4 Februari 2013: What the .... #@^%$@%$

't Was me wel weer het weekje. Paar goede diagnoses gesteld die je helaas toch een droef gevoel geven. Zag een mevrouw met een hese stem en een pijnlijke schouder. Voor beiden geen echte verklaring en dus ging er een waarschuwings lampje branden. Foto gemaakt en ja hoor, een hele vervelende long tumor die zowel haar middenrif als haar stemband uit had geschakeld. Dan nog een dame die al tig echo's achter de rug had en ook nu weer dacht dat dat knobbeltje wel een cyste zou zijn. Helaas pasten de lymphe klieren in haar oksel daar niet bij. Toen nog een oudere dame van een collega die wel weer een TIA had. Het rectum adenoom waar ze zich al vele jaren niet aan wilde laten behandelen vertrouwde ik toch niet en verdraaid, een hersen metastase. Gelukkig is het zomer en ben ik op vakantie zodra ik de deur van de praktijk achter me dicht gooi.

In het weekeinde zouden we gewoon een platter doen met wat vrienden, maar de Indonesische kruidenpotjes stonden te jammeren dat ze al lang niet meer gebruikt waren. Snorremans op de foto is onze locale ambulance baas.

Dus heb ik me vermaakt in mijn zwembroek met de muziek op luid en de terras deuren open. Een volledige 12-delige Indonesische rijsttafel.

Nou hebben we hier in kiwiland wel wat internationale restaurantjes, maar Indonesisch, daar is er maar een van, in Napier, gerund door ... een Hollander.

Onze gasten waren het er over eens, ik moest maar een restaurant beginnen. Weinig vertrouwen in de dokter/farmer/artist??? Anyway, de setting was weer fantastisch.

Een dag later was het in de avond was het zo helder dat we stukken van het zuidereiland zagen die we nog niet eerder gezien hadden, ons eens te meer duidelijk makend dat we in een grote baai wonen en niet de 'echte' oceaan voor ons hebben.

De groenten exploderen intussen bijna de vegie garden uit. Vandaag hebben zelfs de eerste mais geoogst! Het hele weekend hebben we van ons eigen land gegeten. Hier de oogst van een door-de-weekse-dag.

Omdat alleen maar beef op een gegeven moment gaat vervelen en Nienke nog steeds niet aan de piggies en de kippen wil beginnen kochten we van de buurvrouw een half schaap. Daarna hebben we Nienkes verjaardag maar alvast gevierd omdat ze meteen maar zei/raadde wat ik voor haar gekocht had, een iPad, indeed. Hou ik het een keer geheim, verknalt zij het weer. Een dag later belt ze op om te zeggen dat ze even een hoes gaat kopen. OK, dan krijg je die ook maar meteen (want die had ik al in de la liggen). Geen cadeaux op haar echte verjaardag dus.

De bouw??? @#^$#&*^@%$%!!!! Ongelooflijk waar sommige mensen hun hersens hebben. De loodgieter (collega C) had een plastic regen pijp aangesloten op onze metalen dakgoot. Gewoon een gat in de goot boren, plastic pijp er doorheen en klaar is Kees, dacht Kees. Meneer was alleen de basics van zwaartekracht vergeten, ofwel vergeten om ons water te leren hoe in de regenpijp te springen. De pijp stak een halve cm boven de bodem van de goot uit! Geen kit, geen mof. Deze foto laat alleen nog maar de ochtend condens zien, kun je nagaan wat er gebeurd als het echt regent. Maar dat is nog niet alles, de piece-de-resistance komt nog; hij sloot het warm water in de studio aan (ik had de kraan en de sink al geinstalleerd). 'Goh, het water loopt niet weg. Even de collega bellen'. Collega B dacht dat collega C het had gedaan en vice versa. De afvoerpijp was dus niet op het riool aangesloten. Dat zit in de categorie verkeerd been afzetten. Ach, na overleg met de baas (collega A) zouden ze wel even een tunnel graven onder het betonnen terras, dan kon hij er wel bij. Moest ik hem toch even uitleggen wat er gebeurt als je in duinzand gaat graven. Nou dan ging hij wel even overleggen met de builder. Komen we donderdag thuis, treffen we deze feature aan aan de voorkant van ons fraaie huis. Geen overleg, niets. Op ongeveer 80 cm hoogte komt er gewoon een fraaie afvoer de muur uit en aan de voorkant nog een klein volledig overbodig pijpje.

Nienke ontplofte bijna bij thuiskomst. Gelukkig blijkt de bouwer dit ook niet de meest elegante oplossing te vinden en dus gaat de muur weer open, pffft. Ook de schilder had nogal wat steekjes laten vallen, volgens de bouwer hielden ze nou eenmaal niet van schuurpapier. En de tiler... Kwam gewoon niet opdagen. De gordijnen leverancier had te weinig stof besteld, etc. etc. Nou ja, Judith, de medisch studente die enige weken op de praktijk stage loopt, en Philip en Lineke die volgende weekend arriveren zullen er geen last van hebben. Hoop ik....
Vandaag weer hard in de tuin gewerkt. Met de tweedehands AEG heggeschaar en 80 m. verlengsnoer Engelse heggetjes gemaakt. Gras gezaaid en bedekt met twee trailerloads compost. En dat bij tegen de 30 graden. Voor het eten dus maar even de zee ingedoken om af te koelen, heerlijk. Toen we op het dek onze knoflook worstjes zaten te verorberen zagen we dit.

Nee, geen onverwachte sneeuw, dit waren de wolken boven ons hoofd. De weermannen hebben regen voorspelt, eindelijk. Al geen druppel meer gehad sinds 30 december. Het gras in de weilanden ziet er droevig uit en de watertank kan ook wel wat cc's gebruiken. Nog even wat foto's van de aanbouw dan. Als eerste de verrassend grote gang naar de nieuwe kamers. Net een kunst galerij.

Dit is de nieuwe gastenkamer, tweepersoons bed, onze oude computerkast (met internet en TV), schuifdeur naar eigen terrras, wat wil je nog meer? Een wijn ijskast? Mmmm.

Hier de studio, die al door menigeen de 'man-cave' genoemd wordt. Geen idee waarom. Zal het aan de laptop liggen die aan de nieuwe (tweedehands) Onkyo receiver hangt? Het perfect geluid over de 4 Bose boxen en de Kenwood super (jawel) woofer? De TV waarop het live concert van Pink Floyd te volgen is? Wat? Ja, ook hier geen kleine wijn/bier ijskast! Mmmm.

Nu zal er kunst gemaakt moeten worden, maar eerst ben ik nog bezig met de vakken kast voor de studio.

Helaas verloren we de eerste competitie wedstrijd met 4-2 van de voormalige kampioenen die met de wederkeer van hun topman, die hier de nationale competitie speelt, een stuk sterker waren dan vorig jaar. Drie maal nipt mijn wedstrijden verloren meer wel heerlijk gespeeld. Draai nog aardig mee op mijn .....tijd. Volgende week revanche voor de vorig jaar verloren finale.
Als afsluiting een geweldig leuk filmpje dat een vriend opstuurde: