Thursday 27 August 2009

27 augustus 2009: Shaken, not stirred

Afgelopen weekend even naar Welly, een dagje stad voor deze country bumpkins zoals je ons nu wel kunt noemen in rural Te Horo.... 's ochtends naar Petone vlakbij Wellington om daar eens even wat langer rond te kijken, raar dorpje/stadje maar met echt leuke winkels hebben we nu ontdekt. Op zoek naar de winkel waar ze de nep Ames chairs verkopen want op trade me zagen ze er gaaf uit, helemaal in stijl voor onze future tv/media room zoals ze dat hier noemen. Eenmaal live gespot vielen ze tegen, erg laag en ze zaten ook nog beroerd! Dus blij dat we dat nu weten en dat ze niet al in de vrachtwagen zaten vanuit Auckland. Daarna natuurlijk naar the Dutch shop waar Hans een paar kilo drop schepte die hij daarna in welgeteld 1 week allemaal heeft opgegeten. Je hoort die dokter gewoon zeggen op de achtergrond 'veel drop eten is echt slecht voor uw bloeddruk meneer'. But hey we're only human ay mate. Gelukkig bracht na 1 droploze dag het pakje uit Bathmen uitkomst; de droppot zit weer tjokkie vol.

Daarna naar Guy en Liesbeth om te kijken hoe de bouw van hun huis vordert; geweldig ziet het eruit! Ze zijn al weken zelf in de weekends aan het schilderen en zoals je op de foto's kunt zien is dat ernorm veel werk. Snel even a nice blue overall aan en een meehelpen zoveel mogelijk raam kozijnen gronden voordat het donker werd. Op een steiger, normaal niet mij favoriete bezigheid maar gelukkig was ik alleen maar benoemd tot hulp painter first floor. Guy is zelf met een groot verfspuit apparaat het hele huis aan het sprayen vanaf die hoge steiger. Staaltje durven maar daar draait hij z'n hand niet voor om. Op hun eigen blog houden ze de bouw bij, altijd leuk om even een kijkje te nemen (blog heet Life in Welly).

Toen het donker werd waren we klaar zodat Guy zondag aan het sprayen is geslagen, weer een fase geklaard. Na gezellige avond en ochtendje gingen we de familie Wijnands van de ferry halen, terugkerend van een geweldig tripje Zuider Eiland. Ongeloofelijke mazzelaars om mid winter naar Nieuw Zeeland te komen en dan alleen maar prima weer te hebben. Afgelopen week goot het en het waait al dagen heel hard. Heel fijn voor ze dat het zo mooi was en uit alle verhalen was meteen duidelijk dat ze het heerlijk hebben gehad.

Nog even tijd voor een middagje Wellington met ons en rondje door the Botanic Garden. Daar liep ik 7 weken geleden met Juud rond en toen was alles gewoon groen maar nu zijn er zoveel prachtige bloeiend bomen en magnolia's. Ook heel veel vogels die wij ook nog nooit 'live' hadden gezien, en dat midden in de stad. Een groot feest daar nou voor die beesten en dat was te horen en te zien, heel leuk. Nog even buiten genieten van flat whites and carrot cake (als echte Kiwi's is de familie ook al verslaafd aan al die heerlijke baksels hier) in the rose garden om daarna na een loopje terug naar de stad over te gaan van tea time in drinkie time in Mac's Brewery aan de haven.

Black Mac nog even getest en goedgekeurd door Koen net als de wedges and nachos met chili. Allemaal erg slecht en daarom natuurlijk altijd het lekkerst, real pub food. Daarna afscheid genomen om terug te keren naar werk modus op maandag. Bleh. Hebben het allebei wel erg druk gehad de afgelopen weken en dat is niet helemaal zoals we het hebben willen. Maar eens met de diverse bazen gaan praten om uit te leggen dat Nederlanders harde werkers zijn maar niet meteen ook even het werk van een paar collega's willen doen. We zullen het wel weer oplossen, zoals altijd. Voor nu is het lekker thuiskomen na het werk omdat we snel nog even naar Sims Road gaan om uit te waaien. Daar vinden we dan in onze brievenbus post die keurig deels aan reepjes is gescheurd omdat Hans z'n prachtige extra large letterbox een enorme aantrekkingskracht heeft op al die vogeltjes op de property. In gebruik genomen als local bird hang out, erg grappig. Nou ja, uitwaaien doe ik en Hans is ieder dag als het lukt nog even een paar balkjes aan het de-nailen voordat het donker wordt, 't zijn er maar een paar gelukkig.
De bouwers zijn maar met z'n tweetjes op dit moment maar ze maken echt goede voortuigang, er verandert iedere dag zichtbaar iets en dat is heel positief! Toen Hans woensdag dacht, eens even boven kijken, stootte hij z'n hoofd want het trapgat was dichtgemaakt. Nu is de trap helemaal weg en de meeste binnenmuurtjes boven ook (op de foto het door Hans gerecycelde hout). Nu eerst natuurlijk de boel stutten anders stort straks het dak in. Volgende week woensdag hebben we als het goed is geen dak meer want dan wordt dat eraf gesloopt door mannen in witte pakken. Hans mag niet eens komen kijken. Er is een inspecteur van the department of labour langs geweest die meteen een rapportje opmaakte omdat er buiten wat asbest platen waren neergegooid door de boys. Zoals ze hier in de Kiwi movie ''Second hand wedding' zeiden; YP not MP (your problem, not my problem).

Sprak net een vriendin die vroeg; heb je die enorme shake gevoeld early this morning around 2? Nope, nothing woke me up. Maar dit staat er nu op het internet; een powerful earthquake nog wel. Toch wel een beetje scary zo dichtbij. Maar Te Horo Beach ligt niet op any fault line dus we zitten hier wel veilig op ons zandduintje. Nou maar hopen dat -ie hoog genoeg is voor die tsunami. http://www.stuff.co.nz/dominion-post/local/2810246/Wellington-rocked-by-powerful-earthquake

Weekendje local socializen voor de boeg, na een ontmoeting op de barn dance weer een setje kennissen erbij, heel relaxed en leuk allemaal hier. Overdag natuurlijk hard aan het werk op de property. Want er moet ook in het weekend gewerkt worden volgens Hans. Weet nu zeker dat hij in een vorig leven slavendrijver (of erger; sergeant majoor) is geweest.......dat belooft nog wat. Liefst doet Hans het 10 jaren tuin plan gewoon in 10 weekendjes, want het moet allemaal af. En dan moeten we zeker weer verhuizen, echt niet!

catch you later,

Nienke