Terwijl wij in Wellington waren was er in Paraparaumu een goede aardbeving te voelen. Met 'n kracht van 5.1 en slechts 50 km diep (http://www.geonet.org.nz/earthquake/quakes/3021098g.html) was het in iedere geval een beter onderwerp van gesprek in de wachtkamer dan de prestaties van het NZ cricket team. Kerst is gelukkig voorbij. Ik had eerste kerstdag nog dienst ook. Niemand die gebeld heeft, waarschijnlijk omdat het echt prachtig weer was en dan heeft men geen tijd om ziek te zijn. Vaak wel weer na het weekeinde omdat de BBQ's dan wel sporen nalaten (of zou het aan de mannen liggen, op de een of andere manier kunnen mannen ineens koken, als het maar buiten gebeurd!?!?). Ook hier in NZ is kerst een familie gebeuren en omdat het warm is is dat nog meer zichtbaar. Overal families in tuinen of op het strand. Gelukkig ook een berichtje voor ons, zo zien wij dat dan maar. De periode van prachtige zonsondergangen is weer aangebroken en een plotseling buitje zorgt dan voor fraaie regenbogen. In dit geval twee naast elkaar. 
Het zijn rare dagen nu. Deze week twee dagen gewerkt en we hebben weer een lang weekend. Komt wel goed uit want de slaap is weer ver te zoeken. Heb inmiddels al ruim honderd zestig afleveringen van MASH gekeken in bed, op mijn iPOD. Nog twee of drie jaargangen te gaan. Moet toch eens kijken of ik daar geen nascholingspunten voor kan krijgen!Vanmiddag vertrekken we naar Taupo om daar oudjaar te vieren met Nederlandse vrienden, dat wil zeggen, als ze het zeilen hebben overleefd. Zijn anderhalve meter lange Titanic bleek bij de te waterlating meer weg te hebben van een duikboot en hoewel mijn zeil ervaringen beperkt zijn tot het maken van hete soep aan boord kan ik me niet herinneren dat 'eskimoteren' er een onderdeel van uitmaakt. We zullen zien hoe hij met het racket is, mijn kuit doet het alweer redelijk. Mag eerst nog even terug naar de tandarts omdat een borrelhap het juiste breukvlak vond en de helft van mijn tijdelijke kroon afscheid liet nemen. Heb nog een tandartsverzekering tot middernacht.
Ons leven aan het strand wordt met de dag aangenamer. Na het zweten op het werk (ik heb niet veel patiënten en verwerk maar wat files, en Nienke zit op een vrijwel leeg kantoor) is het aangenaam vertoeven in de tuin. Om ons heen komt van alles tot bloei met vaak verrassende kleuren. En dan komt de buurman ook nog even langs met een bordje verse vis, had hij net een uurtje daarvoor gevangen op zee. Sluit af vandaag met weer een stukje Kiwi humor, vandaag met een Aziatische inslag. 
Nienke en ik wensen jullie allemaal het allerbeste voor 2009 en zorg ervoor dat je geniet van het leven!
_+Lucky+shot+bij+Whangaroa.jpg)