20 oktober 2012: All quiet on the Southern front

Houtsnippers vliegen in het rond. Er wordt flink gezaagd en gehamerd naast ons huis en de nieuwe aanbouw begint gestaag te lijken op onze plannen. Begin volgende week gaat het dak erop als de weergoden het toelaten. Zuidelijke winden zorgen ervoor dat het frisjes is af en toe en de windvlagen maakt het werk met dakplaten gevaarlijk. We komen er echter wel. Onze bouwer bleek een goede balans te hebben, tijdens de recente aardbeving die toch een 10-tal seconden duurde wist hij boven op het dak frame te blijven.
Nienke wilde een paar door 'weeds' overwoekerde palmen vrij hebben en dus ben ik die met de nieuwe (voor ons dan) 25 jaar oude AEG heggenschaar aangevallen (de weeds dan). Nog wat heen en weer jassen met de weedwacker en we hebben een 'lovers-lane' gecreeerd. Een heus pad langs de palmen naar de noordzijde van ons land. Dat bracht meteen bergen brandbaar materiaal op en dat is maar goed ook, want de konijnenplaag levert een probleempje op. De hawks kunnen er niet tegenop eten. De geschoten wilde konijnen (dagelijks 3-4 momenteel) belanden dan ook op de vuurstapel met als gevolg dat de bouwers zich gisteren afvroegen of ik aan het barbequen was. Helaas voor hen geen gebraden konijnenbout. In de buurt is possum gif gestrooid en je weet dus niet of de konijnen eetbaar zijn. Ik vermoed van wel, maar goed. Ondertussen gaat het goed in het kraambed, hoewel de blauwgrijze vacht van de kleine puppies vorige week heeft plaatsgemaakt voor de meer bruine trekken van hun bastaard vader.

Nienke heeft de week doorgebracht in Hamilton. Een conferentie over 'waste'. Kwam gisterenavond met een beetje schorre stem thuis. Het slotfeest was daar verantwoordelijk voor. Nadat het vuilnis ze 4 om de oren had gevlogen kon Nienke met een aantal stoffige ambtenaren de stramme beentjes los dansen en meeschreeuwen met de klaarblijkelijk goede band.
Zie in de Volkskrant vanmorgen dat het excuus van premier Key aan Kim Dotcom ook Nederland bereikt heeft. Onze Kiwi politici en politie agenten hier kijken echt te veel amerikaanse televisie series. Aangewakkert door de cowboy figuren van de FBI hebben ze de ene na de andere juridische blunder gemaakt. Van illegale huiszoekingen tot illegaal afluisteren. Allemaal alleen maar om een wit voetje bij de amerikaanse 'vriendjes' te halen. Een en ander heeft te maken met het bezoek van premier Key aan Hollywood waar deze actie met behulp van het White house is opgezet. In ruil daarvoor zou New Zealand dan nog meer film producties kunnen aantrekken. Klinkt gek, maar ik krijg steeds meer sympathie voor die bolle duitser, die overigens net gewoon een doorstart heeft gemaakt. Good on him. Hoop dat Nieuw Zeeland uiteindelijk ook niet toegeeft aan die vervelende hypocriete Amerikanen.
Muziek tot slot. Ik heb vrijwel altijd muziek aanstaan. Mijn 120 GB iPOD is inmiddels te klein, het past er niet meer allemaal op. Ben dan ook altijd op zoek naar heerlijke muziek. Heb alle kabletjes, boxen en versterker al klaar liggen voor onze nieuwe studio. Jullie hebben geen idee hoe gelukkig jullie moeten zijn in het Hollandse. Op dit moment touren Habib Koite en Eric Bibb (Brothers in Bamako) door Nederland (nog 4 concerten in November) en Fatoumata Diawarra (25e oktober in Breda, 28e in Groningen, 29e in Leiden, absolute aanrader). Doe jezelf een plezier en ga gewoon. Als ik de concert agenda lees met Josan Mraz, Joe Bonamassa, Deep Purple, Mark Knopfler, etc. dan ben ik toch wel jaloers. Wij moeten maar weer afwachten wie er naar WOMAD komen, de lijst wordt eind van deze maand gepubliceerd, maar we hebben onze tickets al binnen! Het Mission estate concert slaan we dit jaar over, van de laatste Gibb brother (Barry) met Carole King samen worden we niet warm. Verder op het programma hier Ben Harper (wel erg leuk, maar de tickets zijn verschrikkelijk duur) en Cliff Richard (nee toch), Emmylou Harris (goed, maar toch ook wel echt oud) en the Village People (nu mogen jullie echt medelijden met ons hebben). Goed, muziek dus. Hier een stuk van Toure-Raichel Collective; Azawad.  Ze treden de 31e oktober en de 1e november op in Utrecht. Vieux Farka Toure ontmoette Idan Raichel op een vliegveld terwijl ze beiden op tour waren en vandaar kwam dit heerlijk album (The Tel Aviv session):

Elk ogenblik kan onze dappere postie een pakje van Platomania brengen uit Nederland, de cd van de hierboven genoemde Habib Koite en Eric Bibb en een cd van een dame die ik op You Tube ontdekte, een Nederlandse met een nogal vreemde naam en voorkomen: Quaux Quax Joans. Ondanks het uiterlijk van mijn handwerk juffrouw in 1975 een prachtige stem;