10 februari 2013: Koetje is weer thuis

Dinsdag haalde ik Judith op bij Maartje, een medisch studente uit Utrecht, die hier aan de andere kant van de wereld haar huisartsen stage komt doen, in onze praktijk. Inmiddels heeft ze al een paar patiënten zelfstandig gezien en dat gaat heel goed. Met haar 193 cm maakt ze nogal wat indruk (zelfs ik ben hier met 178 cm niet een van de kleinsten) op de patiënten in Kiwiland. Tijdens de 4 1/2 week dat ze bij ons meekijkt logeert ze bij ons. Afgrijselijk leven natuurlijk; drukke werkdagen, afzien op de farm en dan dat weer. We hebben er net een weekend dienst op zitten, zo'n 12 patiënten op zaterdag morgen en '0' telefoontjes gedurende de rest van het weekend. Ze heeft mijn arme mountain bike (inmiddels een broedplaats voor een diversiteit aan spinnen) weer leven ingeblazen en ik heb me voorgenomen om na haar vertrek de ketting gesmeerd te houden. Voor de conditie. Woensdag hebben we na een enerverende strijd revanche genomen voor de vorig jaar verloren finale, 3-3 gelijk en gewonnen op games 35-34. Was wel een conditionele aanslag en daar is dus ruimte voor verbetering.
Onze laatste rood-bonte koe is weer thuis. Judith kreeg even een lesje rural huisartsgeneeskunde, ochtend spreekuurtje en daarna de koe ophalen bij de butcher in Levin. De helft was voor Jannien, maar die kon de koe pas later die middag ophalen. Haar helft moest dus even koel gehouden worden. Ik dacht dat het allemaal wel zou passen, maar onze koe heeft erg goed gegeten bij ons en er lag al een schaap in de vriezer.

Flesjes wijn en bier eruit en dan een beetje proppen. Nog wat gehakt in de ijskast boven en een halve koe is opgeruimd. Onze vriezer zat nog gedeeltelijk vol met de vorige koe en dan ook nog ons net aangeschafte schaap.
Het is echt hoog tijd dat Lineke en Philip arriveren, we moeten erg veel barbecueën. De vriezer kon na enig geduw nog maar net dicht.

Gisteren hebben we gegeten bij goede vrienden van ons. Heerlijke avond met verse snapper en geit (persoonlijk geëxecuteerd door zijn zoon). Zijn 'man-cave' bewonderd; dikke 27 inch PC schermen met fraaie Tannoy boxen ernaast, heerlijk geluidje.  Lekker muziek ideetjes uitgewisseld. Hun zoontje liet ons wat spelletjes zien die kids tegenwoordig spelen op de PC. Naar het schijnt was dit nog redelijk peaceful. In enkele minuten werden zeker 30 man aan het mes geregen. Als je dat zo ziet zijn die schietpartijen in de USA en de groepsaanslagen in Nederland toch niet zo heel erg vreemd. Voor de lui die dit soort spelletjes spelen moet dat soort geweld gewoon een ander spelletje zijn waar, als het goed is, geen consequenties aan verbonden zijn. Helaas is de realiteit geen spel. Zal niet zeggen dat het hier allemaal geweldloos is hoor, maar wellicht kan Kim Dotcom, onze Germaanse Kiwi, daar verandering in brengen. Vooralsnog rijden onze 'cops' hier nog in hun eentje zonder wapens rond.
ben hard aan het schilderen aan de vakken kasten in de studio. Tussendoor nog even het nieuwe grasperk aangeharkt, nog steeds geen enkel sprietje. Moet af en toe even met de kwast of roller in de hand naar buiten rennen om de mussen de stuipen op het lijf te jagen. Het blauwige gif manteltje dat rond her graszaad zat (de merel die er vorige week meteen aan begon ligt dood tussen de struiken) is er blijkbaar al af gespoeld en de mussen doen zich te goed aan ons dure kikuyo zaad. Bastards.
Vanmorgen kwam de bouwer met de loodgieter weer aanwaaien. Ben benieuwd of we vanavond wel een acceptabele oplossing voor de afvoer aantreffen.
Deze week een leuk filmpje dat een vriend opstuurde. Een duur uitstapje, dat van hem dan....