29 augustus 2013: Dunedin

De PC heeft een transplantatie gehad en is na een kort verblijf op de IC weer on-line. Vorige week een lang weekend in Dunedin geweest. Ik voor een GP-conferentie en Nienke ging gezellig mee. Niet voor het partner programma (die was er niet eens) maar voor de stad.

No words.

Dunedin is echte studenten stad, m.n. vol met medisch studenten. Die hadden net hun graduation gehad dus het was lekker druk 's avonds. Konden nog maar met moeite een plekje vinden om te eten. Met collega Sherry en partner vielen we een leuk uitziende lekker drukke Italiaan binnen, helaas weinig verrassend eten, maar wel een heerlijke fles Aglianico uit de Campagna. Dat bij gezellig kaarslicht uit Sherry's iPhone. Die hint werd pas na een half uur begrepen.

Mandarijnen, citroenen en limes. Dat is toch zomer?

Na een live concertje in weer een andere pub belandden we op de een of andere manier in een studenten kroeg waar een bandje verwoede pogingen deed om enigzins gelijk op te gaan. Niet dat dat iemand stoorde want voor de fijnproevers was het al veel te laat. Uiteindelijk probeerden we in de kelder met een groep fors aangeschoten studenten tafeltennis te spelen. Dan blijken die batjes en balletjes ineens heel klein en de tafel nogal wiebelig. Balletjes in lege bierglazen mikken bleek een stuk beter te gaan dan het spelen van langdurige rallies (meer dan 2 keer heen en weer). Er werd echter wel gelachen.

De kippen mogen er even uit. Is goed voor de eieren. 

Onrustige nacht, m.n. omdat we een kamer hadden naast de liften zodat we vanaf een uur of 6 het gevoel hadden in de machine kamer van een ocean liner te slapen. De nieuwe kamer die we kregen was nauwelijks beter, enkel glas, aan de straatzijde, ten tijde van studenten feesten. Dan weet je het wel.


Zelfs de piggies mogen even los in het zonnetje. Gras happen en bemesten.

Ik moest toch telkens vroeg op om de diverse sprekers weer aan te horen. Georganiseerd in een gezellige sporthal rondom het farmacie dorp. Ook hier in NZ liepen mijn 'gerespecteerde' collega's weer de benen uit hun lijf voor gratis pennen, plastic helicoptertjes en andere prullaria. Om je dood te schamen.

De oudste stier gedraagd zich als een moeder koe.

Anyway, heb hier en daar wat opgestoken, maar was weer blij om met Nienke de stad in te duiken. Een fimpje meegepikt van het Dunedin film festival (Nienke heeft er meerdere gezien) en daarna in Scotia, een Schots restaurant, gegeten, fantastisch. Whisky/eend pate en de lekkerste Scotch fillet die ik ooit heb gehad. Weer in een studentenpub de All Blacks de Wallabies (Aussies) zien afmaken in Sydney. Goeie avond.

Zomers tafereeltje.

Intussen was een stuk noordelijke de grond rond ons stulpje flink gaan schudden, gelukkig met niet al te veel schade, maar iedereen is zich nu wel bewust van de gevaren van aardbevingen. In Dunedin heb ik niet gevoeld, het meest schokkende was nog wel de oranje laarzen waar Nienke mee aan kwam zetten.
We hebben ook nog bezoek uit Nederland gehad, Rachel, mijn achternichtje, kwam met haar vriend Rick ons fraaie landje bezoeken en viel nog even bij ons binnen om even bij te komen van die camper. We hebben ze verwend, en omdat ze beiden arts zijn, geprobeerd de Kiwi vlag in hun hart te planten. You never know.
Dat was het voor vandaag, ga even tickets zoeken op het net. Volgend jaar een reunie van mijn lagere school en die willen natuurlijk weten wanneer ik in het land ben.
Sluit af met een fraaie song van Lyle Lovett, hier uitgevoerd door Patrica Kaas, wist niet eens dat ik die song in de collective had. Moet weer meer gaan luisteren.