Thursday 15 August 2013

14 augustus 2013: #%^$@^%$# computers ^#&^#&*!!!

Computers. Dat zijn van die krengen die ons leven een stuk makkelijker moeten maken. Op de praktijk was computer failure deze week schering en inslag. Erg goed voor je bloeddruk. En dan heb je nog van die hele domme mensen ook. De computers doen het niet? Geef me dan maar gewoon een receptje en een afspraak voor morgen, dan kom ik dan wel terug. #&;@%#$@$#&;^ Gelukkig gebeurde het maandag morgen nog twee keer. Dan weet je weer waarom er een weekend is. Ze zijn zowiezo al heel erg langzaam hier. Als je iets wil printen gaat het bericht eerst naar IJsland voor een spellingcheck, vandaar naar Taiwan voor een grammatica check en dan, na een seconde of 10 begint de printer pas aanstalten te maken om aan het werk te gaan.
Tussendoor maar even wat vredelievende foto's.
Kom je thuis, zegt je 'Eigen' computer dat er een schijf niet meer goed is en dat ik snel een back-up moet maken voor het niet meer kan. Nou zegt dat stomme ding niet welke schijf er kapot dreigt te gaan (er zitten er 3 in), very helpful. Anyway, back-up maken gaat niet goed, tot 3 keer toe en even later is de E-schijf niet meer te zien. Dat was de back-up schijf dus, geen wonder dat dat dus niet lukte. Garantie natuurlijk net verlopen. Gelukkig kan ik hem zelf vervangen en dus kost het maar zo'n 140 dollar, is te overzien. Maar it's a real eyesore! Ding is nog geen 2 jaar oud en ik heb de SSD schijf al 2 keer vervangen en nu dan een HDD. Komt alles dan tegenwoordig uit China? Grappig verhaal trouwens; er was sprake van wat vervuiling van babymelk met een clostridium bacterie in het melkpoeder wat aan China werd geleverd. Allerlei (op zich terechte) klachten vanuit China hoe het nou kan dat een 100% pure natuur land als Nieuw Zeeland zulk qualitatief slecht product levert. Me dunkt dat er andersom toch heel wat spulletjes zijn geleverd die al zijn gesneuveld in de uitpak fase. Typisch verhaaltje van de pot verwijt de ketel.....
De zon gaat onder terwijl wij nog lekker tuinieren.
Mijn telefoon gaf het ook nog eens op, die goede ouwe Nokia N73, ofwel de ijskast. Ben maar trouw gebleven aan Nokia en kocht een Lumia 520. Ik bel zelf niet veel en heb hem voor andere doeleinden niet nodig. 'Dat gaat zo maar niet', zegt de man van Vodafone, 'U moet nu een ander abonnement nemen want in degene die U nu heeft zitten geen data'. 'Beste vriend, ik heb internet thuis en op het werk en ik hoef dus helemaal niet op het net'. 'Ja maar, dan kunt U maps niet gebruiken'. 'Ik denk niet dat ik tussen Te Horo Beach en Otaki zal verdwalen en verder heb ik alle vertrouwen in de verkeersborden en heb voor noodgevallen als back-up zelfs nog een (S)TOM (S)TOM'. 'Nou, dan moet U het zelf maar weten'.
Geeft weer de vertrouwlijke prachtige uitzichten.
Nou dat heb ik inderdaad geweten. Kan niet eens meer simpel de contacten overbrengen, daar moet je een Windows ID voor hebben (en dus je gegevens blootgeven). Om mijn muziek over te zetten heb ik weer een iTunes ID nodig. Ondanks de 'geweldige Windows phone ap mislukt het overzetten van muziek falicant. Op het net ontdek ik dat dit door menig internet gebruiker in doorgaans minder gangbare en beschaafde bewoordingen wordt beaamd. Inmiddels heb ik al een mededeling gekregen van Vodafone dat ik over mijn datalimit (die ik helemaal niet heb) ben gegaan en ik nu moet gaan bijbetalen. Blijkt die stomme telefoon telkens op het internet te gaan kijken hoe laat het is en waar ik ben. Telkens een paar Mb's, samen genoeg voor een paar dollar.
Beetje neerslag in de verte.
We zijn helemaal doorgeschoten. Reclamezuilen die bekijken wie er langs lopen, spionnen in Amerika die geinteresseerd zijn in de appeltaart recept uitwisselingen van Truus en Jantien, ze zijn allemaal knettergek. Gelukkig hebben wij hier nog Kim Dotcom die een beveiligde e-mail service gaat opzetten. Kan ik tenminste weer in het geheim mailen dat alle Amerikanen knettergek zijn, unclusief Obama waar ik in het begin toch wel respect voor had. Amerikanen zijn echter nuts, zelfs TV teddyberin Oprah. Wie koopt er nou een tas van 48000 dollar. Die zou ik ook niet laten zien, heeft niets met discriminatie te maken, maar met common sense. Dat is gewoon belachelijk, de prijs en het feit dat je er een zou willen kopen. Ze moet zich diep schamen.
Tijd voor de tub!
Zo weer genoeg geraast. Heb net verloren met tennis. Speelde goed, maar mijn partner compenseerde met vlag en wimpel. Geen biertje na de wedstrijd, moet de tas nog pakken want morgen gaan Nienke en ik naar Dunedin, ik voor een cursus, Nienke om te shoppen en wij samen voor kroegen met muziek. Helemaal zin in..... Zondag ook nog een 'mulled wine' concert in Paekakeriki gehad met in het voorprogramma Billie van den Oever op harp, een dochter van Whetu en Dick die net gisteren morgen onze stier in de vrieskist hebben zitten stampen. Daar sluiten we dus mee af en daarna nog een stukje van wat het Homewood trio (NZ Symphony Orchestra) daarna speelde, hier het eerste deel van the Three water colours van Philippe Gaubert (echter niet van de kiwi's, want die kon ik niet vinden).

No comments:

Post a Comment

Reacties welkom