Met grote vreugde melden wij de geboorte van onze eerste eigen eieren. Het lijkt nog wat weinig op dit grote blad (hoopvol hebben we al enige maanden eierdozen gespaard, daarmee de lat voor de dames vrij hoog leggend) maar toch.
Na een investering van rond de drie tot vier honderd dollar en vele uren werk zijn dit vrij dure eieren geworden, maar ze zullen er niet minder om smaken.
Afgelopen zaterdag hebben wij onze kippetjes in Shannon opgehaald. Na een waar spervuur van vragen van Nienkes zijde aan de zeer deskundige eigenaar werden de dames ingeladen en naar hun nieuwe onderkomen gebracht. Dat onderkomen is Soestdijk genaamd door ons. Ze voelden zich duidelijk snel op hun gemak en waren erg te spreken over hun paleis. We hebben ze toch een naam gegeven (hetgeen wordt afgeraden als je ze t.z.t. wilt opeten). Ze heten Wilhelmina, Juliana, Beatrix en Maxima. Beatrix is verantwoordlijk voor de eerste twee eitjes, terwijl Maxima duidelijk de brutaalste van de vier is. Juliana lijkt alles goed te vinden!
Een uitgebreide omelet is nog even geen realiteit en daarom heeft Nienke met de NZ slow cooker onze eerste echte erwtensoep gemaakt. Na een middagje hard werken buiten in de kou ging dat er goed in.
Nienke staat hier echt haar mannetje. De mensen bij Mitre10 waren flink onder de indruk toen ik ze de aks liet zien die Nienke, al hout hakkend, in tweeen had weten te splijten. En die dame denkt dat ze een hond nodig heeft om onze hoeve te bewaken. Ik heb vandaag nog wat klusjes rond de ren gedaan en wat opviel is dat de dames gezellig om je heen lopen en als je bukt gaan ze meteen plat op de grond liggen. Ben toch benieuwd wat die vorige eigenaar met die beestjes deed!
_+Lucky+shot+bij+Whangaroa.jpg)