar volk. Eigenwijs, kleinzerig en gierig. Deze week weer een aantal voorbeelden gezien.
Meneer was midden in de nacht opgestaan om naar het toilet te gaan. Klapte met een smak tegen de muur. Telkens als hij probeerde weer te lopen viel hij naar links. Wat doe je dan in zo’n geval; je gaat weer naar bed. Ik vroeg hem of hij soms op de telefoon gevallen was, kapot, en daarom niet mogelijk om een dokter of ambulance te bellen. Nee hij had gewoon zijn vrouw verboden te bellen. Heel logisch toch? De ochtend erop is alles weer normaal en dus ga je naar ‘the gym’ omdat daar iemand is die bloeddrukken kan meten. Die was er dus niet en dus ga je weer naar huis. Daar gebeurt het 2 dagen later nog een keer en dan heeft mevrouw er genoeg van, naar de dokter. Op mijn ‘What can I do for you?’ zegt hij’; waarschijnlijk niets, ik moest hier komen van haar. Die man had TIA’s natuurlijk, een soort voorbode van een CVA.
Deze week zag ik nog zo’n man; bij de bloedbank hadden ze een te hoge bloeddruk vast gesteld. Die had hij bij mij ook 2 keer. Maar hij had een hekel aan tabletten. Waarom kom je dan eigenlijk, de tijd dat ik kon toveren is echt voorbij. Uiteindelijk heb ik hem gezegd dat hij eens een dag moest proberen om zijn rechter arm niet te gebruiken, kijken of hij ook een hekel aan een CVA heeft.
Dan had ik er nog een die zijn vinger goed had opengehaald aan een strijkijzer (was hij aan het repareren). Bloedde als een rund. Zo’n vinger moet je op twee plaatsen verdoven omdat een vinger 4 zenuwen heeft. Die injecties zijn gevoelig, maar als je mannen hoort tijdens injecties e.d. denk je toch dat het eigenlijk jammer is dat mannen geen kinderen moesten krijgen, dan hadden we nu niet zo’n overbevolking op de wereld! Nee dan meisjes, verdoving onder de voet omdat ze in dorens was getrapt die er nog inzaten. Dat zijn gemene prikken, maar ze gaf geen krimp, 13 jaar! Natuurlijk zijn er uitzonderingen (ondergetekende), Floris gaf ook geen krimp bij alle injecties en hij was pas 7.
Dan nog een meneer waar ik een basaalcelcarcinoom in zijn gelaat had verwijderd. Volgens de patholoog zat er in de diepte nog een restje. Ik heb meneer met succes opnieuw geopereerd (dezelfde patholoog vond nu helemaal geen kanker cellen meer!?!?). Meneer was dankbaar maar vond eigenlijk dat hij toch niet hoefde te betalen voor de tweede ingreep.


Voordat de dames nu allemaal denken dat ze helemaal super zijn; de benauwde nog borstvoeding gevende moeder met een ernstige verergering van haar astma die vraagt of de prednison niet slecht is voor haar kind. Nou mevrouw, heel wat minder dan die sigaretten van u! En dan dat hele stelletje die je lastig komen vallen om Duromine, afvalpillen. Als je hun karretjes in de supermarkt ziet vraag je je wel af of die hersencellen elkaar wel weten te vinden.
Dat waren dus wat praktijk perikelen. De verbouwingen (zolang als ik er ben) beginnen hun einde te naderen. Heb al een CD-tje voor mijn collega; ‘Bouwgeluiden’. Voor als hij straks onthoudings verschijnselen krijgt. Over twee weken komt dr. Scott uit Scotland (of course) ons legertje versterken. Dan hoeven we de diensten nog maar met zijn vijfen te verdelen.

Ben inmiddels ver gevorderd in mijn nieuwe boek ‘1434’. Toch weer ontluisterend allemaal. Blijkt dat alle ‘uitvindingen’ van de Italianen in het begin van de Renaissance gewoon ordinair gekopieerd zijn uit de ‘Nung Shu’, ’s werelds eerste massa productie uit 1313 (China). Zelfs de grote Leonardo da Vinci pleegde op grote schaal plagiaat. Allemaal mannen (weer) die voor eigen roem en rijkdom gingen en lak hadden aan copyright en eergevoel. In ieder geval moeten alle geschiedenisboeken worden herschreven.
Slechts één foto deze week (van Andrew Hardacre ©!!!, mijn toestel is nog steeds bij de reparateur). Dit is een Pukeko, een soort blauwe kip. Fraaie vogelsoort die hier veel voorkomt. Je ziet ze vaak langs de snelweg scharrelen. Achter onze praktijk is een klein stukje moeras en daar lopen er erg veel.