23 januari 2012: Mannen zijn watjes

Zie hier nr. 7. Sinds een paar uur is ze niet meer. Vanmorgen nog even geknuffeld en een uur later door Roger neergeschoten. Nu hangt ze twee weken op smaak te komen bij de slager. Daarna hebben weer heerlijke steaks, salami's en chorizo worstjes. OK, een beetje zielig, maar ze heeft een heerlijk leventje bij ons gehad. Volgende week komen er twee nieuwe stiertjes en dan hebben we dus ineens 4 mannetjes. Dit zijn Angus-Friesian stiertjes. Angus beef is, vind men hier, het lekkerste vlees wat er is. Niet zo heel vreemd in een land waar ze nooit kangaroe, struisvogel, krokodil of andere tropische lekkernijen eten. Zelfs 'deer', 'goat' en 'wild boar', allen een pest hier, wordt niet veel op de BBQ aangetroffen.

Jullie zitten nog tussen de strooiwagens en de stilstaande Freya treinen, maar bij ons was 't weekeinde weer prachtig. We hebben het weekend de Pukerua Bay - Plimmerton beach walk gedaan en om het helemaal feestelijk te maken liepen we via de heuvels weer terug naar Pukerua Bay waar Garth en Jannien wonen.

Bloedheet onderweg. We hebben met enige weemoed over de sneeuw in Nederland gepraat. Weer geen walvissen gezien. Alleen maar stenen, stenen en driftwood. Ik zat al enige tijd op de picknic plek te wachten toen de anderen me eindelijk vonden. OK, mijn kleding kon nog voor camouflage door, maar die fel oranje rugzak....

Op de kade bij Plimmerton nog even poseren voor Mana island voordat we de kroeg in duiken voor een welverdiende ijsco.

Na een kleine 18 km was de energie  een beetje op. Onze plannen (beelden in de tuin gaan plaatsen) werden dan ook met speels gemak opzij geschoven toen de koude Speights dark ale met borrel happen op tafel kwam. Van het een komt aan deze kant van de wereld altijd een BBQ en dus bleven we maar hangen. Het was toch veel te warm en de kuitspieren stonden nog te strak. Zelfs vandaag nog een beetje toen we voor het eerste weer trainden voor de komende competitie. Ik moet ze maar even in de wijn hangen om de wat meer 'tender' te maken. Die competitie wordt wat deze keer. Onze eerste man .... ben ik. De 18-jarige vlam van vorig seizoen schijnt contract verplichtingen te hebben en de tennis trainer is nog steeds geblesseerd. Ben bang dat er dit seizoen een paar nederlaagjes ingecalculeerd moeten worden. Inmiddels ben ik de laatste hand aan de studio aan het leggen. Heb inmiddels de stereo aan de praat (m.n. apparatuur uit de vorige eeuw). Een tweedehands super (!, ja echt) woofer staat te drogen. Ik vond zwart niet mooi, dus kreeg hij een kunstig rood kleurtje. Het aanrecht staat inmiddels in zijn 9e laagje botenlak nadat ik tot de ontdekking kwam dat siliconenkit (waarmee ik de wasbak in de tafel heb 'gelijmd') niet mixt met botenlak. Schuren dus maar weer. Zo houden we onszelf bezig. Nienke is de laatste hand aan het leggen aan de kussens voor de twee logeerkamers. Over twee weken krijgen we gasten uit Europa. Begon ook bijna wat gezapig te worden hier. We gaan eindigen met muziek, maar eerst een heel geestig filmpje van de 'Proefkonijnen', mannen die weeën gaan ervaren.

Wat zijn mannen toch een watjes. De muziek vandaag is het nummer Boom boom/Strange Brew van Buddy Guy's nieuwe CD: