26 november 2009: Lekker dakkie

Zit hier tijdens het spreekuur te schrijven. maar liefst 4 mensen komen niet opdraven, en dat is alleen nog maar voor tea time. Bij elkaar een uur tijd verspeeld. Ach ja, kan nog erger, zag net een ambulance chaufeur met een liesbreuk, opgelopen tijdens het tillen van een op zijn zachtst gezegd adipeuze patient (meer dan 140 kg). Mag dus niet werken tot na een herstelfase na de operatie. Met onze wachtlijsten betekent dat vakantie tot ver in februari. De mazzelaar.
Onze fraaie tractor was blootgesteld aan weer en wind nadat al het asbest verwijderd was. Tijd voor een nieuw dak en betimmering. Het framework is na > 40 jaar nog goed en dus kon ik toen de spulletjes geleverd waren aan de facelift beginnen. Bosgroen 'corrugated iron' platen gingen op het dak met behulp van mijn lieftallige assistente (hier aan de verkeerde kant van de camera). Na een dagje hard ploeteren ziet het er van een afstandje best aardig uit. Nu nog even een aanbouw maken zodat onze ride-on-mower ook in de renstal kan staan. Dan ook daar een dakkie op en vervolgens de nieuwe betimmering. Klinkt allemaal als een peuleschil nietwaar. Maar er zijn nog zoveel andere dingen te doen. Bezoek aan vrienden, collega uit Nederland die een dag kwam meelopen (en en passant twee gezellige avonden met hem en zijn familie), avondje wijnproeven in Otaki (rijden wij het hele land door op zoek naar lekkere wijnen, zit er een uitstekende wijngaard om de hoek, Ohau Gravels. Met name hun pinot gris is fantastisch en in de kelder staan al diverse flessen van de eerste oogst (en meteen in de prijzen) te rusten), tenniscompetitie (zowaar weer eens gewonnen, volgende week moeten de onderste 6 teams tegen elkaar), showhuizen bezoeken voor de ideeën, komend weekend weer bezoek uit Nederland, etc. Ik moet het dus m.n. van mijn woensdagen hebben en gelukkig is daar altijd weer Nienke met een heerlijke lunch.
Hier met blue cheese/champignons pasta voor de plek waar ik in de toekomst onze spa ga bouwen. Het huis is aan de buitenkant echt in de eindfase. Het oude dek is nu afgebroken en de verf zit erop. Aan de achterzijde pronkt ons trappenhuis, sinds vandaag voorzien van fraaie ruiten, waardoor de vogels nu eindelijk niet meer het huis inkunnen. Zijn we eindelijk verlost van vogelpoep en overal stro.

Zo mooi als het huis eruit ziet, zo rommelig ziet het er bij de shed uit. De aanbouw begint echter al vormen te krijgen en zondag kan ook daar het nieuwe dak op.

Als afsluiter nog een foto'tje uit de Dominion Post van vandaag. Ben je net lekker aan het zwemmen aan het strand bij Gisborne ......