Thursday 5 November 2009

5 november 2009: Huis dies (verjaardag)

Ineens was daar dan een vuurrode sportwagen. Niet bepaald het soort auto wat toeristen plegen te huren als ze in Nieuw Zeeland rondreizen, maar als je voor business hier bent wil je indruk maken. Gelukt! Yvo was hier voor zaken en reed even om om ons te bezoeken en een balletje te slaan. Ik had een goed excuus; vier kapotte rackets en ik kan mijn bespanmachine nergens vinden. Gelukkig konden we Yvo met wat wijn en een strandwandeling tevreden stellen. Hij heeft de smaak nu te pakken en de volgende keer zal ik hem weer eens een lesje geven (woensdag voor het eerst weer eens gewonnen).
Het huis begint steeds meer op een echt huis te lijken, maar zal helaas niet voor kerst klaar zijn. Risky business, want ons gehuurde huis staat weer te koop (niet onze meubeltjes op de foto's by the way).
Vorige week tijdens de dienst nog wat aardigs meegemaakt. Een dronken vent had een gat in zijn kop en was met de ambu binnen gebracht. Ik had hem met veel moeite gehecht en hij zat net weer lekker in de stoel. Komt zijn dodelijk ongeruste moeder van 90 binnen en begint te jammeren. Terwijl de ambulance nurse en ik de moeder proberen te kalmeren staat meneer op en loopt naar zijn imaginaire bar toe, mist een aantal eveneens imaginaire traptreden en slaat met een klap tegen de niet-imaginaire onderzoekstafel. Kon ik de andere kant ook hechten. Er hoefde in ieder geval niet gecommuniceerd te worden, want dat is ook wel eens lastig. Ik heb een patient die bij elke vraag denkt dat hij in de 'Who wants to be a millionaire show' zit. Als ik wat vraag gaat hij heel lang nadenken alvorens hij met een antwoord komt. Hij vraagt nog net niet of hij de bellijn of het publiek mag gebruiken. Nou ja, je hebt ook van die dames waar je geen woord tussen krijgt. Wat je ook vraagt of zegt, een constante stroom woorden maakt elke vorm van zinvolle communicatie onmogelijk. Als de tijd om is sta ik op en geef ik ze een herhaal recept. Tot mijn stomme verbazing lopen ze meestal inderdaad al pratend weer de spreekkamer uit. Als ik dan thuiskom wil ik alleen de krant lezen en mag Nienke even niets zeggen!
Inmiddels is het lente en beginnen alle eitjes uit te komen. De pukeko's hebben ook van die heerlijk eigenwijze koters op lange stelten (helaas niet op de foto, vandaar hier een leuk filmpje, een reclame van een energie maatschappij hier).
Vrijdag avond is het weer dies van mijn studenten huis. Ben er weer niet bij. Volgend jaar toch proberen rond die tijd in Nederland te zijn. Wij moeten het hier met Guy Fawkes day doen, iets wat voor eigenlijk iedereen om onduidelijke redenen gevierd wordt. We waren vorige week op een borrel toen ter ere hiervan een flink vuurwerk werd ontstoken en de aanwezige menigte wist ons te vertellen dat het was omdat Guy Fawkes het parlement had proberen aan te steken (niemand wist of het gelukt was), de ander zei dat het was omdat het mislukt was en hij op de brandstapel was gezet. Of het een Kiwi was? Iedereen bleef het antwoord schuldig. In ieder geval een leuke avond, als je maar een reden hebt om een feestje te geven en vuurwerk af te steken. Gek genoeg vieren ze oudjaar hier dus niet, maar wij dus wel!