Tuesday 10 November 2009

12 November 2009: Do you play golf?

Wild morgentje vandaag, alleen maar ongelukken. Een vriendelijke boer was opgestaan met het idee dat hij een tractor was. Hij probeerde een in het weiland vastgelopen truck los te krijgen, in zijn eentje (wat weegt zo'n ding nou). Plotseling sprong er iets in zijn borst. Gelukkig geen geknapte long, maar een deels afgescheurde borstspier. Even later een meneer die als vorkheftruck wakker was geworden en van die ijzeren platen (waar trucks over rijden om niet weg te zakken, precies, die dingen die die eerste man had moeten gebruiken) probeerde te verplaatsen, bij hem scheurde de hele biceps pees. Nog twee vleessnijders die blijkbaar niet hadden begrepen dat het niet om hun eigen vlees ging en beiden het topje van hun duim in leverden (echt een hype hier, 6 in 2 weken). Als afsluiter van de morgen nog een mevrouw die beweerde dat ze geen medicijnen nodig had. Ook mijn opmerking dat die dingen zich niet in het doosje vermenigvuldigen deed daar niets aan af, "ik heb genoeg". Nou had ik er inmiddels ook genoeg van dus dat kwam goed uit. Nienke heeft van mij een golfset gekregen, ze is nu volwaardig lid van de Otaki golf club. Had ze dus nog haar trainings setje over en dus nam mij een avond mee als handicap. Kon geen goede smoes meer verzinnen en dus stonden we daar in het zonnetje, tussen bomen en vogels, de laatste vertrekkende gasten (electricien en loodgieter in hun werk busjes) groetend, balletjes weg te slaan. Geen ballotage, geen GVB, geen voorslaan, geen ruitenbroek en krokodillen shirts, gewoon beginnen. Ik vond het nog leuk ook, m.n. het 'rammen'. Dilemma dus, wat doe ik nou met mijn flauwe grappen over golf ........
Heerlijk weekend achter de rug. Onze eerst BBQ op de property met vrienden uit de grote stad (Auckland en Wellington). Compleet met schieten voor de boys, vuurtje maken in het weiland (het lijkt alsof Nienke het concept niet helemaal begrepen heeft, maar ze houdt hier de belendende percelen nat). En terwijl de kids de kids bekijken nemen de dames het er even van (krantje, Libelle, glaasje, toastje). Dan het hoogtepunt voor Erik; joyriden op de tractor met de hele family erop! Aan het eind sputtert de motor en slaat hij af. Gelukkig is Erik een mechanical engeneer en ontdekte dat het palletje naar de reserve tank niet openstond. Ik kom meestal niet verder dan de radio, maar die zit er niet op! Gewoon tanken dus! Toch gaat dr. Erik hem met oudjaar ontleden/masseren en ik schilder hem dan Ferrari rood!

Tot slot nog een waarschuwing van de dokter!

Ik weet het, er mist een C, de C van cancer!